Gottfried Siwinna – wydawca prasy niemieckiej[4] – był pierwszym właścicielem budynku[3]. W okresie przedwojennym w kamienicy o nr. 12 siedzibę miała redakcja Kattowitzer Zeitung wraz z drukarnią i księgarnią Kattowitzer Buchdruckerei[4]. Biuro niemieckiej gazety i jej drukarnia działały w kamienicy w pomiędzy 1922 a 1939 rokiem. Sama zaś gazeta została założona w 1869 roku i była pierwszym katowickim czasopismem. Jej wydawania zaprzestano w 1945 roku[5].
W 1935 roku kamienica była własnością spółki Aktien-Gesellschaft Berlin. W kamienicy siedzibę miały: Kattowitzer Buchdruckerei und Verlags (wydawca Kattowitzer Zeitung) i firma „Kados”[6].
Jeszcze w latach 40. XX wieku w kamienicy rozpoczęła działalność katowicka delegatura Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”, która drukowała nakład Dziennika Zachodniego[7][8]. 1 stycznia 1946 roku z budynku przy ulicy J. III Sobieskiego 11[8] redakcję Dziennika Zachodniego przeniesiono do siedziby katowickiej delegatury wydawnictwa „Czytelnik” przy ulicy 3 Maja 12, a 11 listopada 1947 roku przeniesiono ją na ulicę Młyńską 9[9]. Redakcje Dziennika Zachodniego i Sportu funkcjonowały tu jeszcze w latach 50. i 60. XX wieku[10].
W lipcu 2003 roku kamienica należała do spółki New Yorker Polska, która ją zakupiła kilka lat wcześniej od spółki Pabia Modem, odkupując ją przedtem od miasta Katowice[11].
W systemie REGON w połowie lipca 2023 roku były zarejestrowane 3 aktywne podmioty gospodarcze z siedzibą przy ulicy 3 Maja 12, w tym niepubliczna szkoła zawodowa – Szkoła Ekonomii i Biznesu[12]. W kamienicy znajdował się wówczas także sklep sieci New Yorker[13].
Kamienica architektoniczne reprezentuje styl eklektyczny (bądź historyzmu[2]) z elementami manieryzmu[3]. Fasada kamienicy jest niesymetryczna[3], pięcioosiowa (z czego pierwsza jest zdwojona[3]), od drugiej kondygnacji wzwyż licowana cegłą w kolorze czerwonym, z dekoracją roślinną rzeźbioną w kamieniu i tynku. Parter i pierwsze piętro zostały zaś wtórnie przebudowane. Wykusz znajduje się na środkowej osi i sięga od drugiej do piątej kondygnacji. Przylegają do niego po lewej stronie kamienne balkony z balustradami o motywach modernistycznych[2]. Fasadę wieńczy schodkowy szczyt[3].
Okna kamienicy są przeważnie prostokątne, na trzeciej kondygnacji zostały zakończone półkoliście[2]. Są one ujęte w profilowane opaski, z czego opaski na czwartej i piątej kondygnacji zwieńczone są wyprofilowanymi w tynku łukami kotarowymi[3]. Stolarka okienna jest na trzeciej i na wyższych kondygnacjach jest czterokwaterowa i ze ślemieniem[2].
Schody na klatce schodowej są drewniane, dwubiegowe i z metalową, ozdobną balustradą. Kamienica nie ma bramy przejazdowej[2]. Lewa i tylna oficyna kamienicy jest pięciokondygnacyjna i podtynkowa, a prawa, dwu- i trzypiętrowa, jest nieotynkowana[2].
.jpg)
