|
Procesy norymberskie  Procesy norymberskie – sądowe postępowania karne prowadzone w latach 1945–1949 przeciwko głównym zbrodniarzom III Rzeszy toczone przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze[1], a następnie przed amerykańskimi sądami wojskowymi. GenezaDecyzję o nich podjęto na kolejnych konferencjach tzw. wielkiej trójki, sprecyzowano natomiast podczas konferencji w Poczdamie. Akt oskarżenia poszczególnych procesów obejmował:
ProcesyOd 20 listopada 1945 do 14 kwietnia 1949 przeprowadzono łącznie 12 procesów norymberskich wytoczonych przeciwko osobom odpowiedzialnym za zbrodnie nazistowskie z czasu III Rzeszy.
Pierwszy i główny proces procedował od 20 listopada 1945 do 1 października 1946.
W latach 1945–1949 przeprowadzono 12 procesów następczych. Postępowania zostały wszczęte przez urząd Office of the US Chief of Counsel for War Crimes (OCCWC). Procesy te odbywały się od 9 grudnia 1946 do 13 sierpnia 1949 i były to kolejno:
Sędziowie i oskarżycieleSędziami i oskarżycielami w głównym procesie norymberskim byli przedstawiciele tzw. „Czterech Mocarstw” – Wielkiej Brytanii, Francji, Związku Radzieckiego i Stanów Zjednoczonych. 12 procesów następczych było prowadzonych już wyłącznie przed amerykańskimi Trybunałami Wojskowymi, co spowodowane było rosnącymi rozbieżnościami między wielkimi mocarstwami. Głównym oskarżycielem procesu podstawowego był Robert Houghwout Jackson, który po ogłoszeniu wyroku złożył swój urząd 17 października 1946. W związku z tym głównym oskarżycielem do przeprowadzenia procesów następczych został mianowany generał brygadier Telford Taylor (Chief Counsel for War Crimes under Military Government). OskarżeniŁącznie w stan oskarżenia zostało postawionych 185 osób:
Ważność wyrokówArtykuł 26 Statutu Londyńskiego stanowił, iż wyroki procesów norymberskich są ostateczne i niezaskarżalne. Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (rozprawa sądowa): Information related to Procesy norymberskie |
