Hint-İranlılar ya da kendi tarihsel adlandırmaları ile Arya veya Aryanlar (Sanskritçe: ā́rya - आर्य) Hint-Avrupa dil ailesinin önemli bir kolu olan, Hint-İran dillerinin, MÖ 3. binyılın ikinci yarısından sonra, Avrasya'nın geniş ve önemli bölgelerinde yayılmasına sebep olmuş olan bir grup Hint-Avrupa Halkıydı, zamansal süreçte İran ve Hint-Aryan halkları olarak bilinen, iki ayrı alt gruba bölündüler.
Aryan terimi tarihsel olarak Hint-İranlıları belirtmek için kullanılmıştır. "Arya", terimi İran ve Hint-Aryan halklarının erken ataları olan, Proto Hint-İranlılar olarak'da bilinen, Hint-İran dillerinin özellikle en eski konuşmacılarının kendi kendilerini tanımlamasıdır.[1][2] Birçok bilim insanı, artık bu gruba atıfta bulunmak için Hint-İran terimini kullanırken, Josef Wiesehöfer,[3] Will Durant[4] ve Jaakko Häkkinen[5][6] gibi bazı bilim adamları tarafından "Aryan" terimi "Hint-İran" anlamında kullanılır. İtalyan nüfus genetikçisi "Luigi Luca Cavalli-Sforza, 1994' yılı "İnsan Genlerinin Tarihçesi ve Coğrafyası' kitabında, Hint-İranlıları tanımlamak için Aryan terimini kullanmıştır.[7]
R1a1a (R-M17 veya R-M198), en yaygın olarak Hint-Avrupa konuşmacılarıyla ilişkilendirilen alt sınıftır. İddialara göre R1a'nın kökenlerine dair çoğu tartışma, aslında baskın R1a1a (R-M17 veya R-M198) alt sınıfının kökenleri hakkındadır. Günümüze kadar toplanmış veriler, biri Kuzey Hint yarımadasında ve diğeri Doğu Avrupa'da, başta Polonya ve Ukrayna çevresinde olmak üzere, geniş bir şekilde ayrılmış iki yüksek frekans alanı olduğunu göstermektedir. Bunun tarihsel ve de tarih öncesi olası nedenleri, popülasyon genetikçileri ve genetik soybilimcileri arasında devam eden tartışma ve ilgi konusudur. Dilbilimciler ve Arkeologlar için potansiyel bir ilgi alanı olarak kabul edilir.
Krasnoyarsk bölgesinden, Andronovo ufuklarında kalan 10 erkek kalıntısından 9'u R1a Y-kromozom haplogrup ve biri ise C-M130 haplogrup (xC3) olarak tespit edilmiştir. Aynı Andronovo ufku ve bölgesindeki 9 kişinin mtDNA haplogrupları ise aşağıdaki gibidir: U4 (2 kişi), U2e, U5a1, Z, T1, T4, H ve K2b.
2004 yılında yapılan bir çalışmada, Tunç Çağı ve Demir Çağı döneminde Kazakistan nüfusunun çoğunluğunun (Tunç Çağı'nda Andronovo kültürünün bir parçasıdır) Batı Avrasya kökenli olduğu (U, H, HV, T, I ve W gibi mtDNA haplogrupları ile) ve MÖ 13. ve 7. yüzyıllar arasındaki tüm Kazak örnekleri Avrupa soylarına aittir.[9]
"Proto-Dasa~दास) Hint-Aryanlar" kendilerini mevcut BMAB yerleşiminde oluşturdular ve 1700'lerde "Proto-Rigveda Hint-Aryanlar" tarafından mağlup edildiler.
^The "Aryan" Language, Gherardo Gnoli, Instituto Italiano per l'Africa e l'Oriente, Roma, 2002.
^. Schmitt, "Aryans" in Encyclopedia Iranica: Excerpt:"The name “Aryan” (OInd. ā́rya-, Ir. *arya- [with short a-], in Old Pers. ariya-, Av. airiia-, etc.) is the self designation of the peoples of Ancient India and Ancient Iran who spoke Aryan languages, in contrast to the “non-Aryan” peoples of those “Aryan” countries (cf. OInd. an-ā́rya-, Av. an-airiia-, etc.), and lives on in ethnic names like Alan (Lat. Alani, NPers. īrān, Oss. Ir and Iron.". Also accessed online: [1] 20 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in May, 2010
^Wiesehofer, Joseph: Ancient Persia. New York: 1996. I.B. Tauris. Recommends the use by scholars of the term Aryan to describe the Eastern, not the Western, branch of the Indo-European peoples (see "Aryan" in index)
^Durant, Will: Our Oriental Heritage. New York: 1954. Simon and Schuster. According to Will Durant on Page 286: “the name Aryan first appears in the [name] Harri, one of the tribes of the Mitanni. In general it was the self-given appellation of the tribes living near or coming from the [southern] shores of the Caspian sea. The term is properly applied today chiefly to the Mitannians, Hittites, Medes, Persians, and Vedic Hindus, i.e., only to the eastern branch of the Indo-European peoples, whose western branch populated Europe.”
Anthony, David W. (2007), The Horse The Wheel And Language. How Bronze-Age Riders From the Eurasian Steppes Shaped The Modern World, Princeton University Press
Asko Parpola, Asko (1999), "The formation of the Aryan branch of Indo-European", Blench, Roger; Spriggs, Matthew (Ed.), Archaeology and Language, III: Artefacts, languages and texts, London and New York: Routledge.
