Piątka z ulicy Barskiej – polski film obyczajowy z 1953 roku w reżyserii Aleksandra Forda, zrealizowany na podstawie powieści Kazimierza Koźniewskiego o tym samym tytule.
Zdjęcia do filmu powstały: w Głogowie (ruiny kościoła Bożego Ciała, ruiny Teatru Miejskiego przy ul. Rynek, ul. Balwierska), w Rudzie Pabianickiej (obecnie część Łodzi), we Włocławku oraz w Warszawie (ul. Próżna, plac Grzybowski, Mariensztat, gmach sądu przy Alei Solidarności, trasa W- Z i kanały pod trasą, plac Zamkowy, ul. Krakowskie Przedmieście)[1].
Opis filmu
Jest to rozgrywający się w zrujnowanej powojennej Warszawie roku 1947 dramat społeczny. Opowiada losy zdeprawowanych przez wojnę i niemogących przystosować się do życia w warunkach pokoju młodych ludzi, którzy wchodzą na drogę przestępczą. Stają przed sądem oskarżeni o kradzież. Ponieważ nie zjawił się świadek oskarżenia, Radziszewski, otrzymują dwa lata więzienia w zawieszeniu. Opiekę kuratora sprawuje nad nimi robotnik Wojciechowski. Reedukację utrudnia działalność przedstawicieli reakcyjnego podziemia, którzy żądają „unieszkodliwienia” owego świadka. Radziszewski, zwabiony przez chłopców do piwnicy, w czasie bójki wpada do wyrwy i ginie. Odtąd nad chłopcami ciąży to niechciane zabójstwo.
Dwaj chłopcy otrzymują dzięki kuratorowi pracę przy budowie Trasy W-Z. Jeden z nich, Kazek, zakochuje się w Hance, kreślarce. Podziemie planuje wysadzenie w powietrze Trasy W-Z. Ma w tym wziąć udział tytułowa „piątka”. Chłopcy odmawiają jednak posłuszeństwa. Milicja udaremnia zamach, ale Kazek zostaje ciężko ranny. Nie wiadomo, czy przeżyje i czy chłopcy staną przed sądem.
Obsada
Nagrody
Przypisy
Linki zewnętrzne
| Lata 30. |
|
|---|
| Lata 40. |
|
|---|
| Lata 50. |
|
|---|
| Lata 60. |
|
|---|
| Lata 70. |
|
|---|
.jpg)