Stefan Jan Ślizień
Stefan Jan Ślizień herbu własnego (ur. w I połowie XVII wieku, zm. w 1707 roku[1]) – marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1705 roku[2], referendarz wielki litewski od 15 czerwca 1705, pisarz ziemski od 1683, podstarości oszmiański 1681–1683, starosta krewski, poseł i poeta. ŻyciorysBył synem Aleksandra Kazimierza. Walczył w szeregach Jana Sobieskiego pod Niemirowem, Komarnem, Kałuszem, Chocimiem i z Sieniawskim na Wołoszczyźnie, co nieco później opisał w wierszowanym pamiętniku. Sprawował wiele funkcji publicznych, był m.in.: pisarzem ziemskim oszmiańskim, posłem na konwokację roku 1696, referendarzem wielkim litewskim, starostą krewskim i marszałkiem trybunału litewskiego (1705). Poseł sejmiku słonimskiego na sejm zwyczajny 1677 roku[3]. Poseł sejmiku powiatu starodubowskiego na sejm konwokacyjny 1696 roku[4]. Po zerwanym sejmie konwokacyjnym 1696 roku przystąpił 28 września 1696 roku do konfederacji generalnej[5]. Poseł oszmiański na sejm koronacyjny 1697 roku[6]. Poseł na sejm 1701 roku i sejm z limity 1701-1702 roku z powiatu oszmiańskiego[7]. W styczniu 1702 roku podpisał akt pacyfikacji Wielkiego Księstwa Litewskiego[8]. Był konsyliarzem województwa wileńskiego w konfederacji sandomierskiej 1704 roku[9]. Żonaty z Zofią Kociełłówną[10]. Twórczość
Bibliografia
Przypisy
Linki zewnętrzne
Information related to Stefan Jan Ślizień |