Marian Rojek (ur. 9 kwietnia 1955 w Rzeszowie ) – polski duchowny rzymskokatolicki , doktor nauk teologicznych , rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu w latach 2001–2005, biskup pomocniczy przemyski w latach 2006–2012, biskup diecezjalny zamojsko-lubaczowski od 2012.
Życiorys
Urodził się 9 kwietnia 1955 w Rzeszowie[1] . Pochodzi z rodziny liczącej pięcioro dzieci. Jego młodszy brat Kazimierz również został księdzem[2] . Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. ks. Stanisława Konarskiego w Rzeszowie . Po zdaniu egzaminu maturalnego w 1974 został przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu [1] . Studia w seminarium został zmuszony przerwać na dwa lata w celu odbycia służby wojskowej w jednostce kleryckiej w Bartoszycach[1] . Święceń prezbiteratu udzielił mu 7 czerwca 1981 w katedrze przemyskiej biskup diecezjalny przemyski Ignacy Tokarczuk [2] [3] . W latach 1982–1987 odbył studia specjalistyczne z zakresu teologii dogmatycznej na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim , uzyskując doktorat z teologii [1] .
Po przyjęciu święceń kapłańskich przez rok był wikariuszem w parafii w Brzozowie [1] . W 2000 papież Jan Paweł II nadał mu godność kapelana Jego Świątobliwości , a w 2005 arcybiskup Józef Michalik ustanowił go kanonikiem gremialnym przemyskiej kapituły metropolitalnej[4] .
Od 1987 prowadził wykłady z teologii dogmatycznej w seminariach w Przemyślu i Sandomierzu [2] . Ponadto w przemyskim seminarium zajmował stanowiska prefekta , wicerektora, a w latach 2001–2005 rektora [5] .
21 grudnia 2005 papież Benedykt XVI prekonizował go biskupem pomocniczym archidiecezji przemyskiej ze stolicą tytularną Tisedi [6] [7] . Święcenia biskupie otrzymał 2 lutego 2006 w katedrze przemyskiej[2] . Jego konsekratorem był Józef Michalik , arcybiskup metropolita przemyski, zaś współkonsekratorami: Kazimierz Górny , biskup diecezjalny rzeszowski, i kolega rocznikowy Jan Ozga , biskup w Kamerunie. Jako swoje zawołanie biskupie przyjął słowa „Eucharistia Panis Vitae ” (Eucharystia Chlebem Życia )[1] .
30 czerwca 2012 został mianowany przez papieża Benedykta XVI biskupem diecezjalnym diecezji zamojsko-lubaczowskiej [8] [9] . 11 sierpnia 2012 odbył ingres do katedry w Zamościu , natomiast dzień później do konkatedry w Lubaczowie [10] .
W ramach Konferencji Episkopatu Polski objął funkcje przewodniczącego Zespołu ds. Kontaktów z Przedstawicielami Kościoła Greckokatolickiego na Ukrainie oraz Bilateralnego Zespołu Katolicko-Prawosławnego. Został także członkiem Zespołu Pomocy Kościołowi na Wschodzie[5] .
Odznaczenia
W 2023 został odznaczony medalem „Milito Pro Christo” [11] .
Przypisy
↑ a b c d e f A. Motyka: Rojek Marian, Biskup pomocniczy Archideicezji Przemyskiej [sic! ]. diecezja.rzeszow.pl (arch.), 2011-02-28. [dostęp 2017-02-13].
↑ a b c d Przemyśl: ks. Marian Rojek przyjął święcenia biskupie . ekai.pl (arch.), 2006-02-02. [dostęp 2020-08-08].
↑ Marian Rojek . catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-08-14]. (ang. ) .
↑ Życiorys biskupa nominata ks. prał. Mariana Rojka . episkopat.pl (arch.), 2005-12-21. [dostęp 2013-08-14].
↑ a b Biskup Marian Rojek – ordynariuszem zamojsko-lubaczowskim . episkopat.pl (arch.), 2012-06-30. [dostęp 2013-08-14].
↑ Nomina di Ausiliare di Przemyśl dei Latini (Polonia) . press.vatican.va, 2005-12-21. [dostęp 2014-05-24]. (wł. ) .
↑ Nowy biskup pomocniczy w Przemyślu . episkopat.pl (arch.), 2005-12-21. [dostęp 2013-08-14].
↑ Nomina del Vescovo di Zamość-Lubaczów (Polonia) . press.vatican.va, 2012-06-30. [dostęp 2014-05-24]. (wł. ) .
↑ Komunikat: Nominacja biskupa zamojsko-lubaczowskiego . episkopat.pl (arch.), 2012-06-30. [dostęp 2012-08-14].
↑ Chrystus kluczem do ludzkich serc . „Niedziela ”. 34/2012. s. 2. ISSN 0208-872X . [dostęp 2020-08-08].
↑ Warszawa: drugi dzień spotkania alumnów-żołnierzy . ekai.pl, 2023-10-18. [dostęp 2023-10-19].
Linki zewnętrzne
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy