Katedra św. Jadwigi w Berlinie
Katedra świętej Jadwigi w Berlinie (niem. Sankt-Hedwigs-Kathedrale) jest kościołem arcybiskupim archidiecezji berlińskiej w Niemczech. Bazylika mniejsza od 1927. Świątynia została zbudowana w stylu klasycystycznym w latach 1747–1773 (konsekrowana przez ówczesnego biskupa warmińskiego Ignacego Krasickiego), zniszczona w 1943, odbudowana w latach 1952–1963. W krypcie katedry znajduje się grób bł. Bernarda Lichtenberga, jej proboszcza w latach 1938–1942 – obrońcy Żydów, aresztowanego przez reżim nazistowski i zmarłego w drodze do Dachau (KL). Świątynia mieści się przy Bebelplatz[1][2]. HistoriaKról pruski Fryderyk II Wielki w dniu 22 listopada 1746 roku wydał patent, który pozwalał parafii rzymskokatolickiej w Berlinie na wzniesienie kościoła. Zgoda na budowę kościoła katolickiego w kraju protestantów była skutkiem wygranej II wojny śląskiej, która doprowadziła do przyłączenia Śląska do królestwa Prus. Fryderyk II liczył na pozyskanie tym gestem szlachty śląskiej, która w dalszym ciągu skłaniała się ku Austrii. Można też tym wyjaśnić wybór patronki Śląska – św. Jadwigi na patronkę budowanego kościoła. Kamień węgielny pod budowę katedry położono 13 lipca 1747, dokonał tego opat zakonu cystersów Turno. Galeria
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzneInformation related to Katedra św. Jadwigi w Berlinie |