Denne artikkelen handlar om byen og distriktet på Sørøya på New Zealand. For misjonsstasjonen Waimate Mission Station på Nordøya, sjå Te Waimate mission.
Folketalet i Waimate District var 7 206 innbyggjar ved folketeljinga i 2006. Waimate hadde i 2006 det lågaste talet på maoriinnbyggjarar av alle distrikt på New Zealand, med 375 menneske.[1] Flatevidda er 3 582,19 km².
Waimate er godt kjend for bestanden av ei art wallaby, Bennett's wallabies (Macropus rufogriseus). Desse pungdyra vart innførte frå Australia og lever no vilt i områda kring byen. Det vert også drive lokal avl av desse dyra, og dei vert stundom eksporterte til zoologiske hagar.[2]
Historie
Frå 1877 til 1966 hadde Waimate jarnvegssamband gjennom ei sidelinje sju km austover mot Studholme med Main South Line. Då sidelinja vart lagd ned i 1966, vart Waimate den første større byen på New Zealand som miste jarnvegssambandet.
Geografi
Waimate District grensar til Waitakielva i sør, Pareoraelva i nord og Hakataramea Valley i vest. Distriktet er eit svært produktivt jordbruksområde med ei blanding av beitemarker, dyrking av plantevekstar, mjølkeproduksjon, frukt- og grønsaksdyrking.
Liksom mange landlege distrikt på New Zealand, vart òg Waimate råka av den økonomiske nedgangen i 1980-åra, med nedlegging av meieriverksemda og ei rekkje sagbruk. I det siste tiåret av 1900-talet var dei største arbeidsgjevarane i distriktet to møbelfabrikkar, ein fabrikk som produserte vegetabilske produkt og ein fabrikk som laga pommes frites og andre potetprodukt, alle i Makikihi. Alle, utanom den sistnemnde, vart nedlagde i løpet av dei første åra av 2000-talet. Ei nyoppretta stor trelastverksemd, og bygging av ein stor mjølkepulverfabrikk har, saman med auka velstand i det mjølkeproduserande landbruket og ein lokal byggeboom, skapt ny optimisme i Waimate.
Solnedgang over åsane sør for Waimate, sett frå sentrum i byen.
