Wiktor Majgurow

Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1969 Swierdłowsk
Klub	Dynamo Chanty-Mansyjsk
Wzrost	170 cm
Debiut w PŚ	19.01 1989, Borowec (DSQ - b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	21.01 1989, Borowec (23. miejsce - sprint)
Pierwsze podium w PŚ	18.12 1993, Pokljuka (1. miejsce - sprint)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja Igrzyska olimpijskie brąz Nagano 1998 sztafeta brąz Salt Lake City 2002 b.indywidualny Mistrzostwa świata złoto Ruhpolding 1996 sztafeta złoto Osrblie 1997 b.pościgowy złoto Lahti 2000 sztafeta srebro Ruhpolding 1996 sprint srebro Ruhpolding 1996 b.drużynowy srebro Kontiolahti 1999 sztafeta srebro Chanty-Mansyjsk 2003 sztafeta brąz Hochfilzen 1998 b.drużynowy Mistrzostwa Europy złoto Ridnaun 1996 sztafeta Puchar Świata 2. miejsce 1995/1996 3. miejsce 1996/1997 Puchar Świata (Bieg pościgowy) Mała kryształowa kula 1996/1997 Puchar Świata (Bieg masowy) Mała kryształowa kula 2001/2002 Puchar Świata (Sprint) 3. miejsce 1996/1997 Reprezentacja  ZSRR Mistrzostwa świata juniorów złoto Voss 1989 b.indywidualny złoto Voss 1989 sztafeta brąz Voss 1989 sprint brąz Chamonix 1988 sztafeta

Wiktor Wiktorowicz Majgurow (ros. Виктор Викторович Майгуров, ur. 7 lutego 1969 w Swierdłowsku) – rosyjski biathlonista reprezentujący też Białoruś i ZSRR, dwukrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1988 roku, kiedy jako reprezentant ZSRR na mistrzostwach świata juniorów w Chamonix zdobył brązowy medal w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Voss zwyciężył w biegu indywidualnym i sztafecie, a w sprincie był trzeci.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 19 stycznia 1989 roku w Borowcu, gdzie w biegu indywidualnym został zdyskwalifikowany. Pierwsze punkty zdobył dwa dni później w tej samej miejscowości, zajmując 23. miejsce w sprincie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 18 grudnia 1993 roku w Pokljuce, wygrywając rywalizację w sprincie. W zawodach tych wyprzedził Niemca Svena Fischera i kolejnego reprezentanta Białorusi, Aleksandra Popowa. W kolejnych startach 21 razy stawał na podium, odnosząc przy tym jeszcze siedem zwycięstw: 18 marca 1995 roku w Lillehammer, 12 grudnia 1996 roku w Oslo i 18 stycznia 1997 roku w Anterselvie triumfował w sprincie, 14 grudnia 1996 roku w Oslo, 2 lutego 1997 roku w Osrblie i 6 stycznia 2001 roku w Oberhofie wygrywał bieg pościgowy, a 14 marca 1996 roku w Hochfilzen był najlepszy w biegu indywidualnym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1995/1996, kiedy zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, plasując się między Władimirem Draczowem i Svenem Fischerem. W sezonie 1996/1997 był trzeci, za Fischerem i Ole Einarem Bjørndalenem z Norwegii, trzecie miejsce zajmując też w klasyfikacjach sprintu i biegu pościgowego. Ponadto w sezonie 2001/2002 zdobył Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji biegu masowego.

Najwięcej medali wywalczył na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1996 roku. Najpierw wspólnie z Władimirem Draczowem, Pawłem Muslimowem i Siergiejem Rożkowem zajął drugie miejsce w biegu drużynowym. Trzy dni później zdobył srebrny medal w sprincie, rozdzielając Draczowa i Włocha René Cattarinussiego. Ponadto razem z Draczowem, Siergiejem Tarasowem i Aleksiejem Kobielewem zwyciężył w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Osrblie był dwunasty w sprincie. W biegu pościgowym po bezbłędnym strzelaniu zdołał wyprzedzić wszystkich rywali i zdobyć złoty medal. Był to debiut tej konkurencji w programie mistrzostw świata, Majgurow został tym samym pierwszym w historii mistrzem świata w biegu pościgowym. W 1998 roku reprezentacja Rosji w składzie: Draczow, Kobielew, Rożkow i Majgurow zajęła trzecie miejsce w biegu drużynowym. Ponadto zdobył też trzy kolejne medale w sztafecie: złoty na mistrzostwach świata w Oslo/Lahti w 2000 roku (skład: Majgurow, Rożkow, Draczow i Pawieł Rostowcew) oraz srebrne podczas mistrzostw świata w Kontiolahti w 1999 roku (Majgurow, Rożkow, Draczow i Rostowcew) i mistrzostw świata w Kontiolahti w 1999 roku (Majgurow, Rożkow, Rostowcew i Siergiej Czepikow).

Startował w barwach Białorusi podczas igrzysk olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku. Zajął tam 23. miejsce w biegu indywidualnym, 37. miejsce w sprincie i czwarte w sztafecie. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Nagano, już jako Rosjanin, zdobył razem z Muslimowem, Draczowem i Tarasowem brązowy medal w sztafecie. Wystartował tam także w sprincie, w którym był czwarty, przegrywając walkę o podium z Ville Räikkönenem z Finlandii o 14,3 sekundy. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku, zdobywając brązowy medal w biegu indywidualnym. W zawodach tych wyprzedzili go tylko Ole Einar Bjørndalen i Niemiec Frank Luck. Był tam ponadto siódmy w sprincie i biegu pościgowym oraz czwarty w sztafecie.

W 2003 roku zakończył karierę. Jeszcze w tym samym roku został wybrany zastępcą gubernatora Chanty-Mansyjskiego Okręgu Autonomicznego. W latach 2008–2011 był przewodniczącym komitetu kultury fizycznej i sportu w tym okręgu. Był też prezydentem miejscowej federacji biathlonowej, a w 2010 roku został delegatem technicznym IBU.

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	18 grudnia	1993	Pokljuka	Sprint na 10 km	1.	0+0	27:42,0	–	–
2.	13 stycznia	1994	Ruhpolding	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+0+0+0	46:33,0	+37,5	Patrice Bailly-Salins
3.	19 marca	1994	Canmore	Sprint na 10 km	2.	0+0	26:22,2	+4,3	Sylfest Glimsdal
4.	18 marca	1995	Lillehammer	Sprint na 10 km	1.	0+0	29:34,5	–	–
5.	16 grudnia	1995	Oslo	Sprint na 10 km	2.	0+0	25:45,6	+0,5	Sven Fischer
6.	9 lutego	1996	Ruhpolding	Sprint na 10 km	2.	0+0	26:52,3	+9,7	Władimir Draczow
7.	7 marca	1996	Pokljuka	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+1+0+0	52:43,6	+32,4	Siergiej Rożkow
8.	9 marca	1996	Pokljuka	Sprint na 10 km	2.	0+0	26:49,7	+19,5	Władimir Draczow
9.	14 marca	1996	Hochfilzen	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+0+0+0	52:23,1	–	–
10.	12 grudnia	1996	Oslo	Sprint na 10 km	1.	0+0	25:55,3	–	–
11.	14 grudnia	1996	Oslo	Bieg pościgowy na 12,5 km	1.	0+0+0+1	1:01:16,6	–	–
12.	5 stycznia	1997	Oberhof	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	0+1+0+0	37:39,8	+19,8	Ole Einar Bjørndalen
13.	9 stycznia	1997	Ruhpolding	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+0+0+0	52:06,7	+1:33,6	Ricco Groß
14.	18 stycznia	1997	Anterselva	Sprint na 10 km	1.	0+0	27:06,7	–	–
15.	2 lutego	1997	Osrblie	Bieg pościgowy na 12,5 km	1.	0+0+0+0	33:21,9	–	–
16.	11 grudnia	1997	Östersund	Bieg indywidualny na 20 km	3.	1+1+0+0	49:19,0	+21,3	Sylfest Glimsdal
17.	17 stycznia	1998	Anterselva	Sprint na 10 km	3.	1+0	29:06,8	+22,7	Ole Einar Bjørndalen
18.	5 marca	1998	Pokljuka	Sprint na 10 km	3.	0+1	26:47,5	+12,7	Frank Luck
19.	12 marca	1998	Hochfilzen	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+0+0+0	53:02,9	+2:53,6	Władimir Draczow
20.	6 stycznia	2001	Oberhof	Bieg pościgowy na 12,5 km	1.	0+0+1+0	36:17,3	–	–
21.	12 stycznia	2002	Oberhof	Bieg masowy na 15 km	3.	0+1+0+1	42:42,4	+3,6	Raphaël Poirée
22.	11 lutego	2002	Salt Lake City	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+0+1+0	51:03,3	+37,3	Ole Einar Bjørndalen

• Viktor Maigourov. skisport365.com. [dostęp 2019-12-03]. (ang.).
• Profil na stronie IBU. data.biathlonworld.com. [dostęp 2019-12-03]. (ang.).
• Viktor Maygurov Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2019-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-21)]. (ang.).