Stefan Teliga

Stefan Suchecki

„Teliga”

kapitan
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1896 Bieliny
Data i miejsce śmierci	12 lutego 1942 Kokand
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	25 pułk piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa
Odznaczenia

Stefan Teliga vel Stefan Suchecki, ps. „Teliga”^[1]  (ur. 14 czerwca 1896 w Bielinach, zm. 12 lutego 1942 w Kokandzie) – żołnierz Legionów Polskich, oficer Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, rolnik, osadnik wojskowy.

Urodził się 14 czerwca 1896 w Bielinach, w rodzinie młynarskiej z Jana i Władysławy z Chruścielewskich^[2]. Absolwent gimnazjum klasycznego w Kielcach^[3].

W 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Na czele plutonu 4 pułku piechoty walczył na froncie austriacko-rosyjskim. W czasie walk pod Optową został ranny i dostał się do niewoli. Od lipca 1917 ponownie w Legionach. Ukończył szkołę podchorążych w Bolechowie i w lutym 1918 awansowany na chorążego. Internowany w Huszt^[3].

W listopadzie 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 25 pułku piechoty. Walczył w pierwszej linii. Wyróżnił się podczas akcji wypadowej III baonu 25 pp, 31 VIII 1920 na folwark Wólka i walk o wieś Wólka Opalin i Huszczę^[3]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari^[4].

Po wojnie zdemobilizowany. W ramach osadnictwa wojskowego otrzymał 45 ha ziemi w osadzie Wola Rycerska, w gminie Katerburg powiatu krzemienieckiego^[5].

29 stycznia 1932 został mianowany na stopień kapitana z dniem 2 stycznia 1932 i 3. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych piechoty^[6].

W 1939 ponownie zmobilizowany. Jesienią 1939 aresztowany przez NKWD i wywieziony do Kotłasi w obwodzie archangielskim. Zmarł w szpitalu w Kokandzie^[3].

Był żonaty z Zofią z Besterów (1906–2001), z którą miał córkę Zofię (1926–2022), działaczkę społeczną, odznaczoną Orderem Orła Białego^[7][3].

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 514
• Krzyż Niepodległości – 17 września 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[8]
• Krzyż Walecznych czterokrotnie

• Teliga Stefan. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.48-3858 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-07-18].
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
• Władysław Juszkiewicz: Zarys historii wojennej 25-go pułku piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-03-29].