Pochodził z rodziny robotniczej. Ukończył gimnazjum w Rydze. W 1922 wstąpił jako posłusznik do Monasteru Nowospasskiego w Moskwie. Tam 28 marca 1926 złożył wieczyste śluby mnisze, zaś 5 kwietnia został wyświęcony na hierodiakona. 23 kwietnia 1928 został wyświęcony na hieromnicha. Przez dwa lata służył w różnych cerkwiach Moskwy.
22 października 1930 został aresztowany i w roku następnym skazany na trzy lata łagrów. Wyrok odbywał w łagrach na terytorium Republiki Mordwińskiej. Uczestniczył w II wojnie światowej, został ranny i uznany za inwalidę wojennego. Do pracy duszpasterskiej wrócił w 1944, gdy zaczął służyć w cerkwi Smoleńskiej Ikony Matki Bożej w Krywcach (eparchia moskiewska). W 1951 otrzymał godność ihumena; służył już wtedy w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie. Przed 1956 podniesiony do godności archimandryty.