Dwór w Solnej (niem.Wasserschloss Gross Sägewitz[1]) – zabytkowy dwór wybudowany w miejscowości Solna. Obecnie w ruinie.
Pierwotnie dwór na wodzie[2], na co wskazuje niemiecka nazwa Wasserschloss, wybudowany w 1614 r. w stylu renesansowym, przebudowany w XIX w. Piętrowy obiekt postawiony na planie prostokąta, kryty dachem dwuspadowym. Od frontu trzypiętrowy ryzalit zwieńczony renesansowym szczytem z głównym wejściem w prostokątnym kamiennym portalu, do którego prowadzą trzy schody. Nad portalem płycina w kartuszu z sentencją i dwoma herbami na po bakach[3]. Na rogach ściany frontowej ośmioboczne, piętrowe wieże – alkierze (podobnie: Zamek w Piotrowicach Świdnickich), kryte dachem wieżowym[4]. Obiekt zniszczony w 1945 jest częścią zespołu dworskiego z XVII w., przebudowanego w XIX w.[5], do którego należy również park[6][1].
Pałac
Zespół pałacowo-folwarczny w Solnej (schemat)
Obok dworu znajduje się zabytkowy pałac (niem.Neue Schloss Gross Sägewitz[7]) wybudowany dla biskupa wrocławskiego Leopolda von Sedlnitzky’ego[2]. Piętrowy pałac, kryty płaskim dachem, wybudowany na rzucie prostokąta. Po lewej stronie dobudowana czworoboczna dwupiętrowa wieża zwieńczona kamienną balustradą. Od frontu główne wejście na wysokim paterze, w półkoliście zwieńczonym portalu, do którego prowadzą schody. Od zaplecza oranżeria po lewej stronie przy wieży, oraz centralnie ganek z wyjściem na ogród[1]. Pałac został ujęty w Wykazie zabytków architektury i budownictwa gminy Kobierzyce. Jest częścią większego zespołu pałacowo-folwarcznego, w skład którego wchodzą zabytkowy park (nr rej. A/3849/545/W z 31.01.1984[8]), zrujnowany dwór[8] oraz:
dom mieszkalny nr 10 wybudowany w XIX/XX w.
dom mieszkalno-gospodarczy nr 10 c z końca XIX w.
dom mieszkalny nr 10 d wybudowany na przełomie XIX/XX w.
Właścicielami pałącu byli: biskup Leopold von Sedlnitzky, Karl P. von Harrach[a], Leopold von Harrach (1839–1916), Manfred von Harrach[b], Anna B. von Rohr[c], Günther von Harrach[d][2]
_ID_599714.jpg)
