Janne Pekka Ryynänen (ur. 1 stycznia 1988 r. w Rovaniemi) – fiński narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, złoty medalista mistrzostw świata oraz brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w lutym 2003 roku, kiedy wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów w Sollefteå. Był tam piętnasty w sprincie i szósty w drużynie, a zawodów metodą Gunderseną nie ukończył. Miesiąc później zadebiutował w Pucharze Świata B, zajmując 21. miejsce w sprincie w Ruce. Rok później, na Mistrzostwach Świata Juniorów w Stryn był czwarty w drużynie, siódmy w sprincie i dziewiętnasty w Gundersenie. Następnie zadebiutował w Pucharze Świata, startując 5 marca 2004 roku w Lahti, gdzie zajął 41. miejsce w sprincie. W sezonie 2004/2005 wystartował jeszcze siedmiokrotnie, ale punktów nie zdobył i nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. W tym samym sezonie wystąpił także na Mistrzostwach Świata Juniorów w Rovaniemi, gdzie był piąty w Gundersenie, siódmy w konkursie drużynowym oraz piętnasty w sprincie.
Sezon 2005/2006 zaczął od zajęcia 19. miejsca w Gundersenie 25 listopada 2005 roku w Ruce. Punktował w większości zawodów, najlepszy wynik uzyskując 17 grudnia w Ramsau, gdzie był piąty w Gundersenie. W lutym 2006 roku zajął 37. miejsce w sprincie na Igrzyskach Olimpijskich w Turynie. Sezon ten zakończył na 41. miejscu w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2006/2007 jego najlepszym wynikiem w startach pucharowych było piąte miejsce w sprincie huraganowym 3 lutego 2007 roku w Zakopanem. Pod koniec lutego wystartował na Mistrzostwach Świata w Sapporo, gdzie wraz z Anssim Koivurantą, Jaakko Tallusem i Hannu Manninenem zdobył złoty medal w konkursie drużynowym, a indywidualnie był siedemnasty w sprincie. Miesiąc później wziął także udział w Mistrzostwach Świata Juniorów w Tarvisio, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji zajął szóste miejsce, jednak w indywidualnych startach zajmował odległe pozycje. W sezonie tym został sklasyfikowany na 23. miejscu.
Rywalizację w sezonie 2007/2008 zaczął od zajęcia 12. miejsca w Gundersenie 30 listopada 2007 roku w Ruce. Następnego dnia był ósmy w sprincie, co było jego najlepszym pucharowym wynikiem w tym sezonie. W czołowej dziesiątce znalazł się jeszcze tylko raz - 5 stycznia w niemieckim Schonach zajął dziesiąte miejsce w sprincie. W 2008 roku po raz ostatni pojawił się na zawodach juniorów, startując na Mistrzostwach Świata Juniorów w Zakopanem, gdzie zdobył brązowy medal w Gundersenie, ustępując tylko Włochowi Alessandro Pittinowi oraz Austriakowi Tomazowi Drumlowi. W klasyfikacji generalnej zajął tym razem 24. miejsce.
Po raz pierwszy na podium zawodów Pucharu Świata stanął na początku sezonu 2008/2009, kiedy to dwukrotnie zajmował drugie miejsce w Ruce w zawodach metodą Gundersena 29 i 30 listopada 2008 roku. Po tych zawodach był współliderem Pucharu Świata, wraz ze swoim rodakiem, Anssim Koivurantą. W pozostałej części sezonu nie stawał jednak na podium. Zajmował jednak miejsca w czołowej dziesiątce: 10 stycznia w Val di Fiemme był piąty w starcie masowym, 16 stycznia w Whistler był ósmy w Gundersenie, a 31 stycznia w Chaux-Neuve był szósty w tej samej konkurencji. Na Mistrzostwach Świata w Libercu najlepiej wypadł właśnie w zawodach metodą Gundersena na dużej skoczni, gdzie zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Francuzem Jasonem Lamy-Chappuis. W końcówce sezonu, 14 i 15 marca 2009 roku w Vikersund był dziesiąty i piąty w Gundersenie. Dało mu to dwunastą pozycję w tym sezonie.
W sezonach 2009/2010 i 2010/2011 prezentował się nieco słabiej, ani razu nie stając na podium. Najlepszym wynikiem Ryynänena był szóste miejsce w Lillehammer w Gundersenie 6 grudnia 2009 roku. W tym czasie wystartował na Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver, gdzie był między innymi siódmy w drużynie oraz dwunasty w Gundersenie na dużej skoczni. Wziął także udział w Mistrzostwach Świata w Oslo w 2011 roku, gdzie indywidualnie plasował się w połowie drugiej dziesiątki, a w konkursie drużynowym wspólnie z kolegami zajął siódme miejsce. W przerwie zimowej między tymi sezonami Janne wystąpił w trzynastej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. W klasyfikacji końcowej zajął ósme miejsce, przy czym 8 sierpnia 2010 roku w Oberstdorfie zajął trzecie miejsce w Gundersenie. Wyprzedzili go tylko: reprezentant gospodarzy Johannes Rydzek oraz Francuz François Braud.
W dobrym stylu rozpoczął także sezon 2011/2012, zajmując piąte oraz drugie miejsce w zawodach metodą Gundresena w Ruce, w dniach 25 i 26 listopada 2011 roku. W pozostałych startach sezonu ani razu nie znalazł się w czołowej dziesiątce i ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajął 26. miejsce.
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Jak dotąd zawodnik nie stawał na podium indywidualnych zawodów PK.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Skład drużyny: Janne Ryynänen, Jaakko Tallus, Anssi Koivuranta, Hannu Manninen
- ↑ Skład drużyny: Anssi Koivuranta, Janne Ryynänen, Jaakko Tallus, Hannu Manninen
- ↑ Skład drużyny: Jaakko Tallus, Lauri Asikainen, Jim Härtull, Janne Ryynänen
- ↑ Skład drużyny: Hannu Manninen, Janne Ryynänen, Joni Karjalainen, Eetu Vähäsöyrinki
- ↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Mikke Leinonen, Janne Ryynänen, Eetu Vähäsöyrinki
- ↑ a b Skład drużyny: Juha Karjalainen, Markus Laitinen, Janne Ryynänen, Ville Kähkönen
- ↑ Skład drużyny: Antti Lehtinen, Ville Tuppurainen, Janne Ryynänen, Anssi Koivuranta
- ↑ Skład drużyny: Janne Ryynänen, Lauri Asikainen, Olli Muotka, Anssi Koivuranta
| Sztafeta 3 x 10 km/4 x 5 km (skocznia duża) |
|
|---|
| Sztafeta 4 x 5 km (skocznia normalna) |
- 2011:
 (Kreiner, Gruber, Gottwald, Stecher)
- 2013:
 (Braud, Laheurte, Lacroix, Lamy Chappuis)
- 2015:
 (Edelmann, Frenzel, Rießle, Rydzek)
- 2017: (Kircheisen, Frenzel, Rießle, Rydzek)
- 2019:
 (Bjørnstad, Schmid, Graabak, Riiber)
- 2021: (Bjørnstad, Graabak, Oftebro, Riiber)
|
|---|
| Sprint drużynowy (skocznia duża) |
|
|---|
.jpg)
