Ο Ευσέβιος ο Καισαρείας (Εὐσέβιος τῆς Καισαρείας) (265 – 340), γνωστός και ως Εὐσέβιος τοῦ Παμϕίλου, ήταν χριστιανόςεπίσκοπος στην Καισάρεια της Παλαιστίνης, εξηγητής και ιστορικός. Συνήθως αναφέρεται ως ο πατέρας της εκκλησιαστικής ιστορίας λόγω του έργου του, της καταγραφής της ιστορίας στις απαρχές της Χριστιανικής εκκλησίας, που είναι γνωστό ως Εκκλησιαστική Ιστορία, ενώ είχε συντάξει και δίτομο ιστορικό χρονικό με τον τίτλο Παντοδαπή Ιστορία.[10][11]. Ο Ευσέβιος υπήρξε ηγετική μορφή του μετριοπαθούς αρειανικού κινήματος των Ομοιουσιανών[12].
Θάνατος
Όπως και η γέννησή του, η ακριβής ημερομηνία του θανάτου του Ευσέβιου είναι άγνωστη. Ωστόσο, υπάρχει γραπτή απόδειξη από ένα συμβούλιο στην Αντιόχεια ότι από τη χρονιά 341 ο διάδοχός του, Ακάκιος, είχε ήδη τελέσει τη θέση του δεσπότη. Ο Σωκράτης ο Σχολαστικός και ο Σωζομενός γράφουν για τον θάνατο του Ευσέβιου, και τον τοποθετούν πριν το θάνατο τού γιου τού Κωνσταντίνου (του Κωνσταντίνου Β΄ ή Κωνσταντίνου του Νεότερου), ο οποίος συνέβη στις αρχές του 340. Επίσης, αναφέρουν ότι ο θάνατός το επήλθε μετά το δεύτερο εξορισμό του Αθανασίου της Αλεξάνδρειας, ο οποίος ξεκίνησε στα μέσα του 339, πράγμα που σημαίνει ότι πέθανε το διάστημα ανάμεσα του δεύτερου μισού του 339 και τις αρχές του 340.[13]
Έργα του Ευσέβιου Καισαρείας σε νεοελληνική απόδοση
↑Κατά Μαρκέλλου, 2 βιβλία και Εκκλησιαστική θεολογία, 3 βιβλία
↑Schaff, Philip and Rev. Arthur Cushman McGiffert, Ph.D. Eusebius Pamphilius: Church History, Life of Constantine, Oration in Praise of Constantine. Grand Rapids, MI: Christian Classics Ethereal Library, (1890). 27.
Encyclopædia Britannica 2006, λήμμα "Eusebius Of Caesarea.", Encyclopædia Britannica Premium Service, στην αγγλική [1]Αρχειοθετήθηκε 2006-06-27 στο Wayback Machine..
