«Promised Land» er ein songtekst skriven av Chuck Berry til melodien til «Wabash Cannonball», ei USA-amerikansk folkevise. Songen vart først spelt inn av Chuck Berry i denne versjonen i 1964 for albumet hans St. Louis to Liverpool. Songen kom ut i desember 1964 og var den første singelen Berry gav ut etter at han hadde sete i fengsel for ein Mann Act-dom.
I teksten omtalar songaren seg sjølv som «the poor boy» og fortel om reisa si frå Norfolk i Virginia til «Det lova landet», Los Angeles, og nemner forskjellige byar i det søraustlege USA som han reiser gjennom. Songen har sidan blitt spelt inn av mange andre artistar.
Bakgrunn
Berry skreiv songen medan han framleis var i fengsel, og lånte eit atlas frå fengselsbiblioteket for å skildre ruta. Han skilra seg sjølv som ein «fattig gut» og går ombord på ein Greyhound-buss i Norfolk i Virginia. Bussen køyrer gjennom Raleigh i Nord-Carolina, stoppar i Charlotte i Nord-Carolina, forbi Rock Hill i Sør-Carolina. Bussen køyrer ut av Atlanta, men får motorhavavri og han vert stranda i sentrum av Birmingham i Alabama. Han tar så eit tog «over Mississippi» til New Orleans. Frå der dreg han til Houston, der han kjøper ein silkedress, bagagsje og ein flybillett til Los Angeles. Då han landar i Los Angeles, ringjer han attende til Norfolk for å fortelje at han har nådd «Det lova landet».
Grateful Dead framførte songen 425 gonger frå juli 1971 til den siste konserten til bandet i 1995;[1] konsertopptak finst på nesten 50 av konsertalbuma til bandet,[2] inkludert Steal Your Face frå 1976.
I 1971 gav Johnnie Allan ut ein Cajun-versjon i USA. Han vart gjeven ut i 1974 i Storbritannia.
I 1971 spelte Dave Edmunds inn ein versjon for albumet Rockpile. Han gav òg ut songen på singel i 1972 og denne nådde femteplassen på den australske singellista.
I 1972 gav Freddy Weller ut ein versjon på albumet med same namn. Denne nådde topp 5 på countrylista.
I 1972 gav bandet Juicy Lucy ut ein versjon på albumet deira Pieces.
I desember 1973 spelte Elvis Presley inn ein kraftfull versjon av songen. Denne kom ut på singel 27. september 1974 og nådde 14. plassen på Billboard-lista og niandeplassen på UK Singles Chart hausten 1974.[3] Songen kom òg ut på albumet Promised Land. Presley-versjonen vart nytta i filmen Men in Black i 1997.
