Este artigo amosa letras cirílicas. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

O nacionalismo ruso (en ruso: Русский национализм) é unha forma de nacionalismo que promove a identidade cultural rusa e a súa unidade. O nacionalismo ruso adquiriu prominencia nos primeiros anos do século XIX e despois relacionouse estreitamente co paneslavismo, xa dende a súa orixe no Imperio Ruso e nun breve rexurdimento durante a época da Unión Soviética no contexto da segunda guerra mundial.

O lema ruso "Ortodoxia, Autocracia e Nacionalidade" foi cuñado polo conde Sergey Uvarov e adoptado polo Emperador Nicolao I como ideoloxía oficial.^[1] Os tres compoñentes da tríada de Uvarov eran:

• Ortodoxia: Cristianismo ortodoxo e protección da Igrexa ortodoxa rusa.
• Autocracia: lealdade incondicional á Dinastía Romanov en troques de protección paternalista de todos os estamentos sociais.
• Nacionalidade (Narodnost, que tamén foi traducido como espírito nacional)^[2] recoñecemento do papel de fundación do Estado na nacionalidade rusa.

O movemento eslavófilo fíxose popular na Rusia do século XIX. Os eslavófilos opoñíanse ás influencias do oeste de Europa en Rusia e estaban determinados a protexer a cultura e as tradicións de Rusia. Aleksey Khomyakov, Ivan Kireyevsky e Konstantin Aksakov son considerados como cofundadores deste movemento.

A Galipedia ten un portal sobre: Rusia