Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2016
Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2016 – 12. edycja mistrzostw Europy w piłce ręcznej mężczyzn, organizowana przez EHF, mająca na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej piłki ręcznej w Europie. Przeprowadzona od 15 do 31 stycznia 2016 w Polsce, która gospodarzem seniorskiej imprezy rangi mistrzowskiej w piłce ręcznej była po raz pierwszy w historii. W turnieju wzięło udział 16 zespołów, automatycznie do mistrzostw awansowali Polacy jako gospodarze zawodów, zaś o pozostałe miejsca odbywały się eliminacje.
Zwycięzca miał zagwarantowany udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 oraz Mistrzostwach Świata 2017, srebrni i brązowi medaliści uzyskali natomiast automatyczną kwalifikację do Mistrzostw Świata 2017. Dodatkowo dwie najlepsze reprezentacje spośród tych, które podczas Mistrzostw Świata 2015 nie wywalczyły sobie udziału w turnieju olimpijskim, bądź turniejach kwalifikacyjnych do LIO 2016 uzyskały prawo startu w dwóch światowych turniejach kwalifikacyjnych.
Harmonogram zawodów opublikowano pod koniec czerwca 2015 roku. W trakcie turnieju, po raz pierwszy od edycji 2004 został rozegrany zarówno mecz o 5., jak i 7. miejsce (od ME 2006 do ME 2014 walczono bowiem jedynie o piątą lokatę)[1]. Sprzedaż biletów rozpoczęła się w maju 2015, a rozpiętość cenowa wynosiła od 39 PLN (10 EUR) w fazie wstępnej do 153 EUR na mecz finałowy[2][3][4][5].
Tytuł mistrzowski – drugi w historii – wywalczyli Niemcy po zwycięstwie w finale 24:17 nad reprezentacją Hiszpanii[6], natomiast w meczu o brązowy medal Chorwaci pokonali Norwegów 31:24[7].
Po zakończonym turnieju IHF opublikowała statystyki indywidualne[8][9] i drużynowe[10][11]. Transmisje telewizyjne ze wszystkich meczów turnieju były realizowane przez Telewizję Polsat[12][13]. Obejrzało je 1,65 miliarda widzów na całym świecie, na trybunach zasiadło zaś ponad 400 tysięcy kibiców, co poprawiło poprzedni rekord o ponad jedną czwartą[14].
Wybór gospodarza
W marcu 2011 roku EHF ustaliła ramy czasowe wyboru organizatora oraz samego turnieju[15][16]. Wstępne zainteresowanie organizacją mistrzostw do 17 maja 2011 roku wyraziło pięć krajów: Austria, Chorwacja, Norwegia, Polska i Szwecja[17]. W upływającym 17 września 2011 roku ostatecznym terminie składania oficjalnych aplikacji swe kandydatury złożyły Chorwacja, Norwegia, Polska i Szwecja. Zostały one następnie zaakceptowane przez Zarząd EHF[18][19]. Po przeprowadzonych przez EHF inspekcjach, pod głosowanie podczas XI Kongresu tej organizacji w Monako 23 czerwca 2012 roku zostały poddane oferty Chorwacji, Norwegii i Polski[20][21][22]. Otrzymały one odpowiednio 15, 4 i 27 głosów, co oznaczało, że na gospodarza mistrzostw w pierwszej turze została wybrana Polska[23][24].
Kandydaci
|
Proponowane „miasta-gospodarze”
|
Głosy
|
%
|
Polska
|
Gdańsk/Sopot, Katowice, Kraków, Łódź, Wrocław
|
27
|
58%
|
Chorwacja
|
Zagrzeb, Split, Varaždin, Poreč
|
15
|
33%
|
Norwegia
|
Oslo, Stavanger, Trondheim, Gjovik
|
4
|
9%
|
11 kwietnia 2014 w warszawskim Centrum Olimpijskim, władze EHF (Przewodniczący – Jean Brihault i Sekretarz Generalny – Michael Wiederer) oficjalnie podpisały umowę o organizację turnieju z przedstawicielami ZPRP (Prezesem Zarządu – Andrzejem Kraśnickim i Sekretarzem Generalnym – Markiem Góralczykiem)[25].
Symbole
Logotyp
Na 1000 dni przed rozpoczęciem turnieju, 22 kwietnia 2013, wraz ze startem oficjalnej strony, Związek Piłki Ręcznej w Polsce zaprezentował zaprojektowane przez Artura Gosiewskiego logo mistrzostw. Ma ono kształt dłoni, w którą wkomponowana jest postać rzucającego piłkarza ręcznego i obecne są na nim jedynie trzy kolory – biel i czerwień jako polskie barwy narodowe oraz złoto jako symbol zwycięstwa[26][27].
Maskotka
20 grudnia 2014 w Budapeszcie w przeddzień finałowych meczów kobiecych mistrzostw Europy 2014 zaprezentowano oficjalną maskotkę mistrzostw[28]. Jej imię miało zostać wybrane przez kibiców z całego świata w specjalnym konkursie zorganizowanym przez EHF przy współpracy z ZPRP i ogłoszone pod koniec kwietnia 2015 roku[29]. Na konkurs wpłynęło siedemset propozycji[30], a spośród pięciu, które zostały zakwalifikowane do ostatniego etapu[31], wybrana została nazwa „High Five”[32].
Hymn
Oficjalnym hymnem ME 2016 był utwór „Come Play With Us”, autorstwa Michała Urbaniaka, jego córki Miki Urbaniak oraz Victora Daviesa. Premiera piosenki – wykonywanej przez Mikę oraz kibicowski chórek – miała miejsce 8 listopada 2015 przed finałowym spotkaniem Międzynarodowego Turnieju Piłki Ręcznej w trójmiejskiej Ergo Arenie, rozegranym przez Polskę i Hiszpanię[33].
Obiekty
Do organizacji mistrzostw wytypowano wstępnie pięć hal[34]. Pod koniec stycznia 2014 roku ZPRP oficjalnie potwierdził, że mecze odbędą się w Krakowie i Wrocławiu, poinformował również, iż pozostałe dwa obiekty zostaną wskazane do końca marca tego roku[35][36]. W kwietniu 2014 roku zakomunikowano, że spotkania fazy grupowej odbędą się również w Katowicach i Gdańsku/Sopocie[25][37].
Eliminacje
Chęć udziału w imprezie w wyznaczonym terminie 11 czerwca 2012[38] wyraziło 38 reprezentacji narodowych, z których automatycznie do mistrzostw zakwalifikowała się kadra Polski, jako przedstawiciel gospodarza imprezy. O pozostałych 15 miejsc rywalizowało zatem w kwalifikacjach 37 drużyn[39].
Po raz pierwszy został zastosowany nowy system kwalifikacji w pierwszej fazie – obejmował on bowiem 9 najniżej rozstawionych reprezentacji, podzielonych na trzy grupy po trzy zespoły. Rywalizowały one systemem kołowym, a zwycięzcy grup spotkali się następnie w fazie play-off z trzema najsłabszymi zespołami z siedmiu grup drugiej fazy eliminacji do EURO 2014. Zwycięzcy dwumeczów awansowali do drugiej fazy eliminacji[39][40][41].
W drugiej fazie kwalifikacji miały miejsce właściwe eliminacje z udziałem 28 reprezentacji podzielonych na siedem grup po cztery drużyny. Ceremonia losowania grup kwalifikacyjnych odbyła się 11 kwietnia 2014 w warszawskim Centrum Olimpijskim. W losowaniu udział wzięły gwiazdy europejskiej i światowej piłki ręcznej: Hiszpan Julen Aguinagalde, Chorwat Ivan Čupić, Serb Petar Nenadić oraz kapitan reprezentacji Polski Sławomir Szmal[25]. Awans do turnieju finałowego Mistrzostw Europy uzyskały po dwa pierwsze zespoły każdej z grup oraz najlepsza ekipa spośród tych z trzecich miejsc[42] (okazała się nią Czarnogóra, która miała najlepszy bilans wśród drużyn uplasowanych na trzecich lokatach[43]).
W przeciwieństwie do poprzednich mistrzostw Europy, tym razem awans uzyskały wszystkie czołowe reprezentacje na starym kontynencie, tj. wszystkie 14 drużyn z dwóch pierwszych koszyków eliminacyjnych oraz jedna z czołowych ekip z trzeciego koszyka. Dzięki temu w turnieju uczestniczyły zespoły z 13 pierwszych miejsc w tabeli wszech czasów mistrzostw Europy, obejmującej lata 1994–2014.
Zespoły
Losowanie grup
Losowanie grup zostało początkowo zaplanowane na 19 czerwca 2015 w kopalni soli Wieliczka[44][45], a następnie przeniesione do Centrum ICE Kraków[46]. Dzień przed losowaniem drużyny zostały podzielone na cztery koszyki – na podstawie wyników osiągniętych podczas eliminacji do Mistrzostw Europy 2016[46][47].
W wyniku losowania - i wcześniejszych automatycznych przydziałów do grup w poszczególnych miastach - wyłonione zostały cztery, czterodrużynowe grupy pierwszej fazy turnieju[52].
Składy
Sędziowie główni
Pod koniec czerwca 2015 roku EHF opublikowała listę czternastu par sędziowskich, spośród których dwanaście zostanie wyznaczonych do sędziowania meczów turnieju finałowego[53]. Nastąpiło to pod koniec września tegoż roku, a na końcowej liście nie znaleźli się spośród nich arbitrzy z Litwy i Polski[54].
|
Państwo
|
Sędziowie
|
Białoruś
|
Andrej Gusko Siarhiej Repkin
|
Chorwacja
|
Matija Gubica Boris Milošević
|
Czechy
|
Václav Horáček Jiří Novotný
|
Dania
|
Martin Gjeding Mads Hansen
|
Francja
|
Stevann Pichon Laurent Reveret
|
Hiszpania
|
Óscar Raluy Ángel Sabroso
|
Litwa
|
Vaidas Mazeika Mindaugas Gatelis
|
|
|
Faza wstępna
Grupa A (Kraków)
Poz.
|
Drużyna
|
Mecze
|
Bramki
|
Pkt
|
Status
|
M |
W |
R |
P |
+ |
− |
+/−
|
1. |
Polska |
3 |
3 |
0 |
0 |
84 |
76 |
+8 |
6 |
Awans do fazy zasadniczej
|
2. |
Francja |
3 |
2 |
0 |
1 |
91 |
80 |
+11 |
4 |
Awans do fazy zasadniczej
|
3. |
Macedonia Północna |
3 |
0 |
1 |
2 |
73 |
81 |
−8 |
1 |
Awans do fazy zasadniczej
|
4. |
Serbia |
3 |
0 |
1 |
2 |
81 |
92 |
−11 |
1
|
Grupa B (Katowice)
Poz.
|
Drużyna
|
Mecze
|
Bramki
|
Pkt
|
Status
|
M |
W |
R |
P |
+ |
− |
+/−
|
1. |
Norwegia |
3 |
2 |
0 |
1 |
88 |
84 |
+4 |
4 |
Awans do fazy zasadniczej
|
2. |
Chorwacja |
3 |
2 |
0 |
1 |
95 |
83 |
+12 |
4 |
Awans do fazy zasadniczej
|
3. |
Białoruś |
3 |
1 |
0 |
2 |
87 |
94 |
−7 |
2 |
Awans do fazy zasadniczej
|
4. |
Islandia |
3 |
1 |
0 |
2 |
92 |
101 |
−9 |
2
|
Grupa C (Wrocław)
Poz.
|
Drużyna
|
Mecze
|
Bramki
|
Pkt
|
Status
|
M |
W |
R |
P |
+ |
− |
+/−
|
1. |
Hiszpania |
3 |
2 |
1 |
0 |
80 |
75 |
+5 |
5 |
Awans do fazy zasadniczej
|
2. |
Niemcy |
3 |
2 |
0 |
1 |
81 |
79 |
+2 |
4 |
Awans do fazy zasadniczej
|
3. |
Szwecja |
3 |
1 |
0 |
2 |
71 |
72 |
−1 |
2 |
Awans do fazy zasadniczej
|
4. |
Słowenia |
3 |
0 |
1 |
2 |
66 |
72 |
−6 |
1
|
Grupa D (Gdańsk)
Poz.
|
Drużyna
|
Mecze
|
Bramki
|
Pkt
|
Status
|
M |
W |
R |
P |
+ |
− |
+/−
|
1. |
Dania |
3 |
3 |
0 |
0 |
91 |
75 |
+16 |
6 |
Awans do fazy zasadniczej
|
2. |
Rosja |
3 |
2 |
0 |
1 |
80 |
78 |
+2 |
4 |
Awans do fazy zasadniczej
|
3. |
Węgry |
3 |
1 |
0 |
2 |
80 |
84 |
−4 |
2 |
Awans do fazy zasadniczej
|
4. |
Czarnogóra |
3 |
0 |
0 |
3 |
76 |
90 |
−14 |
0
|
Faza zasadnicza
Grupa 1 (Kraków)
Poz.
|
Drużyna
|
Mecze
|
Bramki
|
Pkt
|
Status
|
M |
W |
R |
P |
+ |
− |
+/−
|
1. |
Norwegia |
5 |
4 |
1 |
0 |
153 |
141 |
+12 |
9 |
Półfinał
|
2. |
Chorwacja |
5 |
3 |
0 |
2 |
153 |
134 |
+19 |
6 |
Półfinał
|
3. |
Francja |
5 |
3 |
0 |
2 |
145 |
130 |
+15 |
6 |
Mecz o 5. miejsce
|
4. |
Polska |
5 |
3 |
0 |
2 |
138 |
142 |
−4 |
6 |
Mecz o 7. miejsce
|
5. |
Białoruś |
5 |
1 |
0 |
4 |
128 |
151 |
−23 |
2
|
6. |
Macedonia Północna |
5 |
0 |
1 |
4 |
130 |
149 |
−19 |
1
|
Grupa 2 (Wrocław)
Poz.
|
Drużyna
|
Mecze
|
Bramki
|
Pkt
|
Status
|
M |
W |
R |
P |
+ |
− |
+/−
|
1. |
Hiszpania |
5 |
4 |
0 |
1 |
135 |
130 |
+5 |
8 |
Półfinał
|
2. |
Niemcy |
5 |
4 |
0 |
1 |
140 |
129 |
+11 |
8 |
Półfinał
|
3. |
Dania |
5 |
3 |
1 |
1 |
139 |
123 |
+16 |
7 |
Mecz o 5. miejsce
|
4. |
Szwecja |
5 |
1 |
2 |
2 |
126 |
121 |
+5 |
4 |
Mecz o 7. miejsce
|
5. |
Rosja |
5 |
1 |
1 |
3 |
132 |
140 |
−8 |
3
|
6. |
Węgry |
5 |
0 |
0 |
5 |
110 |
139 |
−29 |
0
|
Faza pucharowa
Mecz o 7. miejsce
Mecz o 5. miejsce
Mecze o 1. miejsce
Półfinały
Mecz o 3. miejsce
Finał
Klasyfikacja końcowa
Nagrody indywidualne
Nagrody indywidualne otrzymali[55]:
Statystyki turnieju
|
Najlepsi strzelcy
|
Najlepsi bramkarze
|
Nagrody
Mistrz i wicemistrz Europy otrzymają na własność odpowiednie puchary. Każdej z trzech pierwszych drużyn zostaną wręczone medale (złote, srebrne i brązowe) - maksymalnie 30 sztuk na ekipę, tj. kadrę zawodniczą wraz ze sztabem szkoleniowo-technicznym[56].
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Mistrzostwa Europy w piłce ręcznej
|
|