Taihei Katō
|
Data i miejsce urodzenia
|
30 lipca 1984 Wassamu
|
Klub
|
Sapporo Nordic Ski Club
|
Wzrost
|
169 cm
|
Debiut w PŚ
|
9.03 2007, Lahti (29. miejsce – Gundersen)
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
9.03 2007, Lahti (29. miejsce – Gundersen)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
10.03 2012, Oslo (3. miejsce – Gundersen)
|
Dorobek medalowy
|
|
Taihei Katō (jap. 加藤大平 Katō Taihei; ur. 30 lipca 1984 w Wassamu) – japoński narciarz, specjalista kombinacji norweskiej. Złoty medalista mistrzostw świata (2009), dwukrotny olimpijczyk (2010 i 2014).
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Taihei Katō pojawił się 7 stycznia 2003 roku w zawodach Pucharu Świata B (obecnie Puchar Kontynentalny) w Štrbskim Plesie. Zajął tam 38. miejsce w sprincie. Miesiąc później wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Sollefteå, gdzie był ósmy w konkursie drużynowym, a w sprincie zajął 36. miejsce. Rok później, podczas mistrzostw świata juniorów w Stryn wraz z kolegami był jedenasty, a indywidualnie plasował się na początku trzeciej dziesiątki.
W zawodach Pucharu Kontynentalnego najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2007/2008, który ukończył na ósmej pozycji w klasyfikacji generalnej. Na podium stanął raz - 22 grudnia 2007 roku w Vuokatti był trzeci w sprincie huraganowym. Również w sezonie 2005/2006 uplasował się na podium: 11 marca 2006 roku w Vuokatti był drugi w sprincie, ustępując tylko reprezentantowi Niemiec Florianowi Schillingerowi.
W Pucharze Świata zadebiutował 9 marca 2007 roku w Lahti, gdzie zajął 29. miejsce w konkursie rozegranym metodą Gundersena. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Dzień później zajął 27. miejsce w sprincie, co w klasyfikacji generalnej dało mu 50. pozycję. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2011/2012, który ukończył na 25. miejscu. Wtedy też po raz pierwszy stanął na podium zawodów pucharowych - 10 marca 2012 roku w Oslo zajął trzecie miejsce w Gundersenie, ulegając Amerykaninowi Bryanowi Fletcherowi i Norwegowi Mikko Kokslienowi.
W 2007 roku Katō wziął udział w mistrzostwach świata w Sapporo, gdzie był ósmy w sztafecie, a w startach indywidualnych plasował się na przełomie trzeciej i czwartej dziesiątki. Dwa lata później, podczas mistrzostw świata w Libercu wspólnie z Yūsuke Minato, Akito Watabe i Norihito Kobayashim osiągnął największy sukces w swojej karierze zdobywając złoty medal w sztafecie. Po skokach Japończycy zajmowali dopiero piąte miejsce, tracąc do prowadzących Francuzów 24 sekundy. Na trasie biegu zdołali wyprzedzić wszystkich rywali, choć na metę biegnący na ostatniej zmianie Kobayashi wpadł razem z reprezentantem Niemiec. O kolejności zdecydowała fotokomórka, strata Niemców wyniosła mniej niż sekundę; trzecie miejsce zajęli Norwegowie ze startą 3.6 sekundy. Indywidualnie Taihei zajął 27. miejsce w starcie masowym i 23. miejsce w Gundersenie. Podczas mistrzostw świata w Oslo w 2011 roku startował tylko na dużej skoczni indywidualnie zajmując 25. miejsce, a w sztafecie był piąty. Startował ponadto na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku zajmując szóste miejsce w drużynie oraz miejsca pod koniec trzeciej dziesiątki w startach indywidualnych.
Po sezonie 2017/2018 zakończył karierę sportową[1].
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Wynik zwycięzcy
|
Strata
|
Zwycięzca
|
32.
|
23 lutego
|
2007
|
Sapporo
|
Sprint HS134/7,5 km
|
17:40,2
|
+4:05,2
|
Hannu Manninen
|
8.
|
25 lutego
|
2007
|
Sapporo
|
Sztafeta HS134/4x5 km[3]
|
49:14,9
|
+5:17,7
|
Austria
|
35.
|
3 marca
|
2007
|
Sapporo
|
Gundersen HS100/15 km
|
38:35,6
|
+4:28,4
|
Ronny Ackermann
|
27.
|
20 lutego
|
2009
|
Liberec
|
Start masowy HS100/10 km
|
276,0 pkt
|
-58,5 pkt
|
Todd Lodwick
|
1.
|
26 lutego
|
2009
|
Liberec
|
Sztafeta HS140/4x5 km[4]
|
48:32,3
|
-
|
-
|
23.
|
28 lutego
|
2009
|
Liberec
|
Gundersen HS134/10 km
|
23:36,6
|
+2:13,9
|
Bill Demong
|
13.
|
2 marca
|
2011
|
Oslo
|
Gundersen HS134/10 km
|
25:31,6
|
+2:23,5
|
Jason Lamy Chappuis
|
5.
|
4 marca
|
2011
|
Oslo
|
Sztafeta HS106/4x5 km[5]
|
48:07,8
|
+1:31,4
|
Austria
|
17.
|
20 lutego
|
2015
|
Falun
|
Gundersen HS100/10 km
|
26:38,9
|
+1:17,3
|
Johannes Rydzek
|
6.
|
22 lutego
|
2015
|
Falun
|
Sztafeta HS100/4x5 km[6]
|
44:20,7
|
+1:11,5
|
Niemcy
|
20.
|
26 lutego
|
2015
|
Falun
|
Gundersen HS134/10 km
|
22:45,8
|
+1:23,4
|
Bernhard Gruber
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Przypisy
- ↑ Estonia’s Kail Piho and Japan’s Taihei Kato retire. fis-ski.com, 2018-04-04. [dostęp 2018-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-06)]. (ang.).
- ↑ Skład drużyny: Taihei Katō, Daito Takahashi, Akito Watabe, Norihito Kobayashi
- ↑ Skład drużyny: Hideaki Nagai, Taihei Katō, Akito Watabe, Yūsuke Minato
- ↑ Skład drużyny: Yūsuke Minato, Taihei Katō, Akito Watabe, Norihito Kobayashi
- ↑ Skład drużyny: Akito Watabe, Taihei Katō, Yūsuke Minato, Norihito Kobayashi
- ↑ Skład drużyny: Taihei Katō, Hideaki Nagai, Yoshito Watabe, Akito Watabe
- ↑ Skład drużyny: Kōhei Takao, Yūsuke Minato, Takashi Moriyama, Taihei Katō
- ↑ Skład drużyny: Kōichirō Satō, Shōichirō Nakazawa, Yūsuke Minato, Taihei Katō
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
Bibliografia
Sztafeta 3 x 10 km/4 x 5 km (skocznia duża) |
|
---|
Sztafeta 4 x 5 km (skocznia normalna) |
- 2011: (Kreiner, Gruber, Gottwald, Stecher)
- 2013: (Braud, Laheurte, Lacroix, Lamy Chappuis)
- 2015: (Edelmann, Frenzel, Rießle, Rydzek)
- 2017: (Kircheisen, Frenzel, Rießle, Rydzek)
- 2019: (Bjørnstad, Schmid, Graabak, Riiber)
- 2021: (Bjørnstad, Graabak, Oftebro, Riiber)
|
---|
Sprint drużynowy (skocznia duża) |
|
---|
|
|