Jaakko Tapio Tallus (ur. 23 lutego1981 r. w Lieksa) – fiński narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, trzykrotny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz pięciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.
Pierwsze punkty Pucharu Świata zdobył 3 stycznia 1999 roku w niemieckimSchonach, równocześnie pierwszy raz stając na podium. Zajął wtedy drugie miejsce w Gundersenie, wyprzedził go tylko NorwegBjarte Engen Vik. W sezonie 1998/1999 wystartował jeszcze raz, zajmując siódme miejsce w Štrbskim Plesie. W latach 2000–2007 nie opuszczał czołowej piętnastki klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2001/2002, który ukończył na czwartej pozycji. Trzykrotnie stawał na podium: 13 stycznia w Ramsau był trzeci w starcie masowym, 1 marca tę samą pozycję zajął w Gundersenie, a 15 marca 2002 roku w Oslo był drugi w zawodach metodą Gundersena. W lutym 2002 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie Finowie w składzie: Jari Mantila, Jaakko Tallus, Hannu Manninen i Samppa Lajunen zdobyli drużynowe mistrzostwo olimpijskie. Był to pierwszy drużynowy złoty medal w kombinacji w historii startów Finów na igrzyskach. Prowadzili już po konkursie skoków i prowadzenia tego w biegu nie oddali, chociaż ich przewaga nad drugimi w zawodach Niemcami zmalała z 44 sekundy na starcie do 7.5 sekundy na mecie. Indywidualnie Jaakko wygrał skoki w Gundersenie, jednak na trasie biegu został wyprzedzony przez Lajunena i ostatecznie zdobył srebrny medal. Dobrze zaprezentował się także w sprincie. Po skokach był trzeci i do biegu przystąpił ze stratą 18 sekund do prowadzącego Lajunena. W walce o brązowy medal lepszy okazał się jednak AustriakFelix Gottwald, który wyprzedził Fina o zaledwie 5.6 sekundy.
Rok wcześniej, na mistrzostwach świata w Lahti Tallus wraz z Mantilą, Manninenem i Lajunenem zdobył brązowy medal w drużynie. Indywidualnie był dziesiąty w Gundersenie oraz czwarty w sprincie, gdzie w walce o podium lepszy okazał się Niemiec Ronny Ackermann. W 2001 roku wziął także udział w mistrzostwach świata juniorów w Karpaczu, gdzie zdobył trzy srebrne medale: w sprincie, w Gundersenie oraz w konkursie drużynowym. W 2003 roku wspólnie z Manninenem, Lajunenem i Jounim Kaitainenem zdobył kolejny drużynowy brązowy medal podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme. Trzecie miejsce zajmowali już po skokach, tracąc około minuty do wyprzedzających ich Austriaków i Niemców. Straty do liderów nie odrobili, jednak obronili trzecią pozycję przed Norwegami. Indywidualnie zaprezentował się słabiej, zajmując miejsca w drugiej dziesiątce.
Mimo iż w zawodach pucharowych spisywał się słabiej niż w sezonie 2001/2002, reprezentował Finlandię na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 2005 roku oraz rok później na igrzyskach olimpijskich w Turynie. W Niemczech fińscy kombinatorzy nie zdobyli żadnego medalu. W zawodach drużynowych po skokach Finowie znaleźli się na czwartej pozycji, za Norwegią, Austrią i USA. W biegu wyprzedzili Amerykanów, jednak jeszcze szybsi okazali się reprezentanci Niemiec, którzy zepchnęli Finów z podium. Indywidualnie Jaakko był ósmy w Gundersenie, a w sprincie zajął 12. pozycję. Finowie spisali się lepiej na Igrzyskach w Turynie. Wspólnie z Anttim Kuismą, Anssim Koivurantą i Hannu Manninenem wywalczył tam brązowy medal. Po skokach drużyna fińska przegrywała z Niemcami, Austrią i Rosją, jednak dobra postawa w biegu umożliwiła Finom wyprzedzenie Rosjan i zdobycie medalu. Ostatecznie stracili tylko 11,5 sekundy do drugich na mecie Niemców. Podobnie jak w Oberstdorfie Jaakko indywidualnie medalu na igrzyskach nie zdobył, w obu konkurencjach zajmując piąte miejsce.
Ostatnie sukcesy Fin osiągnął w sezonie 2006/2007. W drugiej części cyklu, 3 lutego 2007 roku w Zakopanem po raz pierwszy w tym sezonie i zarazem ostatni w karierze stanął na podium, zajmując drugie miejsce w starcie masowym. W pozostałych pucharowych startach w większości przypadków plasował się w drugiej dziesiątce, co dało mu 13. lokatę w klasyfikacji generalnej. Na mistrzostwach świata w Sapporo w 2007 roku wspólnie z Koivurantą, Manninenem i Janne Ryynänenem zdobył złoty medal w zawodach drużynowych. Finowie wygrali konkurs skoków i prowadzenia już nie oddali. Wystąpił także w zawodach metodą Gundersena, zajmując jedenaste miejsce.
Tallus startował do końca sezonu 2009/2010, jednak nie zdobył już żadnego trofeum. Był między innymi ósmy w drużynie i dziewiąty w starcie masowym na mistrzostwach świata w Libercu w 2009 roku. Podczas igrzysk olimpijskich w Vancouver w 2010 roku Tallus indywidualnie plasował się poza czołową trzydziestką, a wraz z kolegami z reprezentacji zajął siódme miejsce w konkursie drużynowym. Po zakończeniu sezonu 2009/2010 postanowił zakończyć karierę. Łącznie w zawodach Pucharu Świata siedmiokrotnie stawał na podium, ale nigdy nie wygrał – czterokrotnie był drugi, a trzy razy zajmował trzecie miejsce.
