Stefan Turnau
Stefan Turnau (ur. 17 listopada 1931 w Krakowie, zm. 18 stycznia 2025[1]) – polski dydaktyk matematyki, doktor habilitowany[2]. Był jedną z dwóch osób w Polsce mających habilitację z dydaktyki matematyki[3]. ŻyciorysUrodził się 17 listopada 1931 roku w Krakowie, w rodzinie inteligenckiej[3]. Studiował matematykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1950–1953 oraz 1956–1959[2][3]. W roku 1967 obronił doktorat Rysunek i znak graficzny jako niewerbalne środki nauczania matematyki na Wydziale Matematyki i Fizyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Katowicach (promotorem była prof. dr Anna Zofia Krygowska)[2][3]. W roku 1979 habilitował się na Uniwersytecie Wrocławskim (rozprawa habilitacyjna: Rola podręcznika w kształceniu pojęć i rozumowań matematycznych na poziomie pierwszej klasy ponadpoczątkowej)[2][3]. W roku 1991 został profesorem nadzwyczajnym Akademii Pedagogicznej (obecnie Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie)[2]. Był promotorem ok. 100 licencjatów, ok. 260 magistrów i 7 doktorów[2]. Autor ok. 300 publikacji[2]. Recenzent 4 prac habilitacyjnych i 4 prac doktorskich[3].
Odznaczenia i nagrody[3]
Życie prywatneBył ojcem czterech synów, w tym piosenkarza i kompozytora Grzegorza Turnaua[3]. Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
Information related to Stefan Turnau |