PROFILPELAJAR.COM

República Serbia
	Република Српска (sr)
	Bandeira Brasón
Himno	Moja Republika
Localización
	44°45′N 17°19′L / 44.75, 17.32
Estado	Bosnia e Hercegovina
Capital	Saraxevo ; Banja Luka
Contén a división administrativa	Banja Luka Region (en) ; Bijeljina Region (en) ; Doboj Region (en) ; East Sarajevo Region (en) ; Prijedor Mesoregion (en) ; Trebinje Region (en)
Poboación
Poboación	1.228.423 (2013) (49,42 hab./km²)
Lingua oficial	lingua serbia ; lingua bosníaca ; lingua croata
Xeografía
Superficie	24.857 km²
Altitude	355 m
Comparte fronteira con	Federación de Bosnia e Hercegovina ; Sarajevo Canton (en) ; Distrito de Brčko
Datos históricos
Precedido por	Republika Srpska (pt)
Creación	9 de xaneiro de 1992
Organización política
• Presidência da República Sérvia (pt)	Željka Cvijanović (pt) (2018–2022)
• Primeiro ministro	Radovan Višković (en) (2018–)
Órgano lexislativo	National Assembly of Republic of Srpska (en) , (Escano: 83)
PIB per cápita	6.700.000.000 $ (2019)
Moeda	Marco convertible
Identificador descritivo
Fuso horario	UTC+01:00; Tempo central europeo
ISO 3166-2	BA-SRP

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Serbia (homónimos).

Este artigo amosa letras cirílicas. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

A República Serbia^[1] (en adiante RS) (serbio: Република Српска) é unha das dúas entidades políticas que forman Bosnia e Hercegovina. A outra é a Federación de Bosnia e Hercegovina. Ten unha superficie de 24 811 km² e unha poboación de 1 490 993 habitantes, e o seu himno titúlase Moja Republika^[2]

Nome

A República Serbia é chamada de xeito común na prensa e medios oficiais Republika Srpska.^[3] Segundo as regras das linguas eslavas, Srpska (ou sexa de Serbia), pode ser tanto un adxectivo como un nome propio. Por mor da posible confusión entre esta parte de Bosnia e Hercegovina e a República de Serbia (ou Serbia, país independente), en ocasións o nome Republika Srpska déixase sen traducir nos países non eslavos para evitar confusións.

Demografía

A RS comprende o 48% da superficie do país, e ten aproximadamente o 34% da poboación. Estes datos como case todos os da antiga Iugoslavia son estimacións, xa que o derradeiro censo oficial tivo lugar en 1991^[4]. O 88,4% da poboación é serbia, bosníacos 10,7% e croatas 0,9%. Durante as guerras dos Balcáns a rexión recibiu a refuxiados serbocroatas e serbobosnios doutras partes da antiga Iugoslavia.

Historia

Trala independencia de Eslovenia e Croacia da antiga Iugoslavia o 24 de outubro de 1991, créase a Asemblea Serbobosníaca para defender os intereses serbobosnios dentro da antiga República Iugoslava de Bosnia e Hercegovina. Esta asemblea organizou un referendo para manterse unidos a Iugoslavia no caso de independencia de Bosnia e Hercegovina. O líder do principal partido serbiobosníaco Radovan Karadzic organizou as "Provincias Autónomas Serbias" e posteriormente declarou os territorios como República do Pobo Serbio de Bosnia e Hercegovina (Република српског народа Босне и Херцеговина). Isto foi declarado inconstitucional polo goberno de Saraxevo, que votou unha nova constitución secesionista de Iugoslavia (caso análogo á da República Krajina de Serbia en Croacia).

En marzo de 1992 proclámase a independencia de Bosnia e Hercegovina co desacordo dos serbobosníacos(un terzo da poboación). Como reacción a República Serbia de Bosnia e Hercegovina declarou a súa independencia o 7 de abril, e o 12 de agosto eliminaba a referencia a Bosnia e Hercegovina no nome quedando só en Republika Srpska. Forzas paramilitares serbias e o exército iugoslavo (JNA, mandado polos serbios pero non formado unicamente por serbios) intentaron impedir a secesión bosníaca.

De 1992 a 1995, é dicir, durante a guerra de Bosnia, os serbobosnios da República Serbia era un dos tres bandos enfrontados: os outros dous eran os bosníacos e os bosníacocroatas da República Croata de Herzeg-Bosnia. Durante a guerra e segundo o Tribunal Internacional para a Antiga Iugoslavia, os serbobosníacos abriron campos de concentración, levaron a cabo masacres masivos (ver masacre de Srebrenica) e actos de xenocidio e limpeza étnica da poboación non serbia.

Segundo o Acordo de Paz de Dayton, a República Serbia ficaría co 49% do territorio de Bosnia e Hercegovina e recoñeceríaselle o status de entidade propia en confederación coa Federación de Bosnia e Hercegovina para formar Bosnia e Hercegovina.

Por mor da guerra e dos desprazamentos forzosos de poboación, a transición á economía de mercado vese complicada. O Alto Representante para Bosnia e Hercegovina tivo que apartar dos seus cargos a moitos dirixentes serbiobosníacos acusados de corrupción ou de crimes de guerra. Debido ó referendo de Montenegro e a cada vez maior insatisfacción dos serbiobosníacos co goberno de Saraxevo, moitos queren convocar un referendo de seu, aínda que a comunidade internacional non acepta a lexitimidade dun referendo convocado por unha das entidades do Acordo de Dayton.

O 1 de xaneiro de 2006 a República Serbia deixou de xeito oficial de ter forzas armadas como reivindicación da OTAN para un acordo de cooperación con Bosnia e Hercegovina. Pese a que Saraxevo é a capital de iure da República Serbia, Banja Luka é a capital de facto, coa maioría das sedes do goberno rexional.