Kamienica została oddana do użytku w 1906 roku[2], a powstała ona według projektu Ludwiga Goldsteina. Jego firma zajęła się także jej budową[3]. Została ona pierwotnie zaprojekowana jako kamienica mieszkalno-handlowa z dwoma lokalami usługo-handlowymi na parterze. W 1908 roku jeden ze sklepów zaadaptowano na lokal mieszkalny, zaś informacje o adaptacji drugiego sklepu nie są udokumentowane[4].
Pierwotnie kamienica ta należała do spółki dr Aronade i Ludwig Goldstein, a potem do momentu wybuchu II wojny światowej do dr. Aronade. W latach 50. XX wieku kamienicą administrował L. Marekwia[4].
W 1992 roku kamienica przeszła generalny remont, w ramach którego wymieniono wszystkie instalacje, wyremontowano i wymieniono stolarkę, odnowiono tynki wewnętrzne i przeprowadzono roboty dekarskie. Rok później wymieniono drzwi wejściowe, zaś w 1994 i 1996 roku zaadaptowano poddasze na mieszkania[4].
W dniu 11 kwietnia 1997 roku została ona wpisana do rejestru zabytków[2]. W tym czasie właścicielem kamienicy było miasto Katowice, a budynek ten był w zarządzie Komunalnego Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej w Katowicach[4].
W 2018 roku kamienica ta pełniła funkcje mieszkalne[3]. W sierpniu 2022 w systemie REGON było zarejestrowanych 11 podmiotów z siedzibą przy ulicy A. Mickiewicza 26. Wśród nich były to m.in.: placówki medyczne, spółdzielnia socjalna, pracownia projektowa i wspólnota mieszkaniowa[5].
Architektonicznie budynek ma styl secesyjny[3] z elementami modernizmu[8]. Fasada gmachu jest symetryczna, siedmioosiowa na parterze i sześcioosiowa na wyższych kondygnacjach. Licowana jest ona białą cegłą glazurowaną[4]. Secesyjny wystrój kamienicy prezentuje się w centralnej części fasady w formie dekorowanego układu trzech pionowych warstw, a także elementów roślinnych[8].
Drzwi wejściowe do kamienicy są drewniane, dwuskrzydłowe, pełne, z nadświetleniem, a portal zamknięty jest łukiem pełnym. Okna 1., 2., 6. i 7. osi są prostokątne, objęte wspólną profilowaną opaską, zaś okna 3. i 5. osi zamknięte są łukiem odcinkowym, w prostym tynkowanym obramieniu. Nad oknami drugiej kondygnacji w środkowej części kamienicy występują płyciny wypełnione pionowym żłobkowanym tynkiem, zaś kondygnację wyżej znajdują się owalne dekoracje[4].
Na frontowej elewacji kamienicy, w dwóch skrajnych osiach fasady znajdują się otwarte loggie balkonowe z półkolistymi balkonami występującymi przed lico budynku, zamknięte kutą modernistyczną balustradą. Fasada zwieńczona jest płynnym secesyjnym szczytem frontowym[4], a okno w szczycie zdobi maszkaron[8].
We wnętrzu kamienicy, w sieni zachowane są oryginalne posadzki z płytek ceramicznych[4]. Klatka schodowa zlokalizowana jest w na osi budynku[4], a na niej zachowała się także prosta, tralkowa, drewniana balustrada[4].
