Η Δυναστεία του Μούνσε, σουηδ. Munsö^[1], είναι ένας δυναστικός Οίκος της Βόρειας Ευρώπης που έδωσε έξι βασιλείς της Σουηδίας. Μούνσο είναι ένα νησί νότια της Ουψάλας, του οποίου ο τύμβος φαίνεται να είναι του Μπιορν Α΄ του σιδηρόπλευρου. Ο Οίκος αναφέρεται και ως Οίκος της Ουψάλας^[2] ή ο Παλαιός Οίκος της Σουηδίας.

Είναι η πρώτη (αρχαιότερη) δυναστεία της χώρας. Τα μέλη της του 8ου-9ου αι. είναι μυθικά, όπως ο Ίβαρ Βίντφαμε (8ος αι.) και ο Μπιορν Α΄ ο σιδηρόπλευρος (9ος αι.), ενώ από τον 9ο ως τον 11ο αι. είναι ιστορικά. Οι σάγκες, όπως η Χέρβαραρ Σάγκα περιέχουν πληροφορίες για 10 γενεές του Οίκου. Εκεί αναφέρεται ότι τα μέλη του Οίκου είναι απόγονοι της Άσλαουγκ, της οποίας ο πατέρας Σίγκουρντ Σίγκνουντσον κατάγεται από τον Σίγκι, που κατάγεται από τον θεό Όντιν. Αν εξαιρέσουμε τις πρώτες μυθικές γενεές, έχουμε τέσσερις ιστορικά βεβαιωμένες. Τον γενάρχη του Οίκου Μπιορν Γ΄ Έρικσον οι σύγχρονοι ιστορικοί τον θεωρούν μυθικό. Ιστορικά βεβαιωμένος είναι ο γιος του, ο Έρικ ο νικηφόρος^[2]. Ο χρονικογράφος του 12ου αι. Αδάμ της Βρέμης αναφέρει τη διαδοχή των βασιλέων, αλλά όχι τις μεταξύ τους συγγένειες.

Τον Οίκο του Μούνσο διαδέχθηκε ο Οίκος του Στένκιλ.

Βασιλείς της Δανίας από τον Οίκο του Μούνσο:

Έρικ ΣΤ΄ ο Νικηφόρος.

• Όλαφ ο Σκότκονουνγκ (Θησαυροφύλακας).
  • Εδμόνδος ο Γηραιός.
    • Άνουντ Ιάκωβος.

• Κατάλογος μοναρχών της Σουηδίας