Startował w zawodach narciarskich w latach 20. i 30 XX wieku. W 1928, podczas igrzysk olimpijskich w Sankt Moritz wywalczył brązowy medal w skokach narciarskich, ulegając jedynie Alfowi Andersenowi i Sigmundowi Ruudowi. Został tym samym pierwszym reprezentantem Czechosłowacji, który zdobył medal na zimowych igrzyskach olimpijskich. Na tych samych igrzyskach zajął także 12. miejsce w kombinacji norweskiej. Na kolejnych igrzyskach już nie startował.
W 1934, w związku z kontuzją stopy, musiał zakończyć karierę. Z uwagi na kontuzję został zwolniony ze służby wojskowej w armii niemieckiej podczas II wojny światowej. Po wojnie został zmuszony do opuszczenia swego domu. Pracował jako kierowca w Tanvaldzie, a w 1968 wyemigrował do Niemiec Zachodnich, gdzie zmarł w 1985[1][2][3].
