Вацлаў Іван Агрыпа
Wacław Iwan Agryppa
Герб «Агрыпа»
Кашталян смаленскі 25 сакавіка 1590 — 1597
Папярэднік	Астафій Серафім Тышкевіч
Пераемнік	Вацлаў Шэмет
Кашталян менскі 15 ліпеня 1586 — 25 сакавіка 1590
Папярэднік	Міхал Гарабурда
Пераемнік	Марцін Стравінскі
Нараджэнне	каля 1525
Смерць	1597(1597)
Род	Агрыпы[d]
Бацька	Венцлаў Мікалаевіч
Маці	Кацярына Станіславаўна
Жонка	Магдаліна ?[d] і Раіна з Дарагастайскіх[d][1][2]
Дзеці	мерк. Барбара Вацлаваўна[d][3]
Веравызнанне	лютэранства[2]
Адукацыя	Ягелонскі ўніверсітэт (1548) Вітэнбергскі ўніверсітэт[d] Лейпцыгскі ўніверсітэт (1545)

Вацлаў (Венцлаў) Іван Агрыпа (? — 1597) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч. Вялікі пісар літоўскі (з 1575), кашталян менскі (1586—1590) і смаленскі (з 1590).

Сын гаспадарскага пісара Венцлава Мікалаевіча. Вучыўся ў Кракаўскім i Вітэнбергскім універсітэтах, пазней вярнуўся ў Вялікае Княства Літоўскае.

Служыў каралеўскім сакратаром, быў з пасольствам у Вене, займаў урады пісара польнага інфлянцкага, маршалка сойма (у 1574 годзе), быў дзяржаўцам неманойцкім. На Попіс 1567 года ставіў 5 «коней» узброеных па-кашубску^[4].

Удзельнічаў у паходах Стэфана Баторыя падчас Лівонскай вайны. Прыхільнік партыі Радзівілаў, лютэранін. Прымаў удзел у рэдакцыі Статута ВКЛ (1588). Верагодна, з'яўляецца аўтарам рэлігійна-палемічнай паэмы «Апалагетык, гэта ёсць Абарона канфедарацыі» (1582)^[5].

• Саверчанка І. В. Старажытная паэзія Беларусі: XVI — першая палова XVIII ст. — Мн., 1992.