|
Panarthropoda
Panarthropoda – grupa zwierząt z kladu Ecdysozoa obejmująca stawonogi, niesporczaki i pazurnice. Jej monofiletyzm jest powszechnie akceptowany[1][2][3], jednak niektóre analizy molekularne sugerowały bliższe pokrewieństwo niesporczaków z innymi wylinkowcami niż ze stawonogami i pazurnicami[4][5]. Monofiletyzm Panarthropoda wspierają liczne cechy morfologiczne, takie jak segmentacja ciała, wyrostki na spodnio-bocznej stronie ciała[2], kutikula z α-chityną, miksocel z metanefrydiami, serce z ostiami (niewystępujące u niesporczaków)[3] oraz segmentowane odnóża zakończone pazurami[1]. Analizy filogenetyczne wykorzystujące małą podjednostkę rRNA zawierającą gen 18S nigdy mocno nie wspierały monofiletyzmu Panarthropoda, jednak analizy opierające się na sekwencjach genów 18S i 28S zdecydowanie go potwierdziły[2]. Pokrewieństwo wewnątrz tego kladu pozostaje jednak niejasne – sugerowano wszystkie możliwe hipotezy o siostrzanych relacjach pomiędzy stawonogami, niesporczakami i pazurnicami[1][2][3]. We wszystkich analizach przeprowadzonych przez Caseya Dunna i współpracowników (2008) grupą siostrzaną stawonogów były pazurnice, a nie niesporczaki, co zdaniem autorów jest rozwiązaniem tej kwestii[6]. Kwestia pokrewieństwa niesporczaków jest jednak bardziej problematyczna – niektóre badania molekularne sugerowały, że ich najbliższymi krewnymi są nicienie[4], podczas gdy w jednej z analiz przeprowadzonych przez Rotę-Stabellego i wsp. (2010) były one zagnieżdżone wewnątrz szczękoczułkowców, tworząc klad z kikutnicami i drobnonogami. Wynik taki jest bardzo mało prawdopodobny, a rezultat analizy wynika prawdopodobnie z long branch attraction (LBA), ponieważ wszystkie te linie ewolucyjne cechują się wysokim tempem ewolucji molekularnej. Usunięcie z analizy szybko ewoluujących taksonów skutkowało zajęciem przez Tardigrada pozycji siostrzanej dla pazurnic. Po przedsięwzięciu działań zapobiegających LBA wsparcie dla monofiletyzmu Panarthropoda było wysokie[5].
Przypisy
- ↑ a b c Maximilian J. Telford, Sarah J. Bourlat, Andrew Economou, Daniel Papillon, Omar Rota-Stabelli. The evolution of the Ecdysozoa. „Philosophical Transactions of the Royal Society B”. 363 (1496), s. 1529–1537, 2008. DOI: 10.1098/rstb.2007.2243. (ang.).
- ↑ a b c d Jon M. Mallatt, James R. Garey, Jeffrey W. Shultz. Ecdysozoan phylogeny and Bayesian inference: first use of nearly complete 28S and 18S rRNA gene sequences to classify the arthropods and their kin. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 31 (1), s. 178–191, 2004. DOI: 10.1016/j.ympev.2003.07.013. (ang.).
- ↑ a b c Claus Nielsen: The phylogenetic position of the Arthropoda. W: Richard A. Fortey, Richard H. Thomas (red.): Arthropod Relationships. The Systematics Association Special Volume Series 55, 1998, s. 18. ISBN 0-412-75420-7.
- ↑ a b Nicolas Lartillot, Hervé Philippe. Improvement of molecular phylogenetic inference and the phylogeny of Bilateria. „Philosophical Transactions of the Royal Society B”. 363 (1496), s. 1463–1472, 2008. DOI: 10.1098/rstb.2007.2236. (ang.).
- ↑ a b Omar Rota-Stabelli, Ehsan Kayal, Dianne Gleeson, Jennifer Daub, Jeffrey L. Boore, Maximilian J. Telford, Davide Pisani, Mark Blaxter, Dennis V. Lavrov. Ecdysozoan mitogenomics: Evidence for a common origin of the legged invertebrates, the Panarthropoda. „Genome Biology and Evolution”. 2, s. 425–440, 2010. DOI: 10.1093/gbe/evq030. (ang.).
- ↑ Casey W. Dunn i inni. Broad phylogenomic sampling improves resolution of the animal tree of life. „Nature”. 452, s. 745–749, 2008. DOI: 10.1038/nature06614. (ang.).
Klasyfikacja typów zwierząt na podstawie hipotezy ekdyzonu (Lophotrochozoa-Ecdysozoa-Deuterostomia) | Parazoa |
|
|---|
| Eumetazoa | |
|---|
| nieaktualne | | przeniesione do parzydełkowców |
|
|---|
| przeniesione do wrotków |
|
|---|
| przeniesione do pierścienic |
|
|---|
|
|---|
| nomen dubium |
|
|---|
Na podstawie:
Halanych et al. Evidence from 18S ribosomal DNA that the lophophorates are protostome animals. „Science”. 267 (5204), s. 1641–1643, 1995. DOI: 10.1126/science.7886451. (ang.).
Edgecombe et al. Higher-level metazoan relationships: recent progress and remaining questions. „Organisms Diversity and Evolution”. 11, s. 151–172, 2011. DOI: 10.1007/s13127-011-0044-4. (ang.).
Laumer et al. Spiralian Phylogeny Informs the Evolution of Microscopic Lineages. „Current Biology”. 25, s. 1-7, 2015. DOI: 10.1016/j.cub.2015.06.068. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne:
|
|
.jpg)
