Bradl był synem górnika w kopalni miedzi w Mühlbach, który zginął w wypadku alpinistycznym na górze Hochkönig. Bradl zaczął trenować skoki narciarskie w dzieciństwie. W 1933 roku, w wieku piętnastu lat oddał już 50-metrowy skok. Zadebiutował na igrzyskach olimpijskich w 1936 roku, podczas olimpiady w Garmisch-Partenkirchen. Jako pierwszy w historii ustał skok na odległość ponad 100 metrów[1]. Dokonał tego na nowo przebudowanej skoczni w Planicy w czasie konkursu 15 marca 1936 roku. W 1952 wziął udział w igrzyskach w Oslo, a rok później wygrał pierwszy w historii Turniej Czterech Skoczni[2]. Dwa razy stał na najwyższym stopniu zawodów tego cyklu: 6 stycznia 1953 w Innsbrucku i dokładnie rok później w Bischofshofen. Podczas swojej – ponaddwudziestoletniej – kariery siedem razy był mistrzem Austrii (przed 1938 i po 1945) oraz dwa razy mistrzem Niemiec.
Josef Bradl zakończył karierę w 1956 roku i został trenerem narodowej kadry austriackiej. Nie krył swej sympatii do nazizmu i Adolfa Hitlera. Był współwłaścicielem skoczni i hotelu w Mühlbach am Hochkönig. Tuż przed śmiercią napisał książkę pod tytułem Mein Weg zum Weltmeister (Moja droga do mistrzostwa świata).
1. miejsce w międzynarodowym konkursie w Planicy w roku 1936 oraz 1938
3. miejsce w Festiwalu Skoków Holmenkollen w 1951 roku
Przypisy
↑Pierwszym który skoczył ponad 100 metrów był Norweg Olav Ulland, który 17 marca 1935 roku skoczył 103,5 metra na skoczni we Włoskim Ponte di Legno
↑BartłomiejB.KuraśBartłomiejB., PawełP.SmoleńskiPawełP., Krzyżyk niespodziany: czas Goralenvolk, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2017, s. 36, ISBN 978-83-8049-458-9 [dostęp 2024-02-10].
↑Upadek w pierwszym skoku uniemożliwił mu start w drugiej serii.