Ten artykuł dotyczy 5 Pułku Ułanów Imienia Zamojskich. Zobacz też: 5 Pułk Ułanów - stronę ujednoznaczniającą.

5 Pułk Ułanów Imienia Zamojskich – pułk jazdy polskiej okresu zaborów.

Sformowany w grudniu 1830 w znacznej części kosztem hrabiego Konstantego Zamojskiego w Warszawie^[1].

Pułkiem dowodzili^[1]

• ppłk / płk Stanisław Gawroński (od 24 XII 1830)
• ppłk / płk Ignacy Marceli Kruszewski (od 4 VI 1831)
• ppłk Feliks Kleszczyński (od 1 IX 1831)

Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego.

Bitwy i potyczki^[1]:

• Kobierno (10 lutego)
• Grochów (25 lutego)
• Dębe Wielkie (31 marca)
• Kałuszyn, Stanisławów (1 kwietnia)
• Kołacz (21 kwietnia)
• Mińsk (26 kwietnia)
• Rudki (20 maja)
• Ostrołęka (26 maja)
• Radzymin (23 czerwca)
• Koło (3 sierpnia)
• Młynarze (15 sierpnia)
• Gołaszyn, Siedlce (28 sierpnia)
• Międzyrzec (29 sierpnia)
• Łuków (11 września)
• Kurów (12 września)
• Opole (15 września)

Pułk otrzymał 15 krzyży złotych i 14 srebrnych^[1].

• Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
• Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie. Tom IV. Od 1815 do 1831 roku. Warszawa: 1966.
• Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie - Królestwo Polskie 1815-1830. Poznań: Wydaw. Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.
• Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.