Zachodnia Rumanowa Przełęcz

Zachodnia Rumanowa Przełęcz
Ilustracja
Wschodnia Rumanowa Przełęcz od wschodu
Państwo

 Słowacja

Wysokość

2319 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Wysoka, Zachodnia Rumanowa Czuba

Data zdobycia

6 lipca 1904

Pierwsze wejście

E. Dubke, J. Breuer, J. Franz

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zachodnia Rumanowa Przełęcz”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zachodnia Rumanowa Przełęcz”
Ziemia49°10′25,0″N 20°05′51,2″E/49,173611 20,097556

Zachodnia Rumanowa Przełęcz (słow. Západné Rumanovo sedlo[1]) – najbardziej wysunięte na zachód z trzech siodeł tworzących szeroką Rumanową Przełęcz, oddzielającą od siebie masywy Wysokiej i Ganku w słowackich Tatrach Wysokich. Jest położone w głównej grani Tatr, na wysokości 2319 m[2], między dolnym uskokiem północno-wschodniej grani Wysokiej a Zachodnią Rumanową Czubą. Pozostałymi wcięciami tworzącymi Rumanową Przełęcz są Pośrednia Rumanowa Przełęcz i Wschodnia Rumanowa Przełęcz[3]. Obecnie wszystkie trzy są traktowane jako oddzielne przełęcze. Najniżej położona jest Wschodnia Rumanowa Przełęcz i to ona dawniej nazywana była Rumanową Przełęczą. Jej nazwa pochodzi od Dolinki Rumanowej[4].

Ku północy z Zachodniej Rumanowej Przełęczy opada do Doliny Ciężkiej stroma depresja, mająca od góry do dołu kolejno charakter żlebu, rynny i komina z dużą przewieszką. Od południa natomiast z przełęczy do Dolinki Rumanowej opada wybitna rynna[5].

Słowacy grań między Wysoką a Bartkową Turnią w masywie Ganku wraz z Zachodnią Rumanową Przełęczą nazywają Rumanov hrebeň[6].

Taternictwo

Na przełęcz nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny, natomiast dla taterników stanowi ona najlepszy dostęp do północno-wschodniej grani Wysokiej[3].

Pierwsze przejście
Ernst Dubke z przewodnikami Johannem Breuerem i Johannem Franzem seniorem 6 lipca 1904 r.[3]
Drogi wspinaczkowe
  1. Północną depresją; IV w skali tatrzańskiej, 4 godz., kruszyzna
  2. Od południa, z Doliny Rumanowej przez ścianę zachodniej Rumanowej Czuby; I, 20 min
  3. Ze środkowej części Rumanowej Dolinki przez całą Rumanową Ławkę; 0, 45 min
  4. Z północnej części Rumanowej Dolinki przez zachodnią część Rumanowej Ławki; 0+, 30 min
  5. Południowym zacięciem, z Doliny Rumanowej; V, 3 godz.[5]
  • Widok z Rysów
    Widok z Rysów
  • Wschodnia Rumanowa Przełęcz – najniższe ze wcięć po lewej stronie zdjęcia
    Wschodnia Rumanowa Przełęcz – najniższe ze wcięć po lewej stronie zdjęcia
  • Widok z Niżnych Rysów
    Widok z Niżnych Rysów

Przypisy

  1. ↑ Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Tatry Bielskie [online] [dostęp 2022-01-23].
  2. ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
  3. ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota. Warszawa: Sport i Turystyka, 1962, s. 47–54, 88.
  4. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  5. ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry. Przewodnik szczegółowy. Ganek, t. 16, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2011, ISBN 978-83-7104-042-9.
  6. ↑ Grzegorz Barczyk, Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Ryszard Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5.
Główna grań Tatr Wysokich