PROFILPELAJAR.COM

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	6 stycznia 1993
Miejscowość	Watykan
Miejsce	bazylika św. Piotra
Konsekrator	Jan Paweł II
Współkonsekratorzy	Giovanni Battista Re; Justin Francis Rigali
Współkonsekrowani biskupi
Piotr Sawczuk	6 kwietnia 2013
Piotr Turzyński	28 lutego 2015
Grzegorz Suchodolski	1 czerwca 2020

Henryk Tomasik
	; Henryk Tomasik (2008)
	Adveniat Regnum Tuum; Przyjdź Królestwo Twoje
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 1946 ; Łuków
	Biskup diecezjalny radomski
Okres sprawowania	2009–2021
	Biskup pomocniczy siedlecki
Okres sprawowania	1993–2009
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	31 maja 1969
Nominacja biskupia	21 listopada 1992
Sakra biskupia	6 stycznia 1993
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Henryk Marian Tomasik^[1] (ur. 4 stycznia 1946 w Łukowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk filozoficznych, biskup pomocniczy siedlecki w latach 1993–2009, biskup diecezjalny radomski w latach 2009–2021, od 2021 biskup senior diecezji radomskiej.

Życiorys

Urodził się 4 stycznia 1946 w Łukowie. Uczył się w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym w Łukowie, gdzie w 1963 zdał egzamin dojrzałości^[2]. W latach 1963–1969 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym im. Benedykta XV w Siedlcach^[2]^[3]. W międzyczasie, wskutek represji władz komunistycznych wobec Kościoła, został wcielony do Jednostki Zmotoryzowanej w Kołobrzegu, gdzie stacjonował razem ze Sławojem Leszkiem Głódziem. Z powodu problemów zdrowotnych powrócił do seminarium po złożeniu przysięgi wojskowej^[2]^[4]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 31 maja 1969 w katedrze w Siedlcach biskup diecezjalny siedlecki Jan Mazur^[2]^[1]. W 1971 rozpoczął studia specjalistyczne w zakresie etyki na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1974 uzyskał magisterium^[2]. Od 1980 kontynuował studia w Lublinie, które w 1984 na podstawie dysertacji Osoba jako byt i norma w filozofii kard. Karola Wojtyły ukończył z doktoratem z nauk filozoficznych w dziedzinie filozofii teoretycznej^[2]^[5].

W latach 1969–1971 pracował jako wikariusz w parafii Radoryż Kościelny. Był współzałożycielem i pierwszym kapelanem działającego od 1981 Klubu Inteligencji Katolickiej w Siedlcach. Organizował w Siedlcach Dni Kultury Chrześcijańskiej. Był współorganizatorem Podlaskiej Pielgrzymki na Jasną Górę, odbywającej się od 1981. Działał w niej jako kierownik, a od 1983 prowadził w niej grupę akademicką. Pracował jako siedlecki korespondent Biura Prasowego Episkopatu Polski, kierownik działu religijnego w prasie lokalnej w Siedlcach i asystent kościelny pisma „Nowe Echo Podlasia”. Został członkiem diecezjalnej rady kapłańskiej. W 1988 z nominacji prymasa Józefa Glempa został cenzorem pism sługi Bożego księdza Ignacego Kłopotowskiego. W 1989 został członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Akademickiego. W 1989 została mu przyznana godność kanonika honorowego, a w 1992 kanonika gremialnego Kapituły Katedralnej Siedleckiej^[2].

W 1974 został wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Siedlcach, gdzie prowadził wykłady z etyki, teodycei, filozofii religii, antropologii, psychologii i katolickiej nauki społecznej^[6]. Jednocześnie prowadził dla studentów konwersatoria oraz spotkania modlitewne i biblijne. We wrześniu 1975 został mianowany duszpasterzem akademickim. W latach 1978–1980 i 1982–1992 pełnił funkcję diecezjalnego duszpasterza akademickiego^[2]^[4].

21 listopada 1992 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji siedleckiej ze stolicą tytularną Fornos Minore. Święcenia biskupie otrzymał 6 stycznia 1993 w bazylice św. Piotra w Rzymie^[2]. Udzielił mu ich Jan Paweł II z towarzyszeniem arcybiskupa Giovanniego Battisty Re, substytuta ds. Ogólnych Sekretariatu Stanu, i arcybiskupa Justina Francisa Rigalego, sekretarza Kongregacji ds. Biskupów^[1]. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „Adveniat Regnum Tuum” (Przyjdź Królestwo Twoje), zaczerpnięte z modlitwy Ojcze nasz^[2]^[7]. Działalność biskupią w diecezji siedleckiej rozpoczął oficjalnie 19 stycznia 1993, kiedy to objął funkcję wikariusza generalnego. W latach 1993–1996 był dyrektorem Diecezjalnego Kolegium Teologicznego w Siedlcach^[2]^[6]. Pracował w Wydziale Nauki Katolickiej, był członkiem Komisji Diecezjalnego Funduszu Interwencyjnego, a także Sekretariatu II Synodu Diecezjalnego. Brał udział w pracach procesu beatyfikacyjnego Wincentego Lewoniuka i 12 towarzyszy z Pratulina. Należał do grupy organizującej wizytę Jana Pawła II w Siedlcach w trakcie podróży apostolskiej do Polski w 1999^[2]. W 1994 został mianowany prepozytem Kapituły Katedralnej Siedleckiej^[2].

16 października 2009 papież Benedykt XVI mianował go biskupem diecezjalnym diecezji radomskiej^[8]^[9]. Kanonicznie objął diecezję 12 listopada 2009, natomiast dwa dni później odbył ingres do katedry Opieki Najświętszej Maryi Panny w Radomiu^[2]^[7]. W 2010 ustanowił Diecezjalny Zespół Wdrażania Programów Pomocowych. W 2012 wznowił prace II Synodu Diecezji Radomskiej, a także powołał diecezjalną radę duszpasterską. Na jego prośbę w 2012 Stolica Apostolska ustanowiła św. Bartłomieja patronem powiatu opoczyńskiego. Zainicjował wznowienie Apeli Młodych, odbywających się rokrocznie we wrześniu w Radomiu, a także odczytywanie w kościołach diecezji katechez liturgicznych mających na celu zwiększenie świadomości liturgicznej wiernych^[2]. 4 stycznia 2021 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa diecezjalnego radomskiego^[10]^[11]. Do czasu objęcia diecezji przez jego następcę, Marka Solarczyka, które nastąpiło 8 stycznia 2021, pełnił funkcję administratora diecezji^[12]^[13].

W ramach Konferencji Episkopatu Polski został delegatem ds. Światowych Dni Młodzieży (od 1995)^[2], krajowym duszpasterzem młodzieży i duszpasterzem ds. duszpasterstwa młodzieży (1998–2015)^[2]^[14], delegatem ds. Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży (od 2004)^[2]. Objął funkcję przewodniczącego Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży (od 2007). Wszedł w skład Komisji Wychowania Katolickiego (od 2001), Komisji Duszpasterstwa (od 2001), Rady ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek (od 2001), Rady ds. Rodziny (od 2006). Pracował również w Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą^[2].

W związku z pełnieniem funkcji delegata ds. Światowych Dni Młodzieży nawiązał współpracę z Papieską Radą ds. Świeckich i lokalnymi komitetami organizacyjnymi spotkania. Uczestniczył w nich, głosząc katechezy dla młodzieży^[2]. Organizował również spotkania duszpasterzy, odbywające się w ramach Krajowego Forum Duszpasterstwa Młodzieży^[4].

Był współkonsekratorem podczas sakr biskupów pomocniczych siedleckich – Piotra Sawczuka (2013) i Grzegorza Suchodolskiego (2020), a także biskupa pomocniczego radomskiego Piotra Turzyńskiego (2015)^[1].

Według doniesień medialnych Stolica Apostolska uznała go za winnego zaniedbań w prowadzeniu sprawy o nadużycia seksualne podległego mu duchownego na szkodę osób małoletnich^[15] i zarządziła wobec niego trzyletni zakaz uczestnictwa w publicznych celebracjach na terenie diecezji radomskiej i nakaz wpłaty darowizny na rzecz Fundacji św. Józefa^[16].

Odznaczenia i wyróżnienia

Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 23 marca 2009 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[17].

W 2018 nadano mu medal Bene Merenti Civitas Radomiensis^[18], a w 2015 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach^[19].

W 2014 został włączony do konfraterni zakonu paulinów^[20].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Henryk Tomasik. [dostęp 2020-06-01]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t Nota biograficzna Henryka Tomasika na stronie diecezji radomskiej. diecezja.radom.pl. [dostęp 2013-05-12].
↑ Bp Tomasik świętował w rodzinnej parafii rocznicę przyjęcia sakry biskupiej. ekai.pl (arch.), 2013-01-13. [dostęp 2021-06-12].
↑ ^a ^b ^c Bp Tomasik obchodzi 20. rocznicę przyjęcia sakry biskupiej. ekai.pl (arch.), 2013-01-04. [dostęp 2021-06-12].
↑ Bp Henryk Tomasik biskupem radomskim. Ingres – 14 listopada. episkopat.pl (arch.), 2009-10-16. [dostęp 2016-08-28].
↑ ^a ^b Biskup Henryk Marian Tomasik nowym ordynariuszem radomskim. „Niedziela”. 43/2009. s. 5. ISSN 0208-872X. [dostęp 2013-05-12].
↑ ^a ^b Bp Tomasik objął urząd biskupa radomskiego. ekai.pl (arch.), 2009-11-12. [dostęp 2021-06-12].
↑ Nomina del Vescovo di Radom (Polonia). press.vatican.va, 2009-10-16. [dostęp 2014-04-27]. (wł.).
↑ Bp Henryk Tomasik ordynariuszem radomskim. episkopat.pl (arch.), 2009-10-16. [dostęp 2014-04-27].
↑ Rinuncia e nomina del Vescovo di Radom (Polonia). press.vatican.va, 2021-01-04. [dostęp 2021-01-04]. (wł.).
↑ Radom: Bp Henryk Tomasik przechodzi na emeryturę. Bp Marek Solarczyk – nowym biskupem radomskim. nuncjatura.pl, 2021-01-04. [dostęp 2021-01-04].
↑ S. Piekielnik: Komunikat: Biskup Administrator i imię Biskupa w Modlitwie Eucharystycznej. diecezja.radom.pl, 2021-01-04. [dostęp 2021-05-17].
↑ R. Mizera: Bp Marek Solarczyk kanonicznie objął Diecezję Radomską. Ingres 27 stycznia. radioplus.com.pl, 2021-01-08. [dostęp 2021-01-08].
↑ Ubóstwo, migranci, rodzina, reakcja na nadużycia – tematami 369. Zebrania Plenarnego KEP. ekai.pl (arch.), 2015-06-11. [dostęp 2021-06-12].
↑ M. Rusek: Były biskup radomski winny niezgłoszenia przypadków pedofilii w diecezji. Chodzi o sprawę kapelana Solidarności. radom.wyborcza.pl, 2022-05-20. [dostęp 2022-05-21].
↑ M. Rusek: Kościół potwierdza nasze informacje o karze dla biskupa Tomasika. Ale wciąż bez oficjalnego komunikatu. radom.wyborcza.pl, 2022-10-10. [dostęp 2022-10-16].
↑ M.P. z 2009 r. nr 35, poz. 528 [dostęp 2014-04-27].
↑ 25-lecie sakry bp. Henryka Tomasika. ekai.pl, 2018-01-07. [dostęp 2021-06-13].
↑ Bp Tomasik doktorem honoris causa Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. ekai.pl (arch.), 2015-05-20. [dostęp 2021-06-12].
↑ W uroczystość św. Pawła bp Henryk Tomasik przyjęty do konfraterni. jasnagora.com, 2014-01-15. [dostęp 2014-04-27].

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna Henryka Tomasika na stronie diecezji radomskiej. [dostęp 2010-10-22].
Henryk Tomasik na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-11-11].
Henryk Tomasik [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-10-22] (ang.).