|
Ewa Panejko-Pankiewicz
Ewa Panejko-Pankiewicz, pseud. Maleństwo (ur. 28 lipca 1951 w Jeleniej Górze[1]) – polska taterniczka, alpinistka i himalaistka, zdobywczyni trzech ośmiotysięczników. ŻyciorysWychowywała się we Wrocławiu, gdzie ukończyła studia magisterskie na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii (kierunek chemia) Uniwersytetu Wrocławskiego[1]. W wieku 16 lat ukończyła kurs grotołaza i do 18 roku życia intensywnie uprawiała speleologię, kiedy to Bogdan Jankowski zainteresował ją wspinaczką skałkową[2]. Już w szkole średniej zaczęła się wspinać w Tatrach. Wspólnie z Markiem Kęsickim przeszła jako pierwsza kobieta superdirettissimę Kazalnicy Mięguszowieckiej, a następnie dokonała pierwszego zimowego przejścia Filara Kazalnicy oraz pierwszego kobiecego przejścia drogi Heinricha-Chrobaka[3], a także kilka lat później pierwszego przejścia kobiecego Kurtykówki na Małym Młynarzu[1]. W połowie lat 70 XX w. zaczęła się wspinać w górach wysokich. W 1975 w górach Kaukazu przeszła grań Dżan-Tugan. W 1978 i 1979 wspinała się w Alpach, gdzie wspólnie z Ireną Kęsą przeszły jako pierwsze kobiety drogę Cassina na Torre Trieste i drogę Cordiera na Aiguille des Grands Charmoz z Agnieszką Smólską[3]. W latach 70 i 80 XX w. brała udział w wyprawach w Hindukusz (pierwsze wejście na Lunkho-e Sarqi), Pamir (szczyt Ismaila Samaniego, ówczesna nazwa: Pik Komunizma) i Andy (wejście pięcioosobowym zespołem kobiecym nową drogą na Cordiliera Blanca Huascaren i nieudana próba wejścia nową drogą na Cerro Torre)[3]. Na tej ostatniej wyprawie zaprzyjaźniła się z Wandą Rutkiewicz, z którą od tej pory tworzyły przez kilka lat zespół zdobywający coraz wyższe góry[1]. W latach 1975–1978 była asystentką na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1978 po ślubie z Krzysztofem Pankiewiczem przeniosła się do Łodzi, gdzie pracowała na Wydziale Chemicznym Uniwersytetu Łódzkiego i urodziła syna. W 1986 opuściła Uniwersytet, zdobyła uprawnienia instruktorki Polskiego Związku Alpinizmu i zaczęła prowadzić kursy wspinaczkowe w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej i w Tatrach. W 1988 r. założyła wspólnie z mężem na ul. Piotrkowskiej 99 w Łodzi sklep firmowy India 99, specjalizujący się w sprzedaży oryginalnej odzieży, biżuterii i ozdób do domu sprowadzanych z Indii i Pakistanu[4]. Jednocześnie jeździła na kolejne wyprawy w góry wysokie, m.in. brała udział. w nieudanej, międzynarodowej kobiecej wyprawie na K2, oraz w wprawie na Makalu[1]. W 1990 zdobyła z Wandą Rutkiewicz Gasherbrum I prowadząc atak szczytowy[2]. Razem z Rutkiewicz planowały jako pierwsze kobiety zdobyć w 1991–1993 wszystkie ośmiotysięczniki, co nie doszło do skutku ze względu na niemożność znalezienia sponsorów[1]. W 1994 na swojej ostatniej wyprawie w Himalaje zdobyła swój trzeci ośmiotysięcznik Sziszapangmę[1]. W 1995 zdiagnozowano u niej nowotwór, który wymagał wycięcia znacznych części przewodu pokarmowego, w wyniku czego musiała zakończyć karierę wspinaczkową i skupiła się na działalności gospodarczej[1]. Ważniejsze wyprawy i osiągnięcia wspinaczkowe[5]
Książki i FilmyEwa Panejko-Pankiewicz nie napisała sama żadnej książki, jednak obszerne wywiady i rozdziały jej poświęcone ukazały się w następujących książkach i filmach[6]:
Przypisy
Linki zewnętrzne
Information related to Ewa Panejko-Pankiewicz |