5 Pułk Ułanów Zasławskich

5 Pułk Ułanów Zasławskich
Ilustracja
Odznaka pamiątkowa 5 puł.
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1917

Rozformowanie

1939 (1944)

Tradycje
Święto

23 września[a]

Nadanie sztandaru

2 sierpnia 1919

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Stanisław Sochaczewski

Ostatni

ppłk Jerzy Edward Anders

Działania zbrojne
I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
bitwa pod Nowogródkiem (18 IV 1919)
bitwa pod Koszowatą (24 V 1920)
bitwa pod Klekotowem (3 VIII 1920)
bitwa pod Chodorowem (19 VIII–9 IX 1920)
bitwa pod Knihyniczami (5 IX 1920)
bitwa pod Zasławiem (23 IX 1920)
II wojna światowa
kampania wrześniowa
bitwa pod Kockiem (2–6 X 1939)
Organizacja
Dyslokacja

Bielawińce
Mińsk Mazowiecki
Ostrołęka

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

kawaleria

Podległość

1 Brygada Jazdy
VIII BJ (1921–1924)
XII BK (1924–1937)
Podlaska BK (1937–1939)
BK „Plis” (1939)

5 Pułk Ułanów Zasławskich (5 puł) – oddział kawalerii polskich formacji wojskowych w Rosji i Wojska Polskiego II RP.

Pułk nawiązywał do tradycji 5 pułk ułanów utworzonego w 1830 i walczącego w powstaniu listopadowym. Do 1939 pułk stacjonował w garnizonie Ostrołęka. Natomiast kadra szwadronu zapasowego stacjonowała początkowo w Garwolinie.

Święto pułkowe – 23 września, w rocznicę szarży pod Zasławiem w 1920[2].

Formowanie

Pod koniec listopada 1917 z Polaków służących w dwóch rosyjskich dywizjach kawalerii (9. i kombinowanej), działających na froncie rumuńskim, w Besarabii, zorganizowany został „Polski Kawaleryjski Dywizjon przy 8-ej armii”. Dywizjon formował się we wsi Bielawińce na podstawie rozkazu Dowództwa 8 Armii wydanego 26 listopada 1917. Dowódcą i organizatorem oddziału został ppłk Stanisław Sochaczewski. Dywizjon został podporządkowany dowódcy II Korpusu Polskiego w Rosji. Do 14 grudnia 1917 zorganizowano trzy szwadrony liniowe, pluton łączności, pluton karabinów maszynowych, kolumnę taborową i trzydziałową baterię artylerii konnej[3][4].

1 stycznia 1918 do dywizjonu dotarła informacja o rozkazie Dowództwa 8 Armii w sprawie przeformowania dywizjonu w „pułk jazdy polskiej przy 8-ej armii”. 4 szwadron, wyłączony z rosyjskiej 7 Dywizji Kawalerii, formował się w Sorokach pod dowództwem por. Jerzego Kobylańskiego[5]. 12 maja 1918, po bitwie pod Kaniowem, jednostka została rozformowana, a oficerowie osadzeni w Twierdzy Brzeskiej.

Sformowanie 5 pułku ułanów

13 listopada 1918 do Warszawy przybyli oficerowie pułku zwolnieni z niewoli niemieckiej. 14 listopada 1918, na podstawie rozkazu L. 15 szefa Sztabu Generalnego, podpułkownik Sochaczewski rozpoczął formowanie 5 pułku ułanów. Na miejsce postoju wyznaczono koszary w Mińsku Mazowieckim, w których stacjonował szwadron instrukcyjny Polskiej Siły Zbrojnej. W skład pułku włączono szwadron ułanów z Łukowa. Biuro werbunkowe pułku mieściło się w hotelu „Uniwersal” przy ulicy Marszałkowskiej 105 w Warszawie[6].

Obsada personalna pułku w 1920[7]
Stanowisko Stopień, imię i nazwisko
Dowódca pułku płk Mikołaj Koiszewski
ppłk Stanisław Sochaczewski
Zastępca dowódcy pułku mjr Konstanty Dzieduszycki
Adiutant pułku ppor. Józef Stapf
Lekarz ppor. podlek. Tadeusz Walkowski
Lekarz wet. mjr lek. wet. Jan Józef Wróblewski
Lekarz wet. ppor. wet. Wacław Henryk Duval
Dowódca I dywizjonu ppłk Konstanty Obiedziński
mjr Mieczysław Szemiot
Dowódca II dywizjonu mjr Mieczysław Szemiot
rtm. Edward Baranowicz
Dowódca 1 szwadronu por. Franciszek Rodziewicz
Dowódca plutonu ppor. Kazimierz Rudowski
Dowódca 2 szwadronu por./rtm. Stanisław Udymowski (16 IX)
por. Józef Krzemieniecki
Dowódca plutonu pchor. Zygmunt Strubel
Dowódca 3 szwadronu rtm. Władysław Doliński
rtm. Leon Strzelecki
Dowódca plutonu pchor./ppor. Tadeusz Nowiński
Dowódca plutonu pchor./ppor. Bronisław Korpalski
Dowódca 4 szwadronu por. Kazimierz Perro
ppor. Jerzy Wacław Florkowski
Dowódca szwadronu km por. Stefan Dukaj
Dowódca szwadronu technicznego por. Mieczysław Lubiński
Oficer pułku por. Franciszek Podhorski († 5 IX)
Oficer pułku ppor. Płażyński
Oficer pułku pchor. Witold Ertman
Oficer pułku pchor. Tadeusz Grabowski
Oficer pułku pchor. Andrzej Łoś
Oficer pułku pchor. Leon Udymowski

Pułk w walce o granice

W kwietniu i maju 1920 pułk w składzie III Brygady Jazdy wziął udział w operacji zaczepnej Wojska Polskiego na Ukrainie.

24 maja 1920 maszerujące na pozycje wyjściowe 135 Brygada Strzelców i pułk kawalerii Kotowskiego z grupy Jakira napotkały pod Koszowatą polski 5 pułk ułanów, wspierany przez 2 baterię 3 dywizjonu artylerii konnej[8][9]. Sowiecka piechota zaatakowała od czoła, a kawaleria próbowała oskrzydlić ułanów i zamknąć im drogę odwrotu. Walki trwały siedem godzin. 2 szwadron porucznika Stanisława Udymowskiego odparł wszystkie ataki, a w krytycznej sytuacji 3 szwadron porucznika Władysława Dolińskiego szarżą ocalił cofające się działa 2/3 dywizjonu artylerii konnej. Dopiero nocą szwadrony, razem z towarzyszącą im baterią, wycofały się. Do kolumny nie zdążył dołączyć 4 szwadron, który obsadzał wieś Stawiszcze. Szwadron ocalał dzięki pomocy Ukraińców, którzy przeprowadzili ułanów bezdrożami, omijając oddziały sowieckie[8][10].

 Osobny artykuł: bitwa pod Koszowatą.

W walkach odwrotowych uczestniczył we wszystkich kawaleryjskich bitwach polskiej 1 Dywizji Jazdy. Z jednostkami sowieckiej 1 Armii Konnej walczył pod Równem, Beresteczkiem i Brodami. W drugiej połowie sierpnia i we wrześniu pułk walczył w obronie Lwowa w składzie 1 Brygady Jazdy między innymi pod Przemyślanami, Bóbrką, Rohatynem i Chołojowem. W czasie pościgu w drugiej połowie września 1920 pułk wykonał szarżę pod Zasławiem, od której wziął swoją nazwę wyróżniającą[11].

Mapy walk pułku

Kawalerowie Virtuti Militari

Żołnierze pułku odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari za wojnę 1918–1920[12][13]
plut. Tomasz Bielecki nr 3338 ś.p. ppor. Kazimierz Bogucki ułan Piotr Czuba
mjr Konstanty Dzieduszycki plut. Stanisław Furmańczyk ppor. Jerzy Florkowski
wachm. Franciszek Grzegorczyk wachm. Lucjan Hamerszmidt kpr. Julian Henel
plut. Stanisław Jakubowski nr 3197 kpr. Aleksander Jordański ś.p. kpr. Kazimierz Karaś
plut. German Kempski nr 3334 ppor. Alfred Klausal ppor. Bronisław Korpalski
plut. Jan Lelontko wachm. Edmund Miterski ś.p. Włodzimierz Młodzianowski
st. wachm. Marian Morawski ppor. Tadeusz Nowiński ś.p. por. Franciszek Podhorski
ś.p. wachm. Stanisław Pilch plut. Stanisław Ratajczyk por. Franciszek Rodziewicz
por. Józef Stapf ppor. Zygmunt Strubel rtm. Leon Strzelecki
plut. Władysław Sobieszczak ppłk Stanisław Sochaczewski st. ułan Bazyli Siwiński
ppor. Stanisław I Solecki ś.p. ułan Mieczysław Olszamowski ś.p. rtm. Władysław Turski
ś.p. rtm. Stanisław Udymowski ś.p. st. ułan Stefan Walewski wachm. Władysław Wągrocki
ś.p. plut. Bolesław Węsak st. ułan Bolesław Zagórski nr 3379

Pułk w okresie pokoju

Defilada pułku
Poczet sztandarowy pułku, Święto Żołnierza, rok 1933
Podlaska BK w 1938

Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej pułk pozostawał w Małopolsce Wschodniej. 26 maja 1921 pierwsze transporty kolejowe przywiozły pododdziały pułku do nowego garnizonu, do Ostrołęki. W tym czasie pułk wchodził w skład VIII Brygady Jazdy, a w latach 1924–1937 funkcjonował w składzie XII Brygady Kawalerii. Po reorganizacji kawalerii znalazł się w składzie Podlaskiej Brygady Kawalerii[11].

Koszary
 Osobny artykuł: Koszary w Wojciechowicach.

Pułk został zakwaterowany w wojciechowickich[b] porosyjskich koszarach, w czasach carskich zwanych Obozem Niżegorodzkim. Kompleks koszarowy mógł wtedy pomieścić 1527 ludzi i 888 koni. Jego część południowo-zachodnią zajmował wówczas 22 pułk piechoty, część południowo-wschodnią 6 pułk dragonów (?), a północną – 10 batalion saperów[c]. Pododdziały 5 pułku ułanów zajęły zabudowania po południowej stronie szosy. W koszarach dominowały obiekty murowane. Część budynków była drewniana, a część drewniana z murowanymi klatkami schodowymi. Cerkiew prawosławną przekształcono w rzymskokatolicki wojskowy kościół parafialny pw. świętego Wojciecha Biskupa. 23 września 1938 na terenie koszar odsłonięto pomnik poległych[15].

Konie

W pułku dążono do tego, by większość koni była maści gniadej i kasztanowatej. Grupowano je w pododdziałach według następującego klucza: 1 szwadron – gniade i szarogniade, 2 szwadron – gniade, 3 szwadron – ciemniejsze kasztany, 4 szwadron – jasne kasztany, szwadron ciężkich karabinów maszynowych – konie wyrównane w ramach plutonów, pluton łączności – gniade, szpaki i kilka siwych, a pluton trębaczy – siwe[16].

Pułk w planie mobilizacyjnym „S”[17]
Nazwa pododdziału Miejsce mobilizacji Termin
dowódca pułku z drużyną Ostrołęka alarm
pluton łączności
1÷4 szwadrony
szwadron karabinów maszynowych
szwadron kawalerii nr 48 8
szwadron kawalerii nr 121 9
pluton ckm nr 48 8
pluton ckm nr 121 9
uzupełnienie do czasu „W” 5
dowódca brygady nr 12 alarm
kolumna taborowa nr 161 6
kolumna taborowa nr 165 7
szwadron marszowy 1/5 puł. 18
pluton marszowy nr 1/48 30
pluton marszowy nr 1/121 30
szwadron zapasowy alarm-15
Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939[18][d]
Stanowisko Stopień, imię i nazwisko
dowódca pułku płk Stefan Chomicz
I zastępca dowódcy ppłk Jerzy Edward Anders
adiutant por. Zygmunt Antoni Sokołowski[e]
naczelny lekarz medycyny kpt. dr Michał Wyhinnyj
starszy lekarz weterynarii mjr Czesław Wikiel
młodszy lekarz weterynarii por Aleksander Sielicki
oficer placu Ostrołęka rtm. adm. (kaw.) Tadeusz Laskowski
II zastępca dowódcy (kwatermistrz) mjr Bronisław Korpalski
oficer mobilizacyjny rtm. Julian Bąkowski
zastępca oficera mobilizacyjnego por. Ludwik Aleksander Turasiewicz
oficer administracyjno-materiałowy rtm. Janusz Jacyna-Onyszkiewicz
dowódca szwadronu gospodarczego por. Zygmunt Antoni Sokołowski
oficer gospodarczy kpt. int. Józef Franciszek Storożek
oficer żywnościowy rtm. adm.(kaw.) Leon Udymowski
dowódca plutonu łączności por. Aleksander Bonifacy Hryniewicz
dowódca plutonu kolarzy por. Wacław Gottwald
dowódca plutonu ppanc. por. Józef Władysław Wilowski
dowódca 1 szwadronu por. Jerzy Jan Roszkowski
dowódca plutonu por. Bronisław Sadlej
dowódca plutonu ppor. Zasław Hubert Henryk Krzywobłocki
dowódca 2 szwadronu rtm. Wiktor Jakubowski
dowódca plutonu ppor. Marian Michniewicz
dowódca plutonu ppor. Janusz Wacław Wolski
dowódca 3 szwadronu rtm. Ryszard Szempliński
dowódca plutonu por. Zbigniew Zielkiewicz
dowódca 4 szwadronu rtm. Kazimierz Wachniewski
dowódca plutonu ppor. Leszek Antoni Rozlau
dowódca szwadronu km p.o. por. Franciszek Szabunia
dowódca szwadronu zapasowego mjr Zygmunt Strubel
zastępca dowódcy wakat
odkomenderowany mjr Kazimierz Wyszosław Tomasik †1940 Charków
na kursie por. Adam Józef Dąbrowski
por. Wiesław Makowski
por. Grzegorz Płodowski
w szpitalu rtm. adm. (kaw.) Władysław Pawlikowski

Pułk w kampanii wrześniowej

W kampanii wrześniowej pułk walczył w składzie Podlaskiej Brygady Kawalerii. W nocy z 2 na 3 września oraz 4 września wziął udział w wypadach na teren Prus Wschodnich. Wykonywał rajd na Sokollen i Klarheim.
W kolejnych dniach walczył w obszarze pomiędzy Narwią a Bugiem. Tu utracił spójność organizacyjną, a 14 września dowódca Podlaskiej Brygady Kawalerii gen. bryg. Ludwik Kmicic-Skrzyński dokonał zmiany dowódcy pułku. Nowym dowódcą został dotychczasowy zastępca ppłk Jerzy Anders, który następnego dnia dokonał reorganizacji pozostałości pułku. Nowy dowódca pułku posiadał w dyspozycji 2 szwadron, szwadron ciężkich karabinów maszynowych i działek przeciwpancernych oraz pluton łączności i pluton taborów. Poza pułkiem, pod ogólnym dowództwem por. Jerzego Roszkowskiego, walczyły 1. i 4 szwadron. Szwadrony działały w składzie Suwalskiej Brygady Kawalerii jako wzmocnienie 1 pułku Ułanów Krechowieckich[20].
20 września pułk dołączył do Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie", a jego 5 szwadronem stał się jego szwadron marszowy. Uzupełnienie pułku stanowili też żołnierze szwadronu marszowego 3 pułku strzelców konnych z Ośrodka Zapasowego Nowogródzkiej Brygady Kawalerii[21].
W bitwie pod Kockiem szwadrony pułku prowadziły działania na prawym skrzydle brygady, ubezpieczając działania Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie" od północnego zachodu, a dywizjon por. Roszkowskiego walczył w składzie Zgrupowania Kawalerii „Zaza". Tuż przed kapitulacją zgrupowania gen. Franciszka Kleeberga, 6 października, obie części pułku połączyły się. Pułk skapitulował w godzinach popołudniowych w Gułowie[21].

Struktura organizacyjna i obsada personalna we wrześniu 1939[22]
dowództwo
dowódca pułku płk Stefan Chomicz
zastępca dowódcy ppłk Jerzy Edward Anders
kwatermistrz mjr Bronisław Korpalski
bez funkcji mjr Zygmunt Strubel
adiutant por. Zygmunt Antoni Sokołowski
oficer ordynansowy ppor. rez. Jerzy Przywieczerski †20 VII 1942 KL Neuengamme
II oficer ordynansowy por. Wacław Gottwald
oficer broni ppor. rez. Andrzej Jeżewski
kierownik kancelarii wachm. Lucjan Menżyński
lekarz medycyny kpt. lek. dr Michał Wyhinnyj
lekarz weterynarii por. lek. wet. Aleksander Sielicki
kapelan ks. Czesław Łapiński
szwadron gospodarczy
dowódca szwadronu gospodarczego por. rez. Aleksander Dzieduszycki
oficer żywnościowy ppor. rez. Tadeusz Zawidzki
płatnik kpt. int. Józef Franciszek Storożek
skarbnik chor. Mieczysław Konowalski
szef szwadronu wachm. Antoni Dygas
1 szwadron
dowódca 1 szwadronu por. Jerzy Jan Roszkowski
dowódca I plutonu ppor. Zasław Hubert Henryk Krzywobłocki (5 IX ranny)
dowódca II plutonu chor. Jerzy Ulatowski
dowódca III plutonu ppor. rez. Edward Sochaczewski
szef szwadronu wachm. Stanisław Dziewirski
2 szwadron
dowódca 2 szwadronu rtm. Zbigniew Piotrowski
dowódca I plutonu por. rez. Wiktor Plater-Zyberk (9 IX ranny)
dowódca II plutonu ppor. Marian Michniewicz
dowódca III plutonu ppor. rez. Stefan Radomiński
szef szwadronu wachm. Kazimierz Gwiazda
3 szwadron
dowódca 3 szwadronu rtm. Ryszard Szempliński
dowódca I plutonu por. Zbigniew Zielkiewicz
dowódca II plutonu por. Wiesław Makowski (9 IX ranny)
dowódca III plutonu ppor. rez. Kazimierz Rzewuski
szef szwadronu wachm. Paweł Semeniuk
4 szwadron
dowódca 4 szwadronu rtm. Kazimierz Wachniewski
dowódca I plutonu por. rez. Tadeusz Mierzyński (5 X ranny)
dowódca II plutonu por. rez. Karol Malanowicz †2 X 1939
dowódca III plutonu ppor. Janusz Wolski
szef szwadronu wachm. Władysław Wołosz
szwadron ckm
dowódca szwadronu ckm por. Janusz Jacyna-Onyszkiewicz
dowódca I plutonu por. Grzegorz Płodowski
dowódca II plutonu por. rez. Leon Głowacki
dowódca III plutonu ppor. rez. Tadeusz Sowiński
pododdziały specjalne
dowódca plutonu łączności por. Aleksander Bonifacy Hryniewicz
dowódca plutonu przeciwpancernego por. Józef Władysław Wilowski
dowódca plutonu kolarzy ppor. rez. Czesław Ahrends

Mapy walk pułku w 1939

Symbole pułkowe

Sztandar

 Osobny artykuł: Polskie sztandary wojskowe.

Sztandar ufundowany został przez Koło Opieki 5 Pułku Ułanów i 3 sierpnia 1919 wręczył go pułkowi gen. Trzaska-Durski na placu Saskim w Warszawie[23]. Płat sztandaru znajduje się obecnie w Arsenale oo. Paulinów w Częstochowie[24].

Odznaka pamiątkowa

Minister spraw wojskowych rozkazem L. 2666.21 B.P. z 7 maja 1923 zatwierdził odznakę pamiątkową 5 pułku ułanów[25]. Odznaka o wymiarach 39x39 mm ma kształt równoramiennego krzyża, którego ramiona i środek tarczy pokryte są karmazynową emalią. Na środku krzyża godło wz. 1919, okolone srebrnym wieńcem laurowym. Od wieńca odchodzą cztery proporczyki karmazynowo - chabrowe z białym kątem. Na ramionach krzyża wpisano daty „1831” i „1917”. Odznaka oficerska - czteroczęściowa, wykonana w srebrze, emaliowana. Wykonawcą odznak był Wincenty Wabia-Wabiński z Warszawy[26][27].

Barwy

Proporczyk Opis[28]
1924 – proporczyk z białym kątem posiadał skrzydła w barwach karmazynowej i niebieskiej[29]
1928 – proporczyk z białym kątem posiadał skrzydła w barwach wiśniowej i chabrowej[30]
proporczyk dowództwa w 1939
proporczyk 1 szwadronu w 1939
proporczyk 2 szwadronu w 1939
proporczyk 3 szwadronu w 1939
proporczyk 4 szwadronu w 1939
proporczyk 5 szwadronu ckm w 1939

proporczyk plutonu łączności w 1939

Inne Opis
Na czapce rogatywceotok wiśniowy[31]
Szasery ciemnogranatowe, lampasy wiśniowe, wypustka wiśniowa[32]
„Łapka” (do 1921[f]) – karmazynowa[g]

Żurawiejki

 Osobny artykuł: Żurawiejka.
Kto zegarki w polu zbiera?
To jest piąty pułk Hallera.
Wycierają wszystkie kąty,
to ułanów jest pułk piąty.
W krwawej szarży pod Zasławiem,
pułk zasłużył się Warszawie.
Krwawo podły wróg odczuje,
gdy Zasławczyk nań szarżuje.
Tępi chamów jak cholera,
pułk ułanów od Hallera.
A kto hadów poniewiera?
To jest piąty pułk Hallera.
Po każdej zwrotce: Lance do boju, szable w dłoń, bolszewika goń, goń, goń!

Zasławscy ułani

 Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 5 Pułku Ułanów Zasławskich.
Dowódcy pułku
Dowódcy pułku AK
  • mjr Aleksander Bednarczyk ps. „Adam” (1944-1945)
Zastępcy dowódcy pułku

Żołnierze 5 pułku ułanów - ofiary zbrodni katyńskiej

Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej znajdują się między innymi w bazach udostępnionych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego[40] oraz Muzeum Katyńskie[41][h][i].

Nazwisko i imię stopień zawód miejsce pracy przed mobilizacją zamordowany
Certowicz Jan ppłk lek. w st. sp. żołnierz zawodowy Katyń
Janicki Marian porucznik rezerwy mierniczy I klasy Katyń
Serwatowicz Tadeusz[44] porucznik rezerwy rolnik PZUW Charków

Upamiętnienie

Uwagi

  1. Na pamiątkę bitwy pod Zasławiem[1].
  2. Wojciechowickie koszary obejmowały rejon dzisiejszych (2019) ulic: Wojska Polskiego – 5 pułku ułanów – Pięknej – Partyzantów – Koszarowej – Czwartaków[14].
  3. Od listopada 1916 do kryzysu przysięgowego w lipcu 1917, w Wojciechowicach stacjonował 1 pułk ułanów Legionów Polskich[14].
  4. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[19].
  5. Por. Zygmunt Antoni Sokołowski pełnił jednocześnie funkcję dowódcy szwadronu gospodarczego.
  6. W 1921 przywrócono barwne proporczyki w broniach jezdnych.
  7. Karmazynowe patki ułanów (zamiast proporczyków) nawiązywały do dawnych barw mundurów i wyłogów tych formacji od XVIII wieku po 1831[33].
  8. Jeśli nie zaznaczono inaczej, miejsce służby żołnierzy zawodowych przed mobilizacją podano za: Ryszard Rybka, Kamil Stepan; Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939[42].
  9. Jeśli nie zaznaczono inaczej, informacje o żołnierzach znajdujących się na Białoruskiej Liście Katyńskiej pochodzą z książki: Maciej Wyrwa; Nieodnalezione ofiary Katynia? : lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940[43].

Przypisy

  1. Filipow i Wróblewski 1992 ↓, s. 15.
  2. Bój pod Zasławiem 1925 ↓, s. 39.
  3. Nowiński 1929 ↓, s. 5-6.
  4. Kukawski 2012 ↓, s. 5.
  5. Nowiński 1929 ↓, s. 7.
  6. Henryk Wielecki: Wojsko Polskie 1921-1939. s. 71.. „Kurier Warszawski” nr 319 z 18 listopada 1918, s. 8.
  7. Tuliński 2020 ↓, s. 960.
  8. a b Odziemkowski 2004 ↓, s. 202.
  9. Nowiński 1929 ↓, s. 25.
  10. Nowiński 1929 ↓, s. 26.
  11. a b Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 20.
  12. Nowiński 1929 ↓, s. 44.
  13. Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 407-424.
  14. a b Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 29.
  15. Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 29–30.
  16. Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 21.
  17. Wojciechowski 2010 ↓, s. 6.
  18. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 691–692.
  19. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  20. Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 22.
  21. a b Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 28.
  22. Kukawski 2012 ↓, s. 44-45.
  23. Satora 1990 ↓, s. 192.
  24. Satora 1990 ↓, s. 25.
  25. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 34 z 11 września 1923, obwieszczenia.
  26. Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 171–172.
  27. Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 10.
  28. Smaczny 1989 ↓, s. 382.
  29. Dz. Rozk. MSWojsk. nr 27 z 3 sierpnia 1920, poz.636
  30. Dz. Rozk. MSWojsk. nr 22 z 4 sierpnia 1927, poz.268
  31. Dz. Rozk. MSWojsk. nr nr 6 z 24 lutego 1928, poz.66
  32. Smaczny 1989 ↓, s. 376.
  33. Żygulski (jun.) i Wielecki 1988 ↓, s. 116.
  34. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 stycznia 1925, s. 29.
  35. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 stycznia 1925, s. 30.
  36. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 86.
  37. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 96.
  38. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929, s. 91.
  39. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 236.
  40. Katyń – miejsca pamięci. [dostęp 2022-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-19)].
  41. Muzeum Katyńskie – Księgi Cmentarne.
  42. Rocznik oficerski 1939 ↓.
  43. Wyrwa 2015 ↓.
  44. Księgi Cmentarne – wpis 7237.

Bibliografia

Read other articles:

Peta yang menunjukkan letak Baliwag Data sensus penduduk di Baliuag Tahun Populasi Persentase 1995103.054—2000119.6753.26%2007136.9821.88% Baliwag adalah kota di provinsi Bulacan, Filipina. Pada tahun 2007, kota ini memiliki populasi sebesar 136.982 jiwa atau 25.050 rumah tangga. Pembagian wilayah Secara politis Baliwag terbagi atas 27 barangay, yaitu: Bagong Nayon Barangca Calantipay Catulinan Conception Makinabang Matangtubig Pagala Paitan Piel Pinagbarilan Poblacion Hinukay Sabang San Jo...

 

 

Dari Kiri Atas: Cakrawala pusat kota seperti yang terlihat dari jembatan di atas Sungai Flint di kampus Universitas Michigan- Flint, GM Powertain dan Lapangan Golf Swartz Creek, Planetarium Longway, Bekas Situs Buick City, South Saginaw Street, dan Bank Warga Bola Cuaca. Flint ialah sebuah kota industri di Michigan, Amerika Serikat. Berpenduduk 124.943 jiwa (2000). Kota ini telah mendapatkan perhatian tertentu di luar Amerika Serikat melalui produksi Michael Moore. Kota ini banyak berubah aki...

 

 

Franz KafkaFoto Franz Kafka pada tahun 1906Lahir3 Juli 1883Praha, Austria-Hungaria (sekarang Republik Ceko)Meninggal3 Juni 1924Wina, AustriaPekerjaanNovelis, cerpenis, pegawai asuransi, manajer pabrik,KebangsaanAshkenazi Yahudi-Bohemia (Austria-Hungaria)Aliran sastraModernisme, eksistensialisme, surealisme, pelopor dasar dari realisme magisKarya terkenalProses, Kastil, MetamorfosisTanda tanganPhilosophy career Dipengaruhi Søren Kierkegaard, Fyodor Dostoevsky, Charles Dickens, ...

Santo Guthlac dari CrowlandSt GuthlacLahir673Kerajaan MerciaMeninggal714Croyland, Kerajaan MerciaDihormati diGereja Katolik RomaGereja Orotodoks TimurPesta11 April Guthlac dari Crowland (bahasa Inggris Kuno: Gūðlāc; Latin: Guthlacuscode: la is deprecated ; 674 – 3 April 714[1] atau 715[2]) adalah seorang eremit Anglo Saxon dan santo Kristen dari Lincolnshire, Inggris. Dia sangat dihormati di the Fens, Inggris timur, dan hari pestanya dilangsungkan pada tanggal 11 Apri...

 

 

Untuk orang lain dengan nama yang sama, lihat James Vincent (disambiguasi). James VincentVincent pada 1920Lahir(1882-07-19)19 Juli 1882Springfield, MassachusettsMeninggal12 Juli 1957(1957-07-12) (umur 74)New York, New YorkPekerjaanPemeranSutradaraTahun aktif1910-1951 James Vincent (19 Juli 1882 – 12 Juli 1957) adalah seorang pemeran dan sutradara Amerika Serikat pada era film bisu.[1] Ia tampil dalam 23 film antara 1910 dan 1951, dan menyutradarai 18 film dar...

 

 

Device for making an impression in wax or other medium For other uses, see Seal (disambiguation). Town seal (matrix) of Náchod (now in the Czech Republic) from 1570 Present-day impression of a Late Bronze Age seal A seal is a device for making an impression in wax, clay, paper, or some other medium, including an embossment on paper, and is also the impression thus made. The original purpose was to authenticate a document, or to prevent interference with a package or envelope by applying a se...

Wakil Bupati Konawe SelatanPetahanaRasyidsejak 26 April 2021Masa jabatan5 tahun dan dapat dipilih kembali untuk satu kali masa jabatanDibentuk12 Agustus 2005; 18 tahun lalu (2005-08-12)Pejabat pertamaSutoardjo PondiuSitus webSitus web resmi Berikut adalah daftar Wakil Bupati Konawe Selatan secara definitif sejak tahun 2005. Nomor urut Wakil Bupati Potret Partai Awal Akhir Masa jabatan Periode Bupati Ref. 1   Sutoardjo Pondiu Non Partai 12 Agustus 2005 12 Agustus 2010 5 tah...

 

 

Comune in Campania, ItalyGiugliano in CampaniaComuneComune di Giugliano in CampaniaChurch of the AnnunziataLocation of Giugliano in Campania Giugliano in CampaniaLocation of Giugliano in Campania in ItalyShow map of ItalyGiugliano in CampaniaGiugliano in Campania (Campania)Show map of CampaniaCoordinates: 40°56′N 14°12′E / 40.933°N 14.200°E / 40.933; 14.200CountryItalyRegionCampaniaMetropolitan cityNaples (NA)FrazioniLago Patria, Varcaturo, LicolaGovernment...

 

 

Artikel ini sebatang kara, artinya tidak ada artikel lain yang memiliki pranala balik ke halaman ini.Bantulah menambah pranala ke artikel ini dari artikel yang berhubungan atau coba peralatan pencari pranala.Tag ini diberikan pada November 2022. Iman Khatib-Yasin Fakasi yang diwakili dalam Knesset Informasi pribadiLahir23 Oktober 1964 (umur 59)IsraelSunting kotak info • L • B Iman Khatib-Yasin (Arab: إيمان خطيب-ياسينcode: ar is deprecated , Ibrani: אימ�...

У этого термина существуют и другие значения, см. Трезубец (значения). Запрос «Острога» перенаправляется сюда. На эту тему нужно создать отдельную статью. Скульптура Посейдона в Копенгагене Трезу́бец[1] (острога́[2] или «Нептунов жезл») — оружие, которое состоит...

 

 

Cape H-class roll-on/roll-off 37°46′23″N 122°22′53″W / 37.7730888°N 122.3814327°W / 37.7730888; -122.3814327 MV Cape Hudson on 19 July 1991 History United States NameCape Hudson NamesakeCape Hudson OwnerUnited States Department of Transportation United States Maritime Administration BuilderTangen Verft Launched20 September 1978 Completed1979 AcquiredDecember 1986 Commissioned15 August 1990 Decommissioned20 May 1992 Renamedfrom Barber Taif Identification IMO...

 

 

Month of 1976 1976 January February March April May June July August September October November December << November 1976 >> Su Mo Tu We Th Fr Sa 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30   The following events occurred in November 1976: November 2, 1976: Jimmy Carter wins U.S. presidential election over President Gerald Ford President-elect Carter and President Ford Monday, November 1, 1976 Lieutenant Colonel Jean-Baptiste Baga...

豪栄道 豪太郎 場所入りする豪栄道基礎情報四股名 澤井 豪太郎→豪栄道 豪太郎本名 澤井 豪太郎愛称 ゴウタロウ、豪ちゃん、GAD[1][2]生年月日 (1986-04-06) 1986年4月6日(38歳)出身 大阪府寝屋川市身長 183cm体重 160kgBMI 47.26所属部屋 境川部屋得意技 右四つ・出し投げ・切り返し・外掛け・首投げ・右下手投げ成績現在の番付 引退最高位 東大関生涯戦歴 696勝493敗...

 

 

Campo vettoriale corrispondente ad una forma differenziale sul piano bucato di un insieme localmente chiuso, esso mostra che la coomologia di De Rham di questo spazio non è banale. In matematica la coomologia di De Rham è uno strumento usato in topologia algebrica e differenziale per studiare le varietà differenziabili. Prende il nome dal matematico Georges De Rham. Definito usando le forme differenziali, la coomologia di De Rham è un invariante topologico delle varietà differenziabili c...

 

 

هذه المقالة بحاجة لصندوق معلومات. فضلًا ساعد في تحسين هذه المقالة بإضافة صندوق معلومات مخصص إليها. معبد إيزيس في كونترا لاتوبوليس كونترا لاتوبوليس (يسمى في وقت ما الحلة[1]) وهو معبد مصري.[2] بناء معبد في عهد كليوباترا[3]، بُني معبد[4] مقابل لاتوبولس أو اسنا[5 ...

Football Template‑class Association football portalThis template is within the scope of WikiProject Football, a collaborative effort to improve the coverage of Association football on Wikipedia. If you would like to participate, please visit the project page, where you can join the discussion and see a list of open tasks.FootballWikipedia:WikiProject FootballTemplate:WikiProject Footballfootball articlesTemplateThis template does not require a rating on Wikipedia's content assessment scale....

 

 

Pub in Bankside, London The Anchor The Anchor is a pub in the London Borough of Southwark. It is in the Bankside locality on the south bank of the River Thames, close to Southwark Cathedral and London Bridge station. A tavern establishment (under various names) has been at the pub's location for over 800 years.[1] Behind the pub are buildings that were operated by the Anchor Brewery.[1] The Anchor started life as the brewery tap room for the Anchor Brewery, first established i...

 

 

French psychologist (1841–1931) Gustave Le BonLe Bon, 1888BornCharles-Marie-Gustave Le Bon(1841-05-07)7 May 1841Nogent-le-Rotrou, FranceDied13 December 1931(1931-12-13) (aged 90)Marnes-la-Coquette, FranceResting placePère Lachaise CemeteryAlma materUniversity of Paris (M.D.)Known forThe Crowd: A Study of the Popular MindCrowd PsychologyScientific careerFieldsAnthropology, psychology, sociology, medicine, engineering, physics Charles-Marie Gustave Le Bon (French: [ɡystav...

Fiantika AmbadarLahirFiantika Ambadar24 September 1979 (umur 44) Madiun, Jawa Timur, IndonesiaKebangsaan IndonesiaPekerjaan Presenter Aktris Tahun aktif2006 - Sekarang Fiantika Ambadar (lahir di Madiun, 24 September 1979) merupakan seorang pembawa acara televisi berkebangsaan Indonesia. Fiantika merupakan alumnus Universitas Bond Queensland, jurusan Studi Komunikasi dan Media. Ia bergabung dengan Trans7 pada 2006 sebagai pembawa acara berita olahraga di program Sport 7.[1] ...

 

 

This article is about the American football season in the United States. For the Gaelic football season in Ireland, see 2005 National Football League (Ireland). 2005 National Football League season 2005 NFL seasonRegular seasonDurationSeptember 8, 2005 – January 1, 2006PlayoffsStart dateJanuary 7, 2006AFC ChampionsPittsburgh SteelersNFC ChampionsSeattle SeahawksSuper Bowl XLDateFebruary 5, 2006SiteFord Field, Detroit, Michigan ChampionsPittsburgh SteelersPro BowlDateFebruary 12, 2006Si...