PROFILPELAJAR.COM

Śnieżny Szczyt
Snehový štít
	; Śnieżny Szczyt od wschodniej strony
Państwo	Słowacja
Położenie	kraj preszowski
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2465 m n.p.m.
Pierwsze wejście	16 lub 17 lipca 1902 r.; Karol Englisch i Johann Hunsdorfer (senior)
	Położenie na mapie Tatr Śnieżny Szczyt
	Położenie na mapie Karpat Śnieżny Szczyt
	49°12′08,5″N 20°11′11,1″E/49,202361 20,186417
	Multimedia w Wikimedia Commons

Śnieżny Szczyt (słow. Snehový štít, niem. Schneespitze, węg. Hó-csúcs, 2465^[1] lub 2467^[2] m n.p.m.) – zwornikowy wierzchołek w głównej grani Tatr Wysokich, w ich słowackiej części. Znajduje się na północny wschód od masywu Lodowego Szczytu, oddzielony od Lodowego Zwornika Wyżnią Lodową Przełęczą (Vyšné Ľadové sedlo). Z drugiej strony Śnieżny Szczyt graniczy z Niżnim Baranim Zwornikiem (Nižná Barania strážnica) w masywie Baranich Rogów (Baranie rohy), oddzielony jest od niego Śnieżną Przełęczą (Ľadové sedlo)^[1].

Śnieżny Szczyt góruje nad dwiema dolinami: Doliną Pięciu Stawów Spiskich i Doliną Czarną Jaworową (dokładniej nad jej górnymi piętrami: Śnieżnym Bańdziochem i Doliną Śnieżną). Ma on charakterystyczny kształt rogu opadającego pionową ścianą w kierunku Wyżniej Lodowej Przełęczy. W stronę Śnieżnej Przełęczy grań obniża się stopniowo, a wyróżnia się w niej następujące formacje:

Wyżni Śnieżny Karb (Vyšná Snehová priehyba),
Śnieżny Karb (Snehová priehyba),
Śnieżny Zwornik (Snehová strážnica),
Wyżnia Śnieżna Przełęcz (Prielom pod Snehovým),
Śnieżne Czuby (Snehový hrb),
Śnieżne Wrótka (Snehové vrátka),
Śnieżny Mniszek (Snehový mních)^[2]^[3].

W kierunku północno-zachodnim odchodzi od jego masywu Śnieżna Grań. Jej początek stanowi Śnieżny Zwornik. W grani tej znajdują się następujące obiekty (od Śnieżnego Zwornika na północ):

Siwa Przełęcz (Sivé sedlo),
Wielka Śnieżna Turnia (Veľká Snehová veža),
Śtyrbna Przełęcz (Zadná snehová štrbina),
Pośrednia Śnieżna Turnia (Prostredná Snehová veža),
Ścienki (Predná snehová štrbina),
Mała Śnieżna Turnia (Malá Snehová veža)^[2]^[4].

Nazewnictwo

Do 1902 r. Śnieżny Szczyt pozostawał bezimienny. Po zdobyciu wierzchołka Karol Englisch nazwał go z niemiecka Hängende Schnee-Spitze, następnie w 1904 r. Janusz Chmielowski upowszechnił polską nazwę Śnieżny Szczyt (kalka nazwy niemieckiej)^[5]. Turyści często nazywają Śnieżny Szczyt Lodowym Koniem, myląc go z turnią o tej nazwie, która jest o wiele mniejsza i trudno dostrzegalna z daleka^[6].

Historia

Pierwsze wejścia:

Karol Englisch i Johann Hunsdorfer (senior), 16 lub 17 lipca 1902 r. – letnie,
Klara Hensch i László Ziemann, przed 31 marca 1934 r. – zimowe^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.
↑ ^a ^b ^c ^d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 67–76.
↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Główna grań od zachodu na wschód. [dostęp 2013-07-25].
↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Pn. boczna grań Śnieżnego Zwornika (Śnieżna Grań). [dostęp 2013-07-25].
↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 76. ISBN 83-01-13184-5.