Hiob , imię świeckie Dmitrij Jakowlewicz Tywoniuk , ros. Дмитрий Яковлевич Тывонюк , Dmytro Jakowycz Tywoniuk , ukr. Дмитро Якович Тивонюк (ur. 6 listopada 1938 w Poczajowie , zm. 1 grudnia 2020 w Moskwie [1] ) – metropolita Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego .
Życiorys
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Po zakończeniu szkoły podstawowej został posłusznikiem w ławrze Poczajowskiej , z której został przeniesiony do klasztoru Trójcy Świętej w Bałcie . W 1957 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Kijowie . Był zmuszony przerwać ją z powodu obowiązku służby wojskowej; dyplom seminarium otrzymał w analogicznej placówce w Odessie . W 1967, kontynuując wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej , został posłusznikiem w ławrze Troicko-Siergijewskiej . 20 czerwca 1968 złożył śluby wieczyste , przyjmując imię zakonne Hiob na cześć św. Hioba Poczajowskiego . W 1969 uzyskał dyplom kandydata teologii , zaś metropolita kruticki i kołomieński Pimen wyświęcił go na diakona , zaś 1 czerwca na hieromnicha . Hieromnich Hiob został skierowany do parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Czycie . W 1974 otrzymał godność ihumena . Ukończył również studia doktoranckie w dziedzinie teologii. 26 grudnia 1974 został archimandrytą [2] .
3 stycznia 1975 miała miejsce jego chirotonia na biskupa zarajskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. W uroczystości wzięli udział patriarcha Pimen, metropolici: kijowski i halicki, egzarcha Ukrainy Filaret , tulski i bielowski Juwenaliusz , arcybiskupi wołokołamski Pitirim i dmitrowski Włodzimierz oraz biskupi podolski Serapion oraz kurski i biełgorodzki Chryzostom . Jako biskup zarajski biskup Hiob został zwierzchnikiem patriarszych parafii w Kanadzie i tymczasowo patriarszych parafii w Stanach Zjednoczonych . Funkcję tę spełniał do czerwca 1976. 30 listopada 1988 wyznaczony na arcybiskupa kostromskiego i galickiego . Po roku został przeniesiony do eparchii żytomierskiej i owruckiej , zaś w 1996 – do eparchii czelabińskiej i złatoustowskiej . 25 lutego 2000 otrzymał godność metropolity [2] .
Jako arcybiskup żytomierski i owrucki był jednym z hierarchów, którzy przyczynili się do odsunięcia metropolity Filareta (Denysenki) z metropolii kijowskiej, a następnie do jego zawieszenia w stanie duchownym[3] .
W 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go w stan spoczynku, podając jako przyczynę jego zły stan zdrowia. Jako miejsce stałego pobytu hierarchy wyznaczono Moskwę [4] . Emerytowany hierarcha rezydował przy cerkwi Złożenia Szaty Chrystusa Zbawiciela w Moskwie [1] .
Zmarł w 2020 r. wskutek powikłań spowodowanych COVID-19 [1] . Pochowany na cmentarzu ławry Poczajowskiej[5] .
Przypisy