Ο Ουμβριήλ (αγγλικά: Umbriel) είναι ο τρίτος μεγαλύτερος από τους 27 φυσικούς δορυφόρους του πλανήτηΟυρανού και ο δέκατος τρίτος, κατά σειρά μεγέθους, δορυφόρος του ηλιακού συστήματος. Ανακαλύφθηκε από τον Ουίλιαμ Λάσελ στις 24 Οκτωβρίου1851, μαζί με τον Άριελ. Πήρε το όνομά του από το «μελαγχολικό πνεύμα» στο έργο "Η κλοπή της μπούκλας" (1712) του Αλεξάντερ Πόουπ, όνομα που παραπέμπει στη λατινική λέξη "umbra" = σκιά. Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Ουρανός IΙ (Uranus IΙ). Ο Ουμβριήλ αποτελείται κυρίως από πάγο και κατά σημαντικό μέρος από πέτρωμα, είναι πιθανό να διακρίνεται σε έναν βραχώδη πυρήνα και ένα παγωμένο μανδύα. Η επιφάνεια του είναι η πιο σκοτεινή μεταξύ των δορυφόρων του Ουρανού και φαίνεται να έχει διαμορφωθεί κυρίως από συγκρούσεις. Ωστόσο, η παρουσία φαραγγιών υποδηλώνει πρώιμες ενδογενείς διεργασίες, ίσως στον Ουμβριήλ πήρε μέρος μια πρώιμη ενδογενή διεργασία η οποία άλλαξε μεγάλο μέρος της επιφάνειάς του.
Μεγάλο μέρος της επιφάνειάς του καλύπτεται από κρατήρες οι οποίοι φθάνουν σε διάμετρο μέχρι και τα 210 χιλιόμετρα. Και ειδικότερα από τους δορυφόρους του Ουρανού ο Ουμβριήλ έρχεται δεύτερος σε κρατήρες μετά τον Όμπερον. Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της επιφάνειάς του είναι ένα δαχτυλίδι από φωτεινό υλικό στο δάπεδο του κρατήρα Wunda. Μέχρι στιγμής, το σύστημα του Ουρανού έχει μελετηθεί από κοντά μόνο μία φορά, από το διαστημικό σκάφος Βόγιατζερ 2 τον Ιανουάριο του 1986. Με τις εικόνες από το πέρασμα του Βόγιατζερ, έχει χαρτογραφηθεί το 40% περίπου της επιφάνειας του.
