Daniel Forfang (ur. 28 grudnia 1979 w Tromsø) – norweski skoczek narciarski, reprezentant Tromsø Skiklubb.
W Pucharze Świata zadebiutował w 2001 w Predazzo. Nie odnosił znaczących sukcesów aż do lata 2004, kiedy wygrał konkurs Letniego GP w Innsbrucku. Potem wygrał jeszcze jeden konkurs i w klasyfikacji generalnej cyklu zajął 3. miejsce. W kolejnych dwóch sezonach regularnie występował w zawodach Pucharu Świata. Najlepszy wynik w konkursie Pucharu Świata uzyskał 26 listopada 2005 w Ruce – zajął 5. miejsce. Ostatni międzynarodowy start Forfanga to drugi konkurs Pucharu Świata w Sapporo w sezonie 2005/2006, po którym doznał kontuzji kolana, która uniemożliwiła mu skakanie do końca sezonu[2].
Swój rekord życiowy w długości skoku wynoszący 214 metrów, ustanowił 18 marca 2005 podczas kwalifikacji do konkursu lotów w Planicy[3][1].
W sierpniu 2006 ogłosił zakończenie kariery. Swoją rezygnację z uprawiania skoków argumentował poprzez brak motywacji[4].
Jego brat, Johann André Forfang również jest skoczkiem narciarskim.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
1.
|
12 września
|
2004
|
Innsbruck
|
Bergisel
|
K-120
|
HS-130
|
129,5 m
|
131,0 m
|
272,4 pkt
|
2.
|
25 września
|
2004
|
Hakuba
|
Olimpijska
|
K-120
|
HS-131
|
134,0 m
|
133,0 m
|
285,1 pkt
|
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
12 września
|
2004
|
Innsbruck
|
Bergisel
|
K-120
|
HS-130
|
129,5 m
|
131,0 m
|
272,4 pkt
|
1.
|
–
|
2.
|
25 września
|
2004
|
Hakuba
|
Olimpijska
|
K-120
|
HS-131
|
134,0 m
|
133,0 m
|
285,1 pkt
|
1.
|
–
|
3.
|
26 września
|
2004
|
Hakuba
|
Olimpijska
|
K-120
|
HS-131
|
127,5 m
|
133,0 m
|
271,4 pkt
|
2.
|
3,4 pkt
|
Martin Höllwarth
|
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
13 marca
|
2001
|
Våler
|
Gjerdrumsbakken
|
K-90
|
93,0 m
|
93,0 m
|
240,5 pkt
|
2.
|
17,5 pkt
|
Morten Solem
|
2.
|
19 stycznia
|
2002
|
Courchevel
|
Tremplin Le Praz
|
K-120
|
123,0 m
|
116,0 m
|
226,7 pkt
|
3.
|
25,5 pkt
|
Jörg Ritzerfeld
|
3.
|
25 stycznia
|
2003
|
Titisee-Neustadt
|
Hochfirstschanze
|
K-120
|
133,5 m
|
134,0 m
|
281,0 pkt
|
2.
|
2,2 pkt
|
Christof Duffner
|
4.
|
26 stycznia
|
2003
|
Titisee-Neustadt
|
Hochfirstschanze
|
K-120
|
133,0 m
|
131,5 m
|
278,1 pkt
|
3.
|
21,2 pkt
|
Robert Mateja
|
5.
|
8 lutego
|
2003
|
Zakopane
|
Wielka Krokiew
|
K-120
|
130,0 m
|
129,0 m
|
265,2 pkt
|
1.
|
–
|
6.
|
9 lutego
|
2003
|
Zakopane
|
Wielka Krokiew
|
K-120
|
134,5 m
|
131,5 m
|
279,3 pkt
|
1.
|
–
|
7.
|
22 lutego
|
2003
|
Brotterode
|
Inselbergschanze
|
K-105
|
107,0 m
|
102,0 m
|
257,5 pkt
|
3.
|
16,0 pkt
|
Janne Happonen
|
8.
|
23 lutego
|
2003
|
Lauscha
|
Marktiegelschanze
|
K-92
|
98,0 m
|
96,5 m
|
252,0 pkt
|
3.[5]
|
12,0 pkt
|
Reinhard Schwarzenberger
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
Przypisy
Bibliografia