Ο Μπίργιερ, βασιλιάς της Σουηδίας ή Μπίργιερ Μάγκνουσον[8] (σουηδικάBirger Magnusson, 1280 - 31 Μαΐου1321), βασιλιάς της Σουηδίας (1290-1318) από τον Οίκο του Μπγιέλμπο ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Μάγκνους Γ΄ της Σουηδίας και της Χέλβιγκ του Χόλσταϊν. Ο Μπίργιερ διαδέχθηκε τον πατέρα του σε ηλικία 10 ετών και ο Μάγκνους Γ΄ είχε ορίσει ως κηδεμόνα του τον στρατηγό Τόργκιλς Κνούτσσον, ο οποίος ήταν ο πιο δημοφιλής ευγενής στη Σουηδία εκείνη την εποχή. Ο Μπίργιερ στέφθηκε βασιλιάς το 1293 στο Σέντερσεπινγκ αφού προηγουμένως παντρεύτηκε τη Μάρθα, κόρη του Ερρίκου Ε΄ της Δανίας.[9] Ο στρατηγός Τόργκιλς Κνούτσσον την ίδια χρονιά οδήγησε τους Σουηδούς σε θρίαμβο, που τους απέφερε το δυτικό τμήμα της Καρελίας, στο πλαίσιο της επονομαζόμενης Γ΄ Σουηδικής Σταυροφορίας (1293). Αργότερα όταν επέστρεψε στη Σουηδία, ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στον Μπίργιερ και τους μικρότερους αδελφούς του Ερρίκο του Σέντερμανλαντ και Βάλντεμαρ, δούκα της Φινλανδίας που είχαν επαναστατήσει εναντίον του και ο στρατηγός Κνούτσσον υποστήριξε τον βασιλιά.
Εμφύλιος πόλεμος με τα αδέλφια του
Όταν ο Μπίργιερ ενηλικιώθηκε ξέσπασε σύγκρουση στην εκκλησία της Σουηδίας για την ερμηνεία των Προνομίων του 1280, τα οποία ήταν ανταλλάγματα της υποστήριξης της εκκλησίας στον πατέρα του, οπότε οι μικρότεροι αδελφοί του εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία για να επαναστατήσουν. Ο Ερρίκος κατείχε την Κούνγκαχελα που του είχε δοθεί από τον Νορβηγό βασιλιά και το βόρειο Χάλλαντ που του είχε δοθεί από τον Ερρίκο ΣΤ΄ της Δανίας. Βασικό σχέδιο του Ερρίκου ήταν να εκτοπίσει τον πανίσχυρο στρατηγό Τόργκιλς Κνούτσσον, ο οποίος ήταν εμπόδιο στα σχέδια του. Ο κλήρος, ο οποίος αντιπαθούσε τον στρατηγό έδωσε την υποστήριξη του στον Ερρίκο. Ο Ερρίκος κατάφερε να πείσει τον αδύναμο αδελφό του Μπίργιερ να εκτελέσει τον στρατηγό Κνούτσσον (1306), παρά τις υπηρεσίες που του είχε προσφέρει, αλλά τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ο Μπίργιερ ανατράπηκε και φυλακίστηκε στο κάστρο του Νισέπινγκ από τα αδέλφια του, τα οποία πήραν τον έλεγχο της Σουηδίας.[10]
Ο Ερρίκος και ο Βάλντεμαρ πιέστηκαν από τον πεθερό του Μπίργιερ Ερρίκο Ε΄ της Δανίας να ελευθερώσουν τον Μπίργιερ (1308), ο οποίος αμέσως με την βοήθεια των Δανών ξεκίνησε τις εχθροπραξίες απέναντι στα αδέλφια του. Ο Μπίργιερ παρά την υποστήριξη που είχε τόσο από τους Δανούς όσο και από τον βασιλιά Χάακον Ε΄ της Νορβηγίας, ο οποίος έγινε σύμμαχος του, ηττήθηκε από τον μικρότερο αδελφό του Ερρίκο που ήταν πολύ ανώτερος στις στρατιωτικές ικανότητες και ανέκτησε μεταξύ άλλων την Κούνγκαχελα (1310). Με τη συνθήκη του Χέλσινγκμποργκ η Σουηδία μοιράστηκε ανάμεσα στα τρία αδέλφια: ο Ερρίκος πήρε το Βέστεργετλαντ, το Ντάλσλαντ, το Βέρμλαντ και το Κάλμαρ, αλλά υποσχέθηκε να δώσει πίσω την Κούνγκαχελα στον Χάακον. O Ερρίκος κράτησε τελικά την Κούνγκαχελα, αφού συμφιλιώθηκε με τον Χάακον και παντρεύτηκε την 11χρονη κόρη του Ίνγκεμποργκ Χάακονσντοττερ (1312). Ο γάμος έγινε στο Όσλο σε μια διπλή τελετή, αφού και ο μικρότερος αδελφός Βάλντεμαρ παντρεύτηκε ταυτόχρονα την Ίνγκεμποργκ Έρικσντοττερ, κόρη του Ερρίκο Β΄ της Νορβηγίας. [11]
Ανατροπή του Μπίργιερ
Ο Μπίργιερ παγίδευσε τα μικρότερα αδέλφια του σε ένα εορταστικό γεύμα στο Νισέπινγκ τη νύχτα της 10ης Δεκεμβρίου 1317, τους συνέλαβε και τους φυλάκισε στο κάστρο του Νισέπινγκ. Στις 16 Απριλίου του 1318 οι σύζυγοι του Ερρίκου και του Βάλντεμαρ συναντήθηκαν στο Κάλμαρ επιδιώκοντας συμφωνία με τον Έσγκερ Γιουλ, αρχιεπίσκοπο του Λουντ και τον πρίγκιπα Χριστόφορο, αδελφό του Ερρίκου ΣΤ΄ της Δανίας, ώστε να ελευθερωθούν οι σύζυγοι τους. Η συμφωνία δεν επικυρώθηκε και αργότερα την ίδια χρονιά πέθαναν στη φυλακή και οι δύο άνδρες.
Οι υποστηρικτές του Ερρίκου εξοργισμένοι από τη συμπεριφορά του Μπίργιερ απέναντι στα αδέλφια του, εξεγέρθηκαν και τον ανέτρεψαν τοποθετώντας στις 8 Ιουλίου 1319 νέο βασιλιά της Σουηδίας τον Μάγκνους Δ΄, γιο του Ερρίκου, ο οποίος ήταν μόλις τριών ετών και γι' αυτό κυβέρνησε υπό την κηδεμονία της μητέρας του Ίνγκεμποργκ και της γιαγιάς του Χέλβιγκ του Χόλσταϊν.[12]
Η αρίθμηση των Έρικ αρχίζει από τον Έρικ ΣΤ΄, που είναι στην πραγματικότητα ο Α΄, καθώς οι πρώτοι πέντε είναι μυθικοί. Το ίδιο και οι πρώτοι έξι Κάρολοι είναι μυθικοί: ο Κάρολος Ζ΄ θα έπρεπε να είναι ο Α΄.
_c_1322.jpg)
