Terry Lee Pendleton (ur. 16 lipca 1960) – amerykański baseballista, który występował na pozycji trzeciobazowego przez 15 sezonów w Major League Baseball.
Przebieg kariery
Pendleton studiował na California State University, gdzie w latach 1981–1982 grał w drużynie uniwersyteckiej Fresno State Bulldogs[1]. W 1982 został wybrany w siódmej rundzie draftu przez St. Louis Cardinals i początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Louisville Redbirds, reprezentującym poziom Triple-A[2][3]. W MLB zadebiutował 18 lipca 1984 w meczu przeciwko San Francisco Giants, w którym zaliczył trzy uderzenia, RBI i zdobył runa[4][5]. W sezonie 1987 po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę[6].
W grudniu 1990 jako wolny agent podpisał kontrakt z Atlanta Braves[2]. W 1991 mając między innymi najlepszą w National League średnią uderzeń (0,319) i zaliczając najwięcej uderzeń (187), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem[4][7]. Rok później wystąpił w Meczu Gwiazd, a w głosowaniu do nagrody MVP National League zajął 2. miejsce za Barrym Bondsem, będącego wówczas zawodnikiem Pittsburgh Pirates[4][8]. Grał jeszcze w Florida Marlins, ponownie w Atlanta Braves, Cincinnati Reds i Kansas City Royals, w którym zakończył karierę zawodniczą[2].
W latach 2002–2010 był trenerem pałkarzy w Atlanta Braves[9]. W latach 2010–2016 był trenerem pierwszej bazy w Braves[9]. 18 maja 2016, dzień po zwolnieniu z funkcji menadżera tego zespołu Frediego Gonzáleza, Pendleton został asystentem, obejmującego tymczasowo tę funkcję Briana Snitkera[10].
Nagrody i wyróżnienia
Przypisy
