W 1917 ukończył seminarium duchowne w Odessie. W latach 1917–1920 uczył się na uniwersytecie w Noworosyjsku, jednak studiów nie ukończył. 13 czerwca 1920 biskup chersońskiProkop (Titow) wyświęcił go na diakona, zaś 20 czerwca tego samego roku – na kapłana. Przez pierwsze siedem lat kapłaństwa był proboszczem parafii Trójcy Świętej w Nikolskim (obwód chersoński), następnie służył w parafiach św. Jana Teologa w Chersoniu i św. Mikołaja w Mikołajowie. Od 1935 do 1944 utrzymywał się z pracy księgowego. W 1944 na nowo podjął pracę duszpasterską i został proboszczem parafii Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Odessie. Od roku następnego służył w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie.
Według wspomnień współczesnych cieszył się szacunkiem wiernych i był zdolnym administratorem w zarządzanych przez siebie eparchiach. Samodzielnie wyrzeźbił ozdobną rakę dla relikwii św. Mitrofana z Woroneża.