Ίνγκεγκερντ των Μούνσο

Ίνγκεγκερντ της Σουηδίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Ingegerd Olofsdotter (Σουηδικά)
Γέννηση1001[1]
Σουηδία
Θάνατος10  Φεβρουαρίου 1050
Νόβγκοροντ
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός Αγίας Σοφίας (Κίεβο)
Eορτασμός αγίου10 Φεβρουαρίου[2][3] και 4 Οκτωβρίου[4][5][3]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςπαλαιά ανατολικοσλαβική γλώσσα[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμέγας πρίγκιπας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΓιαροσλάβ Α΄ Σοφός[2][5][3]
ΤέκναΕλισίβ του Κιέβου[7]
Αναστασία του Κιέβου[7]
Άννα του Κιέβου[7]
Ιζιασλάβ Α' του Κιέβου
Σβιατοσλάβ Β΄ του Κιέβου
Βσέβολοντ Α΄ του Κιέβου[7]
Ιγκόρ Γιαροσλάβιτς
Βλαντίμιρ του Νόβγκοροντ
Βιασεσλάβ Γιαροσλάβιτς
Ilja Jaroslavič
Αγκάθα, σύζυγος του Έντουαρντ του Εξορίστου
ΓονείςΌλαφ ο Αγαπητός[2][5][3] και Έστριντ των Οβοτριτών[7]
ΑδέλφιαΆστριντ Όλαφνταττερ
Άνουντ Ιάκωβος
Εδμόνδος ο Γηραιός
ΟικογένειαΔυναστεία του Μούνσε
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ίνγκεγκερντ Ολοφσντότερ των Μούνσο της Σουηδίας (Ingegerd Olofsdotter), επίσης γνωστή ως Ειρήνη, Άννα και Αγία Άννα (1001 – 10 Φεβρουαρίου 1050), ήταν Σουηδή πριγκίπισσα και μεγάλη πριγκίπισσα του Κιέβου. Ήταν κόρη του Σουηδού βασιλιά Όλαφ Σκότκονουνγκ και της Έστριντ των Οβοτριτών και σύζυγος του Γιαροσλάβ Α΄ του Σοφού. Τιμάται ως αγία από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η Ίνγκεγκερντ ή Αγία Άννα συχνά συγχέεται με την μητέρα του Αγίου Βλαδίμιρου «του Διαφωτιστή» των Ρως, διότι είχε και αυτή έναν γιο με το όνομα Βλαδίμιρος. Ωστόσο, ο Άγιος Βλαδίμιρος ήταν ο πατέρας του συζύγου της, δηλαδή πεθερός της. Ο Άγιος Βλαντιμίρ ήταν γιος του Σβιάτοσλαβ και της Μαλούσα[8].

Η ζωή της

Η Ίνγκεγκερντ γεννήθηκε ως πριγκίπισσα στην αυλή του βασιλιά Όλαφ Σκότκονουνγκ. Το 1015, όταν ο Όλαφ Β΄ της Νορβηγίας ανέβηκε στο θρόνο ως βασιλιάς της Νορβηγίας, πρότεινε μια βασιλική συμμαχία μέσω γάμου. Το 1016, ευγενείς και των δύο χωρών προσπάθησαν να κανονίσουν έναν γάμο μεταξύ του Βασιλιά Όλαφ και της πριγκίπισσας Ίνγκεγκερντ. Ο πατέρας της συμφώνησε στην αρχή, αλλά αργότερα άλλαξε γνώμη και συμφώνησε στο γάμο της άλλης κόρης του, Άστριντ Όλαφνταττερ με τον βασιλιά Όλαφ [9] [10] [11].

Στη συνέχεια, ο Όλαφ Σκότκονουνγκ διοργάνωσε το γάμο της Ίνγκεγκερντ με τον ισχυρό Μεγάλο Πρίγκηπα Γιαροσλάβ του Νόβγκοροντ, με τον οποίο η Σουηδία είχε προνομιακή εμπορική σχέση. Ο γάμος πραγματοποιήθηκε το 1019[12].

Όταν έφτασε στο Κίεβο, η Ίνγκεγκερντ άλλαξε το όνομά της στο ελληνικό Ειρήνη. Σύμφωνα με πολλά σάγκα, έλαβε ως προίκα την Λάντογκα και γειτονικά εδάφη, τα οποία αργότερα έγινε γνωστά ως Ιγγρία, θεωρούμενη παραφθορά του ονόματός της. Αυτή κανόνισε να κυβερνήσει αντί για αυτήν ο ξάδερφος του πατέρα της, Jarl Ragnvald Ulfsson[13] [14].

Η Ίνγκεγκερντ και ο Γιαροσλάβ είχαν έξι γιους και τέσσερις κόρες. Τρεις από τις κόρες τους έγιναν βασίλισσες της Γαλλίας, της Ουγγαρίας και της Νορβηγίας. Ολόκληρη η οικογένεια απεικονίζεται σε μια από τις τοιχογραφίες της Αγίας Σοφίας του Κιέβου.

Θάνατος και ταφή

Η Ίνγκεγκερντ πέθανε στις 10 Φεβρουαρίου 1050. Μετά το θάνατό της ετάφη, ανάλογα με την πηγή, είτε στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας στο Κίεβο είτε στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας στο Νόβγκοροντ.

Αγιότητα

Η Ίνγκεγκερντ ξεκίνησε την οικοδόμηση του καθεδρικού ναού της Αγίας Σοφίας στο Κίεβο (θεμελιώθηκε το 1037). Ξεκίνησε επίσης την κατασκευή του καθεδρικού ναού της Αγίας Σοφίας στο Νόβγκοροντ (χτίστηκε μεταξύ 1045 και 1050). Η Ίνγκεγκερντ αργότερα ανακηρύχθηκε αγία με το όνομα Άννα στο Νόβγκοροντ και το Κίεβο. Κύριος λόγος για την αγιοσύνη της ήταν ότι ξεκίνησε την κατασκευή και των δύο καθεδρικών ναών, μαζί με πολλές άλλες καλές πράξεις.

Η μνήμη της τιμάται στις 10 Φεβρουαρίου και στις 4 Οκτωβρίου.

  • Καθεδρικός ναός της Αγίας Σοφίας στο Κίεβο
    Καθεδρικός ναός της Αγίας Σοφίας στο Κίεβο
  • Καθεδρικός Ναός της Αγίας Σοφίας στο Νόβγκοροντ
    Καθεδρικός Ναός της Αγίας Σοφίας στο Νόβγκοροντ

Οικογένεια

Τοιχογραφία του 11ου αιώνα στον καθεδρικό ναό Αγίας Σοφίας στο Κίεβο που απεικονίζει τις κόρες της Ίνγκεγκερντ και του Γιαροσλάβ. Η Άννα, σύζυγος του Ερρίκου Α' της Γαλλίας είναι πιθανώς η νεότερη, ενώ οι άλλες είναι η Αναστασία, σύζυγος του Ανδρέα Α΄ της Ουγγαρίας, η Ελισάβετ, σύζυγος του Χάραλντ Γ΄ της Νορβηγίας, και ίσως η Αγκάθα, σύζυγος του Εδουάρδου του Εξορίστου.

Η Ίνγκεγκερντ είχε τα ακόλουθα παιδιά:

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 131870068. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Анна» (Ρωσικά) 1900.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 d:Q15720381: «Анна» 1900.
  4. ↑ «Анна» (Ρωσικά) 1900.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Анна, святые русские» (Ρωσικά) 1890.
  6. ↑ es.wikipedia.org/wiki/Antiguo_eslavo_oriental.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 «Kindred Britain»
  8. ↑ Thomas Arentzen. «Hellige Anna Av Holmgard (1001 – 1050)». Kirkeside/NO. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  9. ↑ «Ingegärd – den heliga Anna av Novrograd». ortodoks.org. 14 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  10. ↑ Claus Krag (14 Μαΐου 2008). «Astrid Olavsdatter». Norsk biografisk leksikon. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  11. ↑ «Olav den Hellige - Norges evige konge». ortodoks.org. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  12. ↑ Samuel Hazzard Cross (April 1929). «Yaroslav the Wise in Norse Tradition». Speculum 4: 181. https://archive.org/details/sim_speculum_1929-04_4_2/page/181. 
  13. ↑ Sven H. Gullman (14 Μαΐου 2008). «Irina av Kiev och den heliga Anna av Novgorod». svenhgullman.nu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  14. ↑ «Ragnvald Ulfsson». Nordisk familjebok. 1915. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  15. ↑ Claus Krag. «Ellisiv, Dronning». Norsk biografisk leksikon. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  16. ↑ «Anne of Kiev». columbia.edu. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  17. ↑ «Iziaslav Yaroslavych». Canadian Institute of Ukrainian Studies. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  18. ↑ «Sviatoslav II Yaroslavych». Canadian Institute of Ukrainian Studies. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  19. ↑ «Vsevolod Yaroslavych». Canadian Institute of Ukrainian Studies. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 

Βιβλιογραφία

  • Lars O. Lagerqvist (1982). "Sverige och dess regenter under 1.000 år" (στα Σουηδικά). Albert Bonniers Förlag AB. ISBN 91-0-075007-7.