Сталінградскі фронт
руск.: Сталинградский фронт
Эмблема УС
Гады існавання	12 ліпеня 1942 — 1 студзеня 1943
Краіна	СССР
Падпарадкаванне	камандуючаму
Уваходзіць у	Узброеныя Сілы СССР
Тып	фронт
Складаецца з	упраўленне, аб’яднанні, злучэнні, воінскія часці і ўстановы
Функцыя	абарона
Колькасць	аб’яднанне
Удзел у	Вялікая Айчынная вайна
Камандзіры
Вядомыя камандзіры	С. К. Цімашэнка В. М. Гардоў А. І. Яроменка

Сталінгра́дскі фронт утвораны 12 ліпеня 1942 года на базе палявога ўпраўлення войскаў Паўднёва-Заходняга фронту, у складзе 21-й, 62-й, 63-й і 64-й армій, пад камандаваннем Маршала Савецкага Саюза С. К. Цімашэнкі.

• 21-я армія;
• 24-я армія;
• 28-я армія;
• 38-я армія;
• 51-я армія;
• 57-я армія;
• 62-я армія;
• 63-я армія;
• 64-я армія;
• 66-я армія;
• 1-я гвардзейская армія;
• 2-я гвардзейская армія;
• 1-я танкавая армія;
• 4-я танкавая армія;
• 8-я паветраная армія^[1].

• 38-я стралковая дывізія
• 131-я стралковая дывізія
• 169-я стралковая дывізія
• 196-я стралковая дывізія
• 208-я стралковая дывізія
• 223-я стралковая дывізія
• 229-я стралковая дывізія
• 299-я стралковая дывізія
• 244-я стралковая дывізія
• 399-я стралковая дывізія
• 77-ы ўмацаваны раён

• 281-ы гвардзейскі мінамётны дывізіён
• 56-ы гвардзейскі мінамётны полк
• 76-ы гвардзейскі мінамётны полк
• 457-ы гарматны артылерыйскі полк
• 594-ы гарматны артылерыйскі полк
• 416-ы знішчальна-супрацьтанкавы артылерыйскі полк
• 493-ці знішчальна-супрацьтанкавы артылерыйскі полк
• 502-гі знішчальна-супрацьтанкавы артылерыйскі полк
• 1183-ці знішчальна-супрацьтанкавы артылерыйскі полк
• 1257-ы знішчальна-супрацьтанкавы артылерыйскі полк
• Асобны мінамётны полк (без нумара)
• 400-ы асобны знішчальна-супрацьтанкавы дывізіён
• 47-ы гвардзейскі мінамётны полк (без 246-га дывізіёна)
• 76-ы гвардзейскі мінамётны полк (без 346-га дывізіёна)
• 79-ы гвардзейскі мінамётны полк
• 90-ы гвардзейскі мінамётны полк
• 209/18-ы гвардзейскі мінамётны полк
• 111/19-ы гвардзейскі мінамётны полк
• 275/51-ы гвардзейскі мінамётны полк
• 358/83-ці гвардзейскі мінамётны полк
• 226-ы зенітны артылерыйскі дывізіён

• 2-і танкавы корпус:
  • 26-я танкавая брыгада
  • 39-я танкавая брыгада
  • 99-я танкавая брыгада
  • 69-я танкавая брыгада
  • 254-я танкавая брыгада
  • 2-я мотастралковая брыгада
• 12-я танкавая брыгада
• 6-я танкавая брыгада
• 84-я танкавая брыгада
• 133-я танкавая брыгада
• 135-я танкавая брыгада
• 163-я танкавая брыгада
• 188-я танкавая брыгада
• 189-я танкавая брыгада
• 36-ы асобны аўтабранятанкавы батальён
• 37-ы асобны аўтабранятанкавы батальён

• 43-я інжынерная брыгада спецыяльнага прызначэння
• 19-я сапёрная брыгада
• 21-я сапёрная брыгада
• 17-ы гвардзейскі батальён мінёраў
• 44-ы асобны інжынерны батальён^[2]
• 56-ы асобны інжынерны батальён
• 119-ы асобны інжынерны батальён
• 241-ы асобны інжынерны батальён
• 44-ы пантонна-маставы батальён
• 47-ы пантонна-маставы батальён
• 103-ці пантонна-маставы батальён
• 105-ы пантонна-маставы батальён
• 107-ы пантонна-маставы батальён
• 126-ы пантонна-маставы батальён
• 160-ы пантонна-маставы батальён
• 1504-ы асобны мінна-саперны батальён

• 38-я рухомая авіяцыйная рамонтная майстэрня^[3].

• Маршал Савецкага Саюза С. К. Цімашэнка
• Генерал-лейтэнант В. М. Гардоў
• Генерал-палкоўнік А. І. Яроменка

• М. С. Хрушчоў

• Генерал-лейтэнант П. І. Бодзін  (руск.) (бел.
• Генерал-маёр Дз. М. Нікішаў  (руск.) (бел. 
• Генерал-маёр К. А. Каваленка
• Генерал-маёр Г. Ф. Захараў
• Генерал-маёр І. С. Варэннікаў  (руск.) (бел. з кастрычніка 1942 года.

• Генерал-маёр артылерыі Гусакоў А. А. з ліпеня 1942 па верасень 1942 года.
• Генерал-маёр артылерыі Мацвееў В. М. з кастрычніка 1942 па люты 1943 года.

Перад Сталінградскім фронтам стаяла задача: абараняючыся ў паласе шырынёй 520 км, спыніць далейшае прасоўванне праціўніка.

У пачатковы перыяд абарончых дзеянняў пад Сталінградам праціўнік пераўзыходзіў савецкія войскі па асабоваму складу ў 1,7 разы, у артылерыі і танках у 1,3 разы, па колькасці самалётаў — больш чым у 2 разы.

У сувязі з прарывам нямецкімі войскамі савецкага фронту на паўднёва-заходнім накірунку Сталінградскі фронт атрымаў задачу спыніць праціўніка, не дапусціць яго да Волгі, трывала абараняць мяжу па р. Дон.

17 ліпеня 1942 года авангард 6-й нямецкай арміі сустрэўся з перадавымі атрадамі 62-й і 64-й армій, высунутымі на далёкія подступы да Сталінграду.

Баі перадавых атрадаў з'явіліся пачаткам Сталінградскай бітвы 1942—1943 гадоў. Пасля 6 дзён баёў на гэтым рубяжы праціўнік вымушаны быў разгарнуць частку галоўных сіл 6-й арміі. Праз два тыдні з каўказскага напрамку на сталінградскі была перенакіравана 4-я нямецкая танкавая армія.

У сувязі з узрослай шырынёй паласы абароны (каля 800 км) фронт 7 жніўня 1942 года падзелены на Сталінградскі (21-я, 62-я, 63-я, 4-я танкавая, 16-я паветраная арміі) і Паўднёва-Усходні (51-я, 57-я і 64-я арміі), а 10 жніўня Сталінградскі фронт быў падпарадкаваны камандуючаму войскамі Паўднёва-Усходняга фронту. Дырэктывай ад 28 верасня 1942 года Стаўка ВГК скасавала адзінае камандаванне Паўднёва-Усходняга і Сталінградскага франтоў і 30 верасня 1942 года пераназвала Сталінградскі фронт у Данскі, а Паўднёва-Усходні — у Сталінградскі^[4] (28-я, 51-я, 57-я, 62-я, 64-я агульнавайсковыя і 8-я паветраная арміі, а са снежня таксама 5-я ўдарная і 2-я гвардзейская арміі)^[5].

20 лістапада войскі Сталінградскага фронту перайшлі ў контрнаступленне і 23 лістапада ва ўзаемадзеянні з войскамі Паўднёва-3аходняга фронту акружылі 330-тысячную групоўку нямецка-фашысцкіх войскаў у міжрэччы Волгі і Дона. З 12 па 30 снежня яны правялі Кацельнікаўскую аперацыю, у выніку якой адбілі спробу праціўніка дэблакіраваць акружаныя пад Сталінградам войскі і разграмілі яго Кацельнікаўскую групіроўку^[5].

1 студзеня 1943 года Сталінградскі фронт быў ператвораны ў Паўднёвы фронт^[5].

• Сталинградский фронт // Радиоконтроль — Тачанка / [под общ. ред. Н. В. Огаркова]. — М. : Военное издательство Министерства обороны СССР, 1980. — С. 523. — (Советская военная энциклопедия : [в 8 т.]; 1976—1980).

• ААТ "558 АВІЯЦЫЙНЫ РАМОНТНЫ ЗАВОД" Архівавана 9 студзеня 2018..