Staroraki (Merostomata) – gromada szczękoczułkowców obejmująca 4 gatunki żyjące współcześnie i około 500 gatunków kopalnych. Zalicza się do nich stawonogi z 6–7 parami odnóży na głowotułowiu, blaszkowatymi odnóżami na odwłoku, na których znajdują się wyrostki skrzelowe, a wreszcie szpiczasto zakończonym telsonem. Głowotułów pokryty grubym jednolitym oskórkiem i zazwyczaj zrośnięty na dużym obszarze z odwłokiem.
Systematyka
Wyróżnia się 2 rzędy staroraków:
- † wielkoraki (Eurypterida) – dorastające do 3 metrów długości z wyglądu przypominające dzisiejsze skorpiony
- ostrogony (Xiphosura) – zamieszkujące wody u północno-wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej, Zatokę Meksykańską i północno-wschodnie wybrzeża Azji; ich środowiskiem życia są płytkie wody przybrzeżne.
Zobacz też
Współczesne gromady stawonogów
Hipotezy na temat pokrewieństwa między podtypami: żuwaczkowce, Myriochelata, pajęczakokształtne, Cormogonida
Taksony niemonofiletyczne: skorupiaki, Maxillopoda, skrytoszczękie, staroraki, tchawkowce, jednogałęziowce, skrzelodyszne, bezżuwaczkowce
Źródło: Gonzalo Giribet, Gregory Edgecombe: The Invertebrate Tree of Life. Princeton University Press, 2020. ISBN 978-0-691-17025-1. Brak numerów stron w książce
Identyfikatory zewnętrzne: