Płycina – element dekoracyjny w kształcie fragmentu płaszczyzny (ściany, stropu, elewacji) ujęty w obramowanie, zwykle z profilowanych listew, czasem wklęsły lub wypukły^[1]. Zazwyczaj płycina posiada kształt czworoboku, może być owalna, okrągła lub nieregularna. Pole płyciny bywa dekorowane płaskorzeźbą, malowidłem, intarsją lub innymi technikami zdobniczymi^[1]. Stosowane szczególnie w architekturze starożytnego Rzymu i nowożytnej^[2].

W stolarce budowlanej i meblarstwie jest to cienka deseczka w okładzinach ścian (boazeriach), wypełnienie lub okładzina skrzydła drzwi. Deseczki te są fazowane i mocowane we wpust lub wręg, obramione listwami^[1].

Płyciny zawierające herby szlacheckie znajdują się m.in. w zabytkowych dworach w: Mojęcicach, Roztokach, Starej Łomnicy; pałacach w: Wleniu, Dużej Wólce i w kościele (Jędrzychów).

• Panneau
• Supraporta