Data i miejsce urodzenia
|
15 grudnia 1967 Najstenjarwi
|
Klub
|
Dynama Mohylew
|
Wzrost
|
174 cm
|
Debiut w PŚ
|
17.12.1992, Pokljuka (20. miejsce – b.indywidualny)
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
17.12.1992, Pokljuka (20. miejsce – b.indywidualny)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
19.12.1992, Pokljuka (3. miejsce – sprint)
|
Dorobek medalowy
|
|
Oleg Władimirowicz Ryżenkow (ros.: Олег Владимирович Рыженков; biał.: Алег Уладзіміравіч Рыжэнкаў, Aleh Uładzimirawicz Ryżenkau; ur. 15 grudnia 1967 w Najstenjarwi) – białoruski biathlonista; wielokrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Ryżenkow zaczął trenować biathlon w 1985 roku. Kilka lat później dołączył do kadry narodowej. W Pucharze Świata zadebiutował 17 grudnia 1992 roku w Pokljuce, kiedy zajął 20. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął dwa dni później, kończąc rywalizację w sprincie na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Niemiec Mark Kirchner i Jon Åge Tyldum z Norwegii. W kolejnych startach jeszcze 12 razy stawał na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 28 stycznia 1995 roku w Ruhpolding i 11 marca 1995 roku w Lahti wygrywał sprinty, a 13 grudnia 1998 roku w Hochfilzen triumfował w biegu indywidualnym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1994/1995, kiedy zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji sprintu był drugi. Zajął również trzecie miejsce w klasyfikacji biegu indywidualnego w sezonie 1998/1999.
Pierwszy medal zdobył na mistrzostwach świata w Anterselvie w 1995 roku, zajmując trzecie miejsce w biegu indywidualnym. Wyprzedzili go tylko Polak Tomasz Sikora i Jon Åge Tyldum. Trzy dni później trzecie miejsce zajął też w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Ruhpolding wspólnie z Wadimem Saszurinem, Aleksandrem Popowem i Piotrem Iwaszką zwyciężył w biegu drużynowym. Był to pierwszy w historii złoty medal dla Białorusi w tej konkurencji. Na tej samej imprezie Białorusini zajęli także trzecie miejsce w sztafecie.
Kolejne trzy medale wywalczył podczas mistrzostw świata w Osrblie w 1997 roku. Najpierw był trzeci w sprincie, plasując się za dwoma Włochami: Wilfriedem Pallhuberem i René Cattarinussim. Następnie reprezentacja Białorusi w składzie: Ryżenkow, Iwaszka, Popow i Saszurin ponownie zwyciężyła w biegu drużynowym. Ponadto Ryżenkow zajął drugie miejsce w biegu indywidualnym, rozdzielając na podium Niemca Ricco Großa i Austriaka Ludwiga Gredlera. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Kontiolahti/Oslo razem z Iwaszką, Saszurinem i Ołeksijem Ajdarowem zwyciężył w sztafecie, zdobywając pierwszy złoty medal dla Białorusi w tej konkurencji. W sztafecie zdobył jeszcze srebrny medal podczas mistrzostw świata w Pokljuce w 2001 roku i brązowy podczas mistrzostw świata w Chanty-Mansyjsku dwa lata później. Był też między innymi czwarty w biegu masowym na mistrzostwach świata w Oslo w 2002 roku, przegrywając walkę o medal z Norwegiem Frode Andresenem o 7,4 sekundy.
W 1994 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie zajął 17. miejsce w sprincie i czwarte w sztafecie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Nagano był między innymi dziewiąty w biegu indywidualnym i ponownie czwarty w sztafecie. Podczas igrzysk w Salt Lake City w 2002 roku w konkurencjach indywidualnych plasował się poza czołową dziesiątką, a w sztafecie zajął ósme miejsce. Brał też udział w igrzyskach w Turynie w 2006 roku, gdzie zajął 28. miejsce w sprincie, 27. miejsce w biegu pościgowym oraz 11. w sztafecie.
Kilkukrotnie zdobywał też medale mistrzostw Europy w tym złote w sztafecie na mistrzostwach Europy w Grand-Bornand (1995) i mistrzostwach Europy w Langdorf (2006).
Jego żona, Natalja Ryżenkowa, także była biathlonistką.
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Konkurencja |
Lokata |
Pudła |
Czas biegu |
Strata |
Zwycięzca
|
1.
|
19 grudnia
|
1992
|
Pokljuka
|
Sprint na 10 km
|
3.
|
1+0
|
26:32,6
|
+25,9
|
Mark Kirchner
|
2.
|
15 stycznia
|
1994
|
Ruhpolding
|
Sprint na 10 km
|
3.
|
0+1
|
28:05,1
|
+19,9
|
Patrick Favre
|
3.
|
16 grudnia
|
1994
|
Bad Gastein
|
Sprint na 10 km
|
2.
|
0+1
|
29:41,5
|
+1,5
|
Sylfest Glimsdal
|
4.
|
28 stycznia
|
1995
|
Ruhpolding
|
Sprint na 10 km
|
1.
|
0+0
|
24:39,0
|
–
|
–
|
5.
|
16 lutego
|
1995
|
Anterselva
|
Bieg indywidualny na 20 km
|
3.
|
1+0+0+1
|
1:01:36,0
|
+40,4
|
Tomasz Sikora
|
6.
|
11 marca
|
1995
|
Lahti
|
Sprint na 10 km
|
1.
|
0+1
|
37:25,1
|
–
|
–
|
7.
|
1 lutego
|
1997
|
Borowec
|
Sprint na 10 km
|
3.
|
0+2
|
26:24,4
|
+18,3
|
Wilfried Pallhuber
|
8.
|
7 lutego
|
1997
|
Borowec
|
Bieg indywidualny na 20 km
|
2.
|
1+0+0+1
|
52:04,6
|
+35,5
|
Ricco Groß
|
9.
|
6 marca
|
1997
|
Nagano
|
Bieg indywidualny na 20 km
|
3.
|
0+0+0+0
|
58:21,6
|
+2:25,7
|
Mark Kirchner
|
10.
|
13 grudnia
|
1998
|
Hochfilzen
|
Bieg indywidualny na 20 km
|
1.
|
0+0+0+0
|
53:00,9
|
–
|
–
|
11.
|
5 grudnia
|
2002
|
Östersund
|
Sprint na 10 km
|
3.
|
0+1
|
24:46,3
|
+40,0
|
Frode Andresen
|
12.
|
9 lutego
|
2003
|
Lahti
|
Bieg masowy na 15 km
|
2.
|
1+1+0+0
|
40:42,9
|
+2,0
|
Ole Einar Bjørndalen
|
13.
|
16 marca
|
2005
|
Chanty-Mansyjsk
|
Sprint na 10 km
|
2.
|
0+0
|
26:53,3
|
+21,9
|
Sven Fischer
|
Bibliografia