Daniel Przastek

Państwo działania	Polska
Data urodzenia	22 marca 1975
Doktor habilitowany nauk społecznych
Specjalność: historia najnowsza
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	27 października 2004 – nauki o polityce UW
Habilitacja	26 lutego 2018 – nauki o polityce UW
Wykładowca akademicki, dramaturg
jednostka	Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW
Stanowisko	Dziekan (od 2020)
jednostka kultury	m.in. Festiwal Teatrów Studenckich „Start”, Eye On Culture Festiwal
Stanowisko	dramaturg, menedżer kultury
Strona internetowa

Daniel Piotr Przastek (ur. 22 marca 1975) – polski dramaturg, doktor habilitowany nauk społecznych w zakresie nauk o polityce, od 2020 dziekan Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego.

W 2000 ukończył politologię na Uniwersytecie Warszawskim^[1]. W 2004 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce na podstawie pracy Środowisko teatru w okresie stanu wojennego (promotorka – Anna Weisert-Magierska), a 28 lutego 2018 Rada Wydziału WNPiSM podjęła decyzję o nadaniu habilitacji na podstawie dorobku naukowego, w szczególności dzieła Polityki kulturalne a wolność wypowiedzi artystycznej w Polsce w latach 1989–2015^[2][3]. Praca finalnie okazała się plagiatem, ale sam Przastek nie poniósł odpowiedzialności za przewinienie. Otrzymał jedynie ustne upomnienie od rektora. ^[4][5].

Wieloletni pracownik naukowy Instytutu Nauk Politycznych Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych a następnie Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2019, po likwidacji INP, w Katedrze Historii Politycznej WNPiSM.

W latach 2012–2016 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Nauk Politycznych UW ds. naukowych i współpracy z zagranicą. Od 1 października 2016 do 30 września 2020 prodziekan WNPiSM ds. finansowych i rozwoju, a od 1 października dziekan tego Wydziału. Członek Senatu UW kadencji 2020–2024^[2]. W trakcie swojej 4-letniej kadencji wielokrotnie dopuścił się mobbingu wobec pracowników Wydziału. Organizował m.in. konkursy na przygotowanie herbaty dla dziekana^[6][7]. Jeden z pracowników mobbowanych przez Przastka miał targnąć się na własne życie^[8]. Mimo licznych interwencji Rzeczniczki Akademickiej oraz Związków Zawodowych Przastek pozostał na stanowisku, a całą sprawę zatuszowano^[9][10].

Współpracował z wieloma instytucjami kulturalnymi m.in.:

• Instytutem Teatralny w Warszawie przy wystawie „Teatr stanu wojennego” w 2007 roku oraz, jako dramaturg, przy spektaklu „Prolog” w 2011;
• Instytutem Pamięci Narodowej w ramach projektu naukowego „Rok kultury niezależnej” w 2009;
• Teatrem Wielkim – Operą Narodową jako dramaturg przy spektaklach „Oresteia” (opera, 2010) oraz „I przejdą deszcze…” (balet, 2011);
• Muzeum Powstania Warszawskiego jako dramaturg przy „Awantura warszawska” w 2011;
• Teatrem Nowym w Łodzi jako dramaturg przy spektaklu „Hotel Savoy” w 2012;
• Teatrem Polskim we Wrocławiu jako dramaturg przy spektaklu „Dziady cz. I, II i IV” oraz „Upiór” Adama Mickiewicza w 2014, a w 2015 „Dziady część III”; w 2016 były to „Dziady część III, Ustęp, Objaśnienia i Do przyjaciół Moskali”;
• Teatrem Powszechnym w Warszawie przy spektaklu „Fantazy” Juliusza Słowackiego;
• Galerią Narodową Zachętą przy współtworzeniu „Orestesa” w 2016;
• Teatrem Polskiego Radia przy adaptacji „Nie-boskiej komedii”;
• Teatrem Polskim w Warszawie przy laboratorium „Sześć polskich mów”^[11].

Współzałożyciel Stowarzyszenia Międzynarodowych Inicjatyw Kulturalnych SMIK. W 2013 był dyrektorem artystycznym Eye On Culture Festiwal. W latach 2014–2015 koordynator programowy Białołęckiego Festiwalu Komediowego „Zabafka” oraz twórca i kurator Sceny Impresaryjnej Białołęckiego Ośrodka Kultury. Pomysłodawca premier studenckich w Teatrze Polskim w Warszawie i Teatrze Powszechnym w Warszawie. W latach 2014–2019 współtworzył Festiwal Teatrów Studenckich START, od 2016 był jego dyrektorem artystycznym.

• Historia Polski XX wieku
• Historia Społeczna Europy
• Historia Powszechna XX wieku
• Bezpieczeństwo kulturowe
• Najnowsza historia polityczna Polski
• Kultura i polityka^[12]

• Daniel Przastek, Teatr w okresie politycznego przełomu (1981–1984), „Rocznik Nauk Politycznych” 2002, nr 4.
• Daniel Przastek, Europejska współpraca kulturalna. Unia Teatrów Europy, „Przegląd Europejski” 2002, nr 2.
• Daniel Przastek, Wykorzystujący i wykorzystani. O przyczynach wydarzeń roku 1968 w Polsce i na świecie, „Świat i Polityka” 2003, 1–2.
• Daniel Przastek, Theatre during political transformation (1981–1984), „Political Science Annual” 2004, nr 6.
• Daniel Przastek, Kultura polityczna społeczeństwa polskiego w XX wieku, „Społeczeństwo i Polityka” 2004, nr 1.
• Daniel Przastek, Wzorce i świadectwa, [w:] Horyzonty teatru. Szkice o twórczości Kazimierza Brauna, Toruń 2004.
• Daniel Przastek, Polityczność teatru polskiego w latach 1944–1981, „Rocznik Nauk Politycznych” 2005, nr 8.
• Daniel Przastek, Środowisko teatru w okresie stanu wojennego, Warszawa 2005.^[11]
• Daniel Przastek, Polityki kulturalne a wolność wypowiedzi artystycznej w Polsce w latach 1989-2015, Warszawa, 2017^[2].

• Informacja na stronie Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
• O nas [online], Festiwal Teatrow Studenckich START [dostęp 2020-09-01] .
• Daniel Przastek [online], Daniel Przastek [dostęp 2020-09-01] .strona główna serwisu