Thailandia

Wikidata Thailandia
Res apud Vicidata repertae:
Thailandia: insigne
Thailandia: insigne
Thailandia: vexillum
Thailandia: vexillum
Terra continens: Asia
Territoria finitima: Laotia, Cambosia, Malaesia, Birmania, Khmer Republic, Kedah
Locus: 14°0′0″N 101°0′0″E
Caput: Bāncōcum

Gestio

Monarchia constitutionalis
Princeps: Vajiralongkorn
Praefectus: Paetongtarn Shinawatra
Consilium: National Legislative Assembly of Thailand (2014)
Situs interretialis

Populus

Numerus: 66 188 503
Sermo publicus: lingua Thai
Zona horaria: UTC+07:00, Asia/Bangkok
Moneta: baht

Commemoratio

Paean: Thai National Anthem

Sigla

ISO TH, THA, 764; IOC THA
Dominium interretiale: .th
Praefixum telephonicum: +66
Siglum autoraedarum: T

Tabula aut despectus

Thailandia: situs
Thailandia: situs

Thailandia[1] (Thai ประเทศไทย, Prathet Thai 'regnum Thaiorum'), olim Siamum[2] (สยาม[3][4]), et rite Regnum Thailandiae, est civitas sui iuris in media Indosinensi Asiae austro-orientalis paeninsula sita, 513 120 chiliometra quadrata comprehendens, cui anno 2015 erant 67 959 000 civium.[5] A Birmania Laotiaque septentrionalibus, a Laotia Cambosiaque oriente, a Sinu Siamensi Malaesiaque meridie, atque a Mari Andamanensi Birmaniaque occidente finitur. Thailandia etiam fines maritimos cum Vietnamia meridie et oriente et cum Indonesia Indiaque meridie et occidente habet. Rectio civilis nonnullas interceptiones dictaturasque militares passa est. Ex enno 2019, Thailandia nomine est parliamentaria monarchia constitutionalis; loci autem opportunitatis in constitutione potestatem militare confirmant.[6] Caput et maxima urbs est Bancocum.

Populi Taienses ex Sinis meridianis et occidentalibus ad Asiam Meridiorientalem a saeculo undecimo migrabant. Regna ab India umpulsa sicut regna Mon, Khmer, et civitates Malayanae regionem regebant, cum civitatibus Thaiensibus sicut regnis Ngoenyang, Sukhothai, Lan Na, et Ayutthaya certantia, quae ipsae etiam inter se contendebant. Contactus Europaeus anno 1511 coepit, cum diplomatica Imperii Portugallensis missio Ayutthayam attigit, regnum quod ante saeculum quintum decimum potestatem socialem et politicam adeptum erat. Ayutthaya summam potestatem assecuta est, cosmopolito Narai regnante, unde gradatim deficiebat usque ad bellum Birmanio–Thailandicum annis 1765, 1766, et 1767, cum omnino everta est. Cito autem Taksin, dux magnus, terras Siamenses iterum coniungens, Regnum Thonburiense constituit, sed ipso capto supplicioque anno 1782 affecto, Buddha Yodfa Chulaloke regnum excepit, primus monarcha domus Siacriensis hodierni.

Inter magnas urbes praeter Bancocum numerantur Nonthaburi, Pak Kret, Nakhon Ratchasima, Hat Yai, Udon Thani, Phitsanulok.

In recentissima regiminis interceptione anno 2014, civitas a Concilio nationali pro pace et ordine subversa est.

Archaeologia

Loci archaeologici Spelunca Spirituum, Khao Sam Kaeo, Aiuthia intra fines Thailandiae iacent.

Ecclesia Catholica

Dioeceses Ecclesiae Catholicae constituuntur, archidioecesi Bangkokensi (sede Bancoco) tributariae, quae sequuntur: Chanthaburiensis (sede Chonburi), Chiangmaiensis (sede Chiang Mai), Nakhonsauanensis (sede Nakhon Sawan), Ratchaburensis (sede Ratchaburi), Suratthanensis (sede Surat Thani). Archidioecesi Tharensi et Nonsengensi (sede Sakon Nakhon) attribuuntur dioeceses Nakhonratchasimaensis (sede Nakhon Ratchasima), Ubonratchathaniensis (sede Ubon Ratchathani), Udonthaniensis (sede Udon Thani).[7]

Notae

  1. Davidis Morgan et Patricii Oeni Neo-Latin Lexicon (2018). Ebbe Vilborg. Norstedts svensk-latinska ordbok. Editio secunda anni 2009.
  2. Vide "regni Siami caput" s.v. Odiaa in Iohannes Iacobus Hofmannus, Lexicon universale (1698) ~.
  3. Formula:Dictionary.com
  4. Siam definition and meaning. . Collins English Dictionary .
  5. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named macro
  6. Abuza, Zachary (27 Septembris 2021). "Thailand's Constitutional Dictatorship Weathers the Storm". The Diplomat .
  7. "Thailand: current dioeceses" apud Catholic Hierarchy.

Bibliographia

Tabula geographica Thailandiae.
  • Baker, Chris, et Pasuk Phongpaichit. 2005. A History of Thailand. Ed. secunda. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 0-521-75915-3.
  • Chachavalpongpun, Pavin, ed. 2020. Routledge Handbook Of Contemporary Thailand.
  • Cooper, Robert. 2008. Culture Shock! Thailand: A Survival Guide to Customs and Etiquette.
  • Donner, Wolf. 1996.Thailand: Land zwischen Tradition und Moderne. Monaci: C. H. Beck. ISBN 978-3406398629.
  • Grabowsky, Volker. 2011. Kleine Geschichte Thailands. Monaci: C. H. Beck. ISBN 978-3-406-60129-3.
  • London, Ellen. 2008. Thailand Condensed: 2000 Years of History & Culture.
  • Lonely Planet. 2020. Lonely Planet's Best of Thailand.
  • Mishra, Patit Paban. 2010. The History of Thailand. Greenwood.
  • Moore, Frank J. ed. 1974. Thailand: Its People, Its Society, Its Culture. HRAF Press.
  • Nartsupha, Chatthip, et Suthy Prasartset. 1981. The Political Economy of Siam 1851-1910. Bangcoci: The Social Science Association of Thailand.
  • Nartsupha, Chatthip, Suthy Prasartset, et Montri Chenvidyakarn. 1981. The Political Economy of Siam 1910-1932. Bangcoci: Social Science Association of Thailand.
  • Stowe, Judith A.. 1991. Siam Becomes Thailand: a story of intrigue. Londinii: Hurst. ISBN 1-85065-083-7 (Paginae selectae apud Google Books)
  • Terwiel, Barend Jan. 2011. Thailand’s Political History: From the 13th Century to Recent Times. Bangcoci: River Books. ISBN 978-974-9863-96-1.
  • Wyatt, David K.. 2003. Thailand: A Short History. Ed. secunda. Portu Novo: Yale University Press. ISBN 0-300-08475-7.
  • Zawacki, Benjamin. 2021. Thailand: Shifting ground between the US and a rising China. Ed. secunda. Bloomsbury.

Nexus interni

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Thailandiam spectant.
Situs geographici et historici: Locus: 14°0′0″N 101°0′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Store norske Lexikon • Treccani • Большая российская энциклопедия
Rectio
Data generalia
Periegesis
Aliae res
Thailandia : politica
Reges Siamensium (1782-)

Rama I 1782 • Rama II 1809 • Rama III 1824 • Mongkut 1851 • Chulalongkorn 1868 • Vajiravudh 1910 • Prajadhipok 1925 • Ananda Mahidol 1935 • Bhumibol Adulyadej 1946 • Vajiralongkorn 2016

Ministri rerum externarum Thailandenses