Córka Władysława. Po ukończeniu pensji kształciła się na kursach handlowych, następnie kształciła się aktorsko pod kierunkiem Aleksandra Zelwerowicza i Wojciecha Brydzińskiego. Zadebiutowała w 1914 w Teatrze Polskim w Kijowie pod pseudonimem Ewa Korczak. W latach 1915–1916 występowała w Łodzi. W 1915 poślubiła Henryka Kunę, rzeźbiarza i malarza. Od 1916 występowała w teatrach warszawskich: w 1916 w Teatrze Orpheon, w sezonie 1917/18 i 1918/19 w Teatrze Polskim, 1919–1924 w Reducie, w sezonie 1924/25 i 1925/26 w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego, w 1925 w Teatrze Szkarłatna Maska, w 1926–1931 w Teatrze Polskim i Małym, w sezonie 1929/30 w Teatrze Ateneum, w sezonie 1932/33 w Teatrze Kameralnym. W latach 1933–1939 pełniła funkcję kierownika administracyjnego szkolnego teatru przy Reducie, ponadto w latach 1931–1932 występowała w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
W okresie II wojny światowej pracowała w Warszawie w kawiarni aktorskiej „Znachor”.
.jpg)
