Kazimierz Opaliński

Kazimierz Opaliński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1890
Przemyśl

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 1979
Warszawa

Zawód

aktor, reżyser

Współmałżonek

Kazimiera Narkiewicz

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Grób Kazimierza Opalińskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Kazimierz Józef Opaliński (ur. 22 lutego 1890 w Przemyślu, zm. 6 czerwca 1979 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, kierownik artystyczny i dyrektor teatru. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys

Syn Franciszka. Debiutował w 1912 w przemyskim teatrze amatorskim Fredreum. W czasie I wojny światowej służył w oblężonej Twierdzy Przemyśl. W marcu 1915 po kapitulacji dostał się do niewoli rosyjskiej, w której przebywał do lata 1918. Występował we Lwowie, Sosnowcu, Katowicach, Lublinie, Gdańsku, Łodzi, Warszawie. W latach 1936–1939, jak również po II wojnie światowej był związany z Teatrem im. Słowackiego w Krakowie, w latach 1951–1952 z Teatrem Powszechnym w Łodzi. Od 1953 był aktorem teatrów warszawskich: Teatru Współczesnego i Teatru Narodowego, z którym był związany do końca życia. Był zasłużonym członkiem SPATiF–ZASP.

Znany głównie ze sztuk Aleksandra Fredry. Występował w radiowej powieści W Jezioranach.

Życie prywatne

Był mężem charakteryzatorki – Kazimiery Narkiewicz[1].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera Aleja Zasłużonych-1-92)[2].

Filmografia (wybór)

Ordery i odznaczenia

Nagrody

  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za całokształt pracy aktorskiej w teatrze, filmie, radiu i telewizji (1969)
  • Nagroda Komitetu do Spraw Radia i Telewizji (nagroda zespołowa) za rolę Lona w spektaklu Teatru TV Drewniany talerz Edmunda Morrisa (1968)
  • Najlepszy aktor Teatru TV w plebiscycie czytelników „Radia i TV” (1969)
  • „Złoty Ekran” – nagroda tygodnika „Ekran” (1967)
  • Nagroda artystyczna m.st. Warszawy (1972)
  • Nagroda na X Międzynarodowym Festiwalu Filmów TV w Pradze za najlepszą rolę męską w filmie Chłopcy w reż. Ryszarda Bera (1973)

Upamiętnienie

Ulice imienia Kazimierza Opalińskiego znajdują się w przemyskiej dzielnicy Kazanów i katowickiej dzielnicy Ligota.

Przypisy

  1. ↑ Grzegorz Dębowski, Kuźnia charakteryzatorów. Zapomniana szkoła rzadkiej sztuki, „Kronika Miasta Łodzi” (3), bc.wbp.lodz.pl, 2007 [dostęp 2024-07-15].
  2. ↑ Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ OPALIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-19].
  3. ↑ Zbigniew Dolny: Rok 1957. Polski-dubbing.pl, 2008-03-11. [dostęp 2021-05-26]. (pol.).
  4. ↑ Zbigniew Dolny: rok 1963. Polski-dubbing.pl, 2008-03-13. [dostęp 2021-05-26]. (pol.).
  5. ↑ Telewizja. „Życie Radomskie”. 142, s. 10, 1969-06-15. Warszawa: RSW Prasa-Książka-Ruch. [dostęp 2021-05-26]. (pol.). 
  6. ↑ Odznaczenia zasłużonych ludzi w Belwederze. „Nowiny”. Nr 199, s. 5, 23 lipca 1974. 
  7. ↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1458 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  8. ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  9. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia

Linki zewnętrzne