Krypta (łac. crypta z gr. krypté „kryjówka”) – przesklepione pomieszczenie znajdujące się pod posadzką kościoła, pierwotnie służące do przechowywania relikwii, później coraz większe, służyło jako miejsce pochówków^[1]. W kryptach chowano dostojników kościelnych, władców lub ważne osoby świeckie. W starożytności kryptą nazywano podziemny, sklepiony korytarz lub salę^[2], w okresie starochrześcijańskim – pomieszczenie w katakumbach, gdzie znajdował się grób świętego^[2].

W Polsce krypty znajdują się m.in. pod katedrą na Wawelu w Krakowie, w Warszawie w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela, a w Gdańsku pod kościołem św. Ignacego Loyoli.

W zależności od formy rozróżniamy następujące rodzaje krypt^[2]:

• sztolniowa – z wąskim korytarzem prowadzącym do pomieszczenia głównego
• pierścieniowa – z obejściem wokół głównego pomieszczenia
• halowa – z obszernym wnętrzem wspartym na kolumnach

Informacje w projektach siostrzanych

Multimedia w Wikimedia Commons

Definicje słownikowe w Wikisłowniku

• grota
• kryptoportyk
• katakumby

• Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 84. ISBN 83-85001-89-1.