Η Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1927 (Αύγουστος1927 - Φεβρουάριος1928) - η δεύτερη συνεχόμενη κυβέρνηση Ζαΐμη σχηματίστηκε στις 17 Αυγούστου 1927, όταν λύθηκε η υπουργική κρίση που διέλυσε την προηγούμενη κυβέρνηση. Μετά την αποχώρηση των μελών του Λαϊκού κόμματος από την οικουμενική κυβέρνηση, εξαιτίας της διαφωνίας τους με την πολιτική του υπουργού Οικονομικών Γεώργιου Καφαντάρη, οι πολιτικοί αρχηγοί αποφάσισαν να συνεχίσουν την κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς το Λαϊκό κόμμα. Η κυβέρνηση, που δεν ήταν πλέον οικουμενική, εξακολουθούσε ωστόσο, - με το Κόμμα των Ελευθεροφρόνων - να αντιπροσωπεύει τις κυριότερες παρατάξεις της πολιτικής ζωής της χώρας. Η κυβέρνηση, πράγματι, πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, στις 22 Αυγούστου, με 159 υπέρ. [1]
Το Φεβρουάριο του 1928, η διαφωνία Παπαναστασίου - Μεταξά οδήγησε σε μια ακόμη παραίτηση της κυβέρνησης. Συγκεκριμένα, στο υπουργικό συμβούλιο της 3ης Φεβρουαρίου, ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου διαφώνησε με τον τρόπο που χειρίστηκε τις συμβάσεις οδοποιίας ο αρμόδιος υπουργός, Ιωάννης Μεταξάς. Αν και έγιναν προσπάθειες να βρεθεί μια μέση λύση, η επιμονή του Μεταξά να μη συνεργασθεί, πλέον, με το κόμμα της Δημοκρατικής Ένωσης προκάλεσε αγεφύρωτη ρήξη. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μετά την παραίτηση Ζαΐμη, έδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο Γεώργιο Καφαντάρη. Μετά από διαβουλεύσεις με τους Μιχαλακόπουλο και Μεταξά, και αφού κανείς δεν ήθελε να προσφύγουν στη λαϊκή ετυμηγορία, οι τρεις αρχηγοί αποφάσισαν να συνεχίσουν την κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς τη Δημοκρατική Ένωση. Ωστόσο, η διαφωνία για τις συμβάσεις οδοποιίας δεν ήταν παρά ένα τυχαίο επεισόδιο που ήρθε να αποκαλύψει την ουσιαστική διάσταση απόψεων μεταξύ των πολιτικών θέσεων του Μεταξά και του Παπαναστασίου: Όπως έγραψε η εφημερίδα Εμπρός στο ρεπορτάζ εκείνων των ημερών : «...ο κ. Μεταξάς..αδυνατεί να συνεργασθή με τον κ. Παπαναστασίου λόγω της αριστεριζούσης (κομμουνιστικής) πολιτικής την οποία ούτος τηρεί έναντι των κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων...»[2]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}